LYLIN`S CONNECTED... Ο τίτλος του έργου που έχει ανέβει στο Θέατρο ''VICTORIA'' (Μαγνησίας 5 & Γ' Σεπτεμβρίου 119) σε κείμενο του Αργύρη (αποκαλούμενου Lylin) Στραβελάκη, που μιλήσαμε μαζί του... 

 

 Γ.Γ. Πώς βρέθηκες στο χώρο του Θεάτρου και γιατί.. Ένα.  Kαι δεύτερο. Η επαγγελματική σου ενασχόληση δεν είναι η σκηνοθεσία και η σεναριογραφία που σπούδασες, όπως διάβασα στο βιογραφικό σου. Αναφέρεσαι ως Θεραπευτής-Δημιουργός του " ReTake Your Power'', της Θεραπείας Δονητικής Διεύρυνσης και της Μεθόδου Lylin"εξ' ου και μεταξύ του ονόματος σου και του επιθέτου έχεις βάλει το ''Lylin''.Τι είναι όλα αυτά και κυρίως απάντησε μου τι σχέση μπορεί να έχουν με το Θέατρο.

 

 Α.Σ.  Όταν ήμουν μικρότερος σκηνοθετούσα και παρουσίαζα την δική μου "θεατρική" πρόταση με τις παραστάσεις stand up comedy με την ομάδα που είχα φτιάξει την Playinteractive. Ήταν ένα παιχνίδι ζωής μέσα απο καθημερινό χιούμορ. Για πάρα πολύ καιρό δεν ασχολούμουν με συγγραφή μέχρι που γνώρισα τον Κώστα Κωστόπουλο. Εκείνος με παρέσυρε σε έναν δημιουργικό οργασμό που ακόμα δεν έχει τελειώσει! Μου θύμισε πόσο όμορφη είναι η αίσθηση της αμεσότητας που μπορεί να έχει ένας ηθοποιός με τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να τον τιμήσουν! Και έτσι βρέθηκα να γράφω το έργο Lylin's CONNECTED

 

Και με ρωτάτε πώς συνδέονται. Οι θεραπείες, η αυτογνωσία με το θέατρο.Μέσα μου όλα τα στοιχεία της ζωής μου συνδιάζονται σαν νότες που δημιουργούν μια σύνθεση. Οι σπουδές μου και οι πληροφορίες που έχω συλλέξει κατα την διάρκεια της ζωής μου με βοήθησαν να δημιουργήσω ένα σεμινάριο Αυτογνωσίας και Αυτοβελτίωσης, το Retake Your Power. Μια μέθοδο απελευθέρωσης των περιορισμών μας! Είναι ένας τρόπος για να βοηθήσουμε τον άνθρωπο να βιώσει μια πρωτόγνωρη αίσθηση ελευθερίας και Ευτυχίας!

 

Οι ανθρώπινες ιστορίες είναι μέρος της ζωής μου. Με αυτές ασχολούμαι σε καθημερινό επίπεδο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου λέω ιστορίες. Μια είναι το σεμινάριο μου, άλλη είναι η θεραπεία που δημιούργησα, η Δονητική Διεύρυνση και άλλη οι ιστορίες που γράφω. Όλα είναι νότες του ίδιου τραγουδιού. Η σχέση της θεραπείας με την αυτογνωσία και το θέατρο είναι άρρητη. Το θέατρο είναι μια θεραπεία απο μόνο του! Δεν είναι τυχαίο που το χρησιμοποιούν όλες οι ψυχιατρικές κλινικές και απο αυτές δημιουργήθηκαν και οι πιο νέες θεατρικές τάσεις (όπως το stand up comedy κ.α.)! Αυτός ήταν και ο πρωταρχικός σκοπός του στην αρχαιότητα. Εγώ προτείνω απλά την επανασύνδεσή του με την αρχική του ιδιότητα. Να περνάς μια διαδικασία ψυχαγωγίας και θεραπείας μέσα απο μια πανέμορφη θεατρική εμπειρία!

 

Το όνομα Lylin είναι ένα μυστικό που θα αποκαλύπτεται σιγά σιγά. Δεν είναι ένα δικό μου όνομα ή ένα ψευδώνυμο. Αυτό μπορώ να πω για την ώρα. Η ζωή για εμένα είναι ένα παιχνίδι. Το όνομα αυτό έχει σχέση με το παιχνίδι.

 

 

Γ.Γ. Lylin Connected o τίτλος του έργου σου που έχει ανέβει στο Θέατρο « VICTORIA". Ο τίτλος που κατά τη γνώμη μου παραπέμπει σε σένα και μόνο σε σένα. Ερωτώ. Αν σου ζητούσα έναν άλλο τίτλο ποιος θεωρείς ότι θα μπορούσε να είναι.

 

A.Σ. Σεβαστή η άποψή σας και με τιμά! Ένας άλλος τίτλος θα ήταν: Συνδεδεμένοι. Πρωτότυπο.;

 

 

 

Γ.Γ. Σκοπός σου με αυτό το θεατρικό σου κείμενο ποιος είναι. Να προβάλεις τα Σεμινάρια Αυτογνωσίας που διοργανώνεις η μέσω αυτού του κειμένου επιθυμείς το κοινό που θα δει την παράσταση να αυτοβελτιωθεί; Προτείνεις εμμέσως πλην σαφώς την χειραγώγηση του;

 

Α.Σ. Αν ήταν ο σκοπός μου το κέρδος θα ήταν μια πολύ εύκολη ερώτηση για να την απαντήσω. Για εμένα ο σκοπός μου είναι να ζω μια όμορφη και ευτυχισμένη ζωή. Και όσο πλησιάζω σε αυτόν τον όμορφο στόχο διαπιστώνω οτι οι ίδιες πληροφορίες που απελευθερώνουν εμένα, έχουν την δυναμική να απελευθερώσουν όλον τον κόσμο. Θα ήταν εγωιστικό να μην μοιράζω τις πληροφορίες αυτές ανοικτά στο κοινό.

Και για να γίνω και λίγο πιο "λαϊκός", αν είχα φτιάξει τον καλύτερο μουσακά του κόσμου και τον έτρωγα μόνος μου θα με ρωτούσατε το ίδιο πράγμα; Ή θα θέλατε ένα κομμάτι.;

 

 

 

Γ.Γ. Κυρίαρχο στοιχείο της παράστασης και της εξέλιξης του έργου, ένας ζωγραφικός πίνακας. Μίλησε μου για τους όποιους συμβολισμούς υποκρύπτονται που καλείτε το κοινό να τους αποκωδικοποιήσει.

 

Α.Σ. Ε, να αφήσουμε και κάτι για αυτόν που θα απολαύσει την παράσταση.. Συμβολισμοί και κρυφές έννοιες δεν υπάρχουν, όμως, στο έργο. Είναι απλό, κατανοητό και άμεσο! Αν θέλετε, υπάρχουν πολλές αναγνώσεις του ίδιου πράγματος! Η αλήθεια είναι οτι βλέπω ανθρώπους να έρχονται ξανά και ξανά στην παράσταση και με ξαφνιάζει αυτό. Όταν συνομιλώ μαζί τους μου λένε οτι "τους κάνει να νοιώθουν όμορφα και κάθε φορά παίρνουν κάτι καινούριο". Τι να πω.. είμαι περήφανος για το "παιδί" μου!

 

 

 

 Γ.Γ. Μια ''Μαύρη κωμωδία σε λευκό φόντο'' έχετε χαρακτηρίσει τη παράσταση. Γιατί ''μαύρη'' και πόσο ''κωμωδία'' είναι. Το κοινό θα έρθει και θα γελάσει, θα διασκεδάσει;

 

Α.Σ. Ο τρόπος που γράφω είναι άμεσος και καθημερινός με έντονη δόση χιούμορ. Μου αρέσουν οι "ντόμπρες", ξεκάθαρες εξηγήσεις. Οι ήρωες είναι πραγματικοί. Έχουν όσο φως, τόσο σκοτάδι. Δεν παρουσιάζουμε κάποιον τέλειο άνθρωπο στο έργο! Οι Ήρωες είναι κανονικοί άνθρωποι.

 

Όσο αν θα γελάσει, αυτό που είναι σίγουρο και το έχουμε δει μέχρι στιγμής οτι έτσι αντιδρά ο κόσμος. Δεν ήταν ο σκοπός μου πρέπει να σας πω. Θα έλεγα οτι είναι πιο πολύ χιουμοριστική η παράσταση παρά κωμική. Όσο για το αν θα διασκεδάσουν, θα σας πω ότι ο σκοπός μου είναι να ψυχαγωγηθούν! Να εμπλουτιστεί η ψυχή τους με έναν νέο, φρέσκο και ανανεωτικό αέρα!

 

 

 

Γ.Γ. Και η έκφραση ''tabula rasa'' που ορίζει πως ο άνθρωπος δεν γεννιέται με προϋπάρχουσες, έμφυτες γνώσεις, αλλά η γνώση αποκτάται μέσω της εμπειρίας και αντίληψης του, πόσο καθοριστική είναι, είναι η ραχοκοκαλιά του θεατρικού αυτού έργου σου;

 

Α.Σ. Ίσως θα σας έλεγα οτι αυτός είναι ο βασικός κορμός του έργου. Μόλις γνωρίσεις έναν ήρωα δίνονται όλα τα δικαιολογητικά για να τον συμπαθήσεις ή να τον αντιπαθήσεις. Όσο προχωράει το έργο, ό,τι έχεις νιώσει αναγκαστικά ανατρέπεται όσο παρουσιάζεται η ευρύτερη εικόνα. Όπως και στην ζωή μας. Πόσες φορές έχουμε γνωρίσει κάποιον και  έχει αποδειχθεί οτι κάναμε λάθος κρίνοντάς τον γρήγορα; Η ίδια η ύπαρξή μας εμπλουτίζεται κάθε στιγμή που περνάει. Θα ήταν τρελό να έγραφα κάτι που δεν είχε βάση στην πραγματικότητα.

 

 

 

Γ.Γ. Μίλησε μου για τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς που υποδύονται τους χαρακτήρες του έργου σου.

 

Α.Σ. Ο Κώστας Kωστόπουλος είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος γεμάτος ενέργεια. Έχει απίστευτες γνώσεις και ταυτόχρονα μια παιδικότητα που με αφοπλίζει! Είμαι πολύ χαρούμενος που το έργο μου παρουσιάζεται απο την δική του ματιά!

 

Οι ηθοποιοί με πραγματικά συγκινούν. Ξέρεις πως είναι να έχεις γράψει έναν χαρακτήρα και να τον έχεις στο μυαλό σου κάπως και να σου δίνετε μετά η δυνατότητα να κουβεντιάσεις μαζί του; Να τον δεις να λέει τα λόγια σου; Είναι μαγικό και το απολαμβάνω! Και ο Γιάννης Δρίτσας και ο Ηλίας Αλεξάνδρου και ο Δημήτρης Λιακόπουλος είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί με πολύ γλυκιά καρδιά.

 

  Ευχαριστώ όλους τους συντελεστές, από τους παραγωγούς μέχρι τα κορίτσια που κάνανε τα σκηνικά και τα ρούχα! 

 

 

 

Γ.Γ. Και να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη. Είσαι απόλυτα ικανοποιημένος από τη θεατρική δομή του  κείμενο σου, αν σκέφτεσαι να το ξαναδείς, να το ξαναδουλέψεις; Επίσης σκέφτεσαι να συνεχίσεις να γράφεις θεατρικά έργα;

 

Α.Σ. Για εμένα, ο,τι δημιουργώ πάντα εξελίσσεται με τον καιρό. Δεν το παίζω ειδήμων ούτε θέλω να χαρακτηριστώ οτι είμαι. Έτσι και αλλιώς όσο ζεις μαθαίνεις. Το συγκεκριμένο έργο έχει έναν ξεκάθαρο σκοπό. Να φανερώσει μια Αλήθεια που την έχουμε όλοι κρυμμένη μέσα μας σε ένα σεντούκι κάπου καταχωνιασμένο. Είναι το πιο όμορφο σεντούκι, στην πιο σκοτεινή και απόμερη θέση. Και το καταφέρνει!

 

Η δομή του έργου είναι ανατρεπτική, το γνωρίζω. Όπως γνωρίζω οτι δεν μπορούν να συντονιστούν εύκολα μαζί της άνθρωποι που έχουν μείνει στα παλιά και δεν θέλουν την εξέλιξη. Αλλά ζούμε σε μια εποχή που το Καινούριο είναι η πραγματικότητά μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ανοίξουμε τα χέρια μας και να το αγκαλιάσουμε με αγάπη. Απλά πάω με την εποχή.

 

Όπως μια ανθρώπινη εμπειρία, έτσι και αυτό το έργο είναι τέλειο, όπως είναι. Με τα "σωστά" και τα "λάθη" του. Το χιούμορ και την μελαγχολία του. Το πώς θα την ερμηνεύσει κανένας έχει να κάνει με την δική του διαμόρφωση και τους δικούς του περιορισμούς! Όσο πιο πολύ αγαπάμε στην ζωή μας τόσο πιο όμορφα περνάμε, έτσι και αλλιώς. Αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη, ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο, και σέβομαι και όλες τις άλλες ως οπτικές.

 

Όπως σας είπα βρίσκομαι σε δημιουργικό οργασμό! Ετοιμάζω διάφορα πράγματα και μερικά από αυτά είναι θεατρικά! Αλλά πρέπει να σας πω οτι τον περισσότερο χρόνο μου τον προσφέρω στα σεμινάρια ReTake Your Power.

 

Μια που ήρθατε στην παράσταση, σας περιμένω και στο σεμινάριο μου! Που όπως λέει και ο ήρωας στο CONNECTED, "είναι πολύ όμορφο να ψάχνεις την σύνδεση μεταξύ των γεγονότων."

 

 

 

Επιμέλεια κειμένου και φωτογράφιση:Αλέξης Καρατζάς 

 

Είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και συνάμα δημοφιλή έργα του παγκοσμίου δραματολογίου, γραμμένο το1897, αριστουργηματική έκφανση του ρομαντισμού του 19ου αιώνα που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για κινηματογραφικές ταινίες, έργα όπερας και μπαλέτου μουσικές συνθέσεις ακόμη και σειρές κόμικ.

Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα,ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ενσαρκώνει τον εκκεντρικό ήρωα με τη διάσημη μύτη και την πολυσχιδή προσωπικότητα έναν αληθινά ξεχωριστό, πολυτάλαντο άνθρωπο! 

Η Σμαράγδα Καρύδη είναι η ωραία Ρωξάνη που αιχμαλωτίζει το ατίθασο πνεύμα του Συρανό αλλά ερωτεύεται με την βοήθεια των στίχων του τον νεαρό Κριστιάν ερμηνευμένο από τον πολλά υποσχόμενο και ταλαντούχο Όμηρο Πουλάκη.

 

Μαζί τους στο ρόλο του κόμη Ντε Γκις,ο Νίκος Αρβανίτης,και μια πλειάδα πολύ ταλαντούχων νέων ηθοποιών συμπληρώνουν το παζλ αυτής της πολύ αξιόλογης θεατρικής παραγωγής που για άλλη μια φορά μας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουμε η Ελληνική θεαμάτων...

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα πλαισιωμένη από μια πολύ αξιόλογη ορχήστρα δίνει τη δική της νότα, τόσο μουσικά όσο και ερμηνευτικά, μέσα από τις μελωδίες που έχει συνθέσει αποκλειστικά για την παράσταση ενισχύοντας τον ηρωισμό και το χιούμορ που χαρακτηρίζει το έργο!

 

Η μετάφραση ειναι της Λουίζας Μητσάκου, 

Σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη, 

Κοστούμια Εύα Νάθενα,

Φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ, 

Χορογραφίες Χρίστος Παπαδόπουλος,

Σκηνογραφίες Κωνσταντίνος Μπουμπούκης,

Βοηθός Σκηνοθέτη Νουρμάλα Ίστυ\

 

Για άλλη μια φορα ο φωτογραφικός μας φακός ηταν στην συνέντευξη τύπου απ' όπου και τα αποκλειστικά μας στιγμιότυπα με τους πρωταγωνιστές, Καρύδη, Πουλάκη, Χαραλαμπόπουλο, και τον σκηνοθέτη Κακλέα παρέα με το σκηνογράφο Παντελιδάκη και τη Δημοσιογράφο Λένα Αρώνη. 

 

 

 

 

 

 

 

Από  21 Φεβρουαρίου στο LOFT του BADMINTON

 

 

Μια σύγχρονη ελληνική μουσική παράσταση φιλοξενειται απο 21 Φεβρουαρίου και για λίγες εβδομάδες στο Loft του Θεάτρου Badminton. Το έργο παρουσιάζει τις παράλληλες ιστορίες δύο ζευγαριών από την αρχή της σχέσης τους μέχρι και σήμερα. Η παράσταση, σε κείμενο και σκηνοθεσία Μίνωα Θεοχάρη, με πολύ χιούμορ αλλά και μουσική από τη δεκαετία του ‘90 -στο μεγαλύτερο μέρος της-, πραγματεύεται τη σημερινή δυσκολία που μία ολόκληρη γενιά αντιμετωπίζει ως προς τη δέσμευση και τη συνύπαρξη που στην ουσία όμως είναι η βαθύτερή της ανάγκη. Μετά το λαμπερό και πετυχημένο «(Δε) Σε θέλω», που ολοκλήρωσε τις παραστάσεις του με το τέλος της χρονιάς, το 2014 υποδέχεται το «Σε θέλω δίπλα μου» από τις 21 Φεβρουαρίου στο Loft του Θεάτρου Badminton, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, δίνοντας έτσι την ευκαιρία και σε νέους καλλιτέχνες να μας κάνουν να δούμε την ίδια –περίπου- ιστορία μέσα από τα δικά τους μάτια. Το Badminton με μεγάλη εμπειρία στις μεγαλύτερες ελληνικές και ξένες παραγωγές musical, φιλοξενεί φέτος στο Loft μία σύγχρονη ελληνική μουσική παράσταση και με ένα τρόπο μάς συστήνει μία καινούρια γενιά ηθοποιών και δημιουργών.

 

Τους τέσσερις πολύ αναγνωρίσιμους ήρωες ερμηνεύουν οι:

Δημήτρης Μακαλιάς, Μίνως Θεοχάρης, Αντιγόνη Ψυχράμη, Ελίζα Γεροντάκη

 

Πλήκτρα: Παύλος Καλτρουμίδης

 

Σκηνοθεσία – Κείμενο - Μουσική Επιμέλεια: Μίνως Θεοχάρης

Μουσική Διεύθυνση &  Ενορχήστρωση: Παύλος Καλτρουμίδης

Μουσική Διδασκαλία & Φωνητικός Σχεδιασμός: Χριστίνα Αργύρη

Σκηνικά: Κωνσταντίνα Σκεπετάρη

Ρούχα: Δήμος Κλιμενώφ

 

Επιμέλεια Κίνησης: Μανόλης Θεοδωράκης

 

 

 

 

 

 

 

Η μαύρη κωμωδία «REALISM» του βραβευμένου Άντονι Νίλσον παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Φεβρουάριο στο FAUST

 

 

Πραγματικότητα είναι αυτά που ζούμε ή αυτά που αντιλαμβανόμαστε;

Ένα ξεκαρδιστικό παιχνίδι ανάμεσα στο ρεαλισμό και στο υποσυνείδητο, μια επικίνδυνη δοκιμασία αυτογνωσίας και προσαρμογής

 

Η μαύρη κωμωδία REALISM του Άντονι Νίλσον, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους βρετανούς συγγραφείς, παρουσιάζεται από τον Φεβρουάριο μέχρι το Πάσχα στο FAUST (Καλαμιώτου 11 -  τηλ. 2103234095) . Τη μετάφραση του έργου έχει κάνει ο Αντώνης Πέρης και τη σκηνοθεσία η Κατερίνα Φωτιάδη. Τη σκηνογραφία υπογράφει η Λουκία Χατζέλου και τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου. Τους δεκατέσσερις χαρακτήρες του έργου ενσαρκώνουν οι Μαρία Καβουκίδου, Παναγιώτης Κατσώλης, Χρήστος Κοντογεώργης, Εύη Λοβέδου και Αγγελική Μαρίνου.

 

Ο Στιούαρτ, ένας 30άρης μικροαστός, αποφασίζει ένα Σάββατο πρωί να περάσει τη μέρα του μες στο σπίτι για να ξεκουραστεί και να ανασυνταχθεί. Το φρούριό του όμως δέχεται ανελέητη επίθεση από ένα πλήθος πραγματικών και φανταστικών προσώπων. Οι φίλοι του, ένα ροκ γκρουπ, οι παλιές του σχέσεις, ένας υπάλληλος τηλεμάρκετινγκ, η μητέρα του, ένα τηλεοπτικό πάνελ γύρω από τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος, παιδικές αναμνήσεις και φοβίες για το μέλλον περνούν μπροστά από τα μάτια ή το μυαλό του Στιούαρτ, υποχρεώνοντάς τον τελικά να συνομιλήσει μαζί τους, να παίξει, να διαφωνήσει, να ενταχθεί. 

 

Η πραγματικότητα είναι τελικά ένας καλός σύντροφος ή ένας σκληρός αντίπαλος; Η απομόνωση είναι νίκη ή εγκλωβισμός; Ένα αισιόδοξο έργο για τα προβλήματα, τις ανασφάλειες και την απόρριψη που κάθε μέρα απολαμβάνουμε να εισπράττουμε.

 

Το Realism ανέβηκε για πρώτη φορά το 2006 από το Εθνικό Θέατρο της Σκωτίας και από τότε παρουσιάζεται με επιτυχία σε διάφορα θέατρα του Λονδίνου και της υπόλοιπης Αγγλίας. Τον Άντονι Νίσλον τον έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα μέσα από τις μεγάλες επιτυχίες «Ψέμα στο Ψέμα», «Stitching» και «Penetrator».

 

Μετάφραση: Αντώνης Πέρης 

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Φωτιάδη

Σκηνικά/Κοστούμια: Λουκία Χατζέλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Αϊβαλάκη

 

Διανομή (αλφαβητικά):

Εύη Δοβέλου

Μαρία Καβουκίδου

Παναγιώτης Κατσώλης 

Χρήστος Κοντογεώργης

Αγγελική Μαρίνου

 

 

 

Ώρες παραστάσεων: 

Τετάρτη – Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο στις 9μμ

Κυριακή στις 8μμ

 

Τιμές Εισιτηρίων:

Κανονικό : 12 ευρώ

Μειωμένο : 10 ευρώ

Γενική είσοδος Τετάρτη και Πέμπτη : 8 ευρώ

Κάθε Παρασκευή ειδική προσφορά για φοιτητές 1 φοιτητικό εισιτήριο (10 €) + 1 δώρο