Σκηνοθεσία: Rodrigo Garcia, Σενάριο: Glenn Close, John Banville, Μουσική: Brian Byrne, Φωτογραφία: Michael McDonough, Πρωταγωνιστούν: Glenn Close, Antonia Campbell Hughes, Mia Wasikowska, Διάρκεια: 113’, Διανομή: Seven Films
Η ταινία τοποθετείται στην Ιρλανδία του 19ου αιώνα και επικεντρώνεται στην ιστορία του χαρακτήρα που φέρει το όνομα ΄Αλμπερτ Νομπς, μιας γυναίκας που υποδύεται τον άντρα, προκειμένου να εργάζεται ως μπάτλερ σε ξενοδοχείο του Δουβλίνου. Ο ΄Αλμπερτ που κρατά το επτασφράγιστο μυστικό του για παραπάνω από δύο δεκαετίες, διανύει φιλήσυχα την ζωή του αποταμιεύοντας με στωικότητα τις αμοιβές του, ώσπου η απροσδόκητη άφιξη ενός ζωγράφου στο ξενοδοχείο τον οδηγεί στο να του αποκαλύψει το πρωτοφανές μυστικό του και να οικοδομήσει μαζί του μια στενή σχέση. Παράλληλα, εκφράζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την όμορφη καμαριέρα του ξενοδοχείου, ΄Ελεν, στην οποία εκμυστηρεύεται τα μελλοντικά του σχέδια. Καθώς όμως η ΄Ελεν είναι δεσμευμένη με τον πονηρό και τυχοδιώκτη τεχνίτη του ξενοδοχείου Τζο, σφοδρές συγκρούσεις προκύπτουν που θέτουν υπό αίρεση τα όνειρα του ΄Αλμπερτ.
Αναμφίβολα, το ιδιαίτερο θέμα που πραγματεύεται η ταινία του Ροντρίγκο Γκαρσία κεντρίζει εξ αρχής τον θεατή. Συγκεκριμένα, η ταινία προβάλλει με τρόπο περίτεχνο και γραφικό τα ήθη, τις συμπεριφορές και τις αντιλήψεις που επικρατούν στην ιρλανδέζικη κοινωνία του 19ου αιώνα υποστηριζόμενη από την εξαιρετική σκηνογραφία, το μακιγιάζ των ηθοποιών- με προεξέχουσα τη μεταμφίεση της Γκλεν Κλόουζ- και τους φωτισμούς που κατορθώνουν να μας εισάγουν στην ατμόσφαιρα της εποχής. Το κατά γενικήν ομολογία δυνατό χαρτί της εν λόγω ταινίας είναι η σπουδαία ηθοποιός που ακούει στο όνομα Γκλεν Κλόουζ. Είναι συναρπαστικό το πώς κατορθώνει να προσεγγίσει με τέτοιο βάθος το ρόλο μιας γυναίκας που υποδύεται τον άντρα, συνθήκη εκ των πραγμάτων περίπλοκη για μια ηθοποιό. Συνάμα, η ερμηνεία της Γκλεν Κλόουζ πλαισιώνεται από επίσης αξιόλογες ερμηνείες όπως αυτή της Μία Γουασικόφσκα και του ΄Ααρον Τζόνσον. Εντούτοις, η πορεία της αφήγησης αφήνει στο θεατή ορισμένα ερωτηματικά για την συμπεριφορά και τις ενέργειες των χαρακτήρων. Ακόμη, καθώς εξελίσσεται η ροή της ταινίας αποκτούμε ορισμένες φορές την εντύπωση ότι η μάλλον ακαδημαϊκή σκηνοθετική προσέγγιση του Γκαρσία δεν συνάδει με τις δυνατές συγκρούσεις που διαδραματίζονται μπροστά μας.
Εν κατακλείδι, η ταινία κατορθώνει να παρασύρει το θεατή στα ήθη και το ποιόν της Ιρλανδίας του 1900 στηριζόμενη κυρίως στις στιβαρές ερμηνείες και το έξοχο στήσιμό της, όμως σε κανένα σημείο από τα 113 λεπτά της δεν «απογειώνεται» προκειμένου να χαρίσει στο θεατή την συγκίνηση που θα πρόσφερε ένα κινηματογραφικό αριστούργημα.
Σκηνοθεσία: Roman Polanski, Σενάριο: Yasmina Reza, Μουσική: Alexandre Desplat, Φωτογραφία: Pawel Edelman, Παίζουν: Jodie Foster, Kate Winslet, Christoph Waltz, John Reilly Διάρκεια: 80', Διανομή:
Η ταινία διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη του σήμερα. Αφού δύο μικρά παιδιά τσακωθούν και το ένα ξυλοκοπήσει το άλλο, οι γονείς τους συναντιούνται για μια απογευματινή συζήτηση στο διαμέρισμα των γονιών του θύματος. Ενώ οι συζητήσεις κειμένονται σε αμήχανο επίπεδο και επικεντρώνονται κυρίως στο θέμα των παιδιών τους σιγά, σιγά ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ (CARNAGE) αρχίζει να εμφανίζεται μέσω υπαινιγμών και υπονοουμένων μετατρέποντας το απόγευμά τους σε χάος.
Ο δεξιοτέχνης Αλεξάντρ Ντεσπλά υπογράφει την πανέμορφη μουσική της νέας ταινίας του Ρομάν Πολάνσκι με την οποία προοικονομεί το είδος του έργου. Θεατρικό. Κι όμως, ο ογοντάχρονος περίπου δημιουργός επιστρέφει με ένα είδος κινηματογράφου στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει. Με μόνη αιτία την ανάγκη τους για επίδειξη των ικανοτήτων τους σαν γονείς, τους εγκλωβίζει στον περιορισμένο και επιπλέον απομονομένο απ' τα μάτια της κοινωνίας χώρο του διαμερίσματος με μοναδικό παράθυρο στον έξω κόσμο το τηλέφωνο. Δεξιοτεχνικά και με χιούμορ μας παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους με ανασφάλειές, φόβους, ενοχές και "ΔΗΘΕΝ" πολιτισμένο προφίλ. Ενώ όλα τα παραπάνω δεν τους επιτρέπουν την άμεση ειλικρίνεια του ενός απέναντι στον άλλο μέσα σε λίγα λεπτά οι μάσκες πέφτουν και αποκαλύπτονται τα πραγματικά τους πρόσωπα καθώς πλέον η μόνη τους ανάγκη είναι η προβολή του εγώ τους. Ξαφνικά λοιπόν οι ρόλοι εναλλάσονται και οι ''πολιτισμένοι'' γονείς μοιάζουν να μπαίνουν στην θέση των ανώριμων δεκάχρονων γιων τους.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ευφυέστατη σκηνοθεσία του Πολάνσκι, το επιβλητικό στήσιμο των ηθοποιών στο χώρο, το θεατρικό καδράρισμα, το ρυθμικό μοντάζ και την διορατική μουσική αποτελούν ένα κόσμημα της έβδομης τέχνης αλλά και ένα πνευματώδες σχόλιο για την σύγχρονη κοινωνία του σήμερα.
Ένα μυθιστόρημα που αντικατοπτρίζει την ηθική χρεοκοπία της γενιάς της μεταπολίτευσης, που ξεκίνησε με την ωραία ματαιοδοξία να αλλάξει τον κόσμο και διαλύθηκε σε μια μπελ επόκ της κατανάλωσης, η Ελλάδα της παρακμής και της διαφθοράς αποτελούν τον κύριο θεματικό άξονα του βιβλίου. Είναι μια απόπειρα βιογραφίας του κεντρικού ήρωα και της χαμένης γενιάς του, που νικήθηκε από τη ζωή, ο οποίος άντεξε τον φάλαγγα και τον βούρδουλα, αλλά λύγισε στο βελούδινο χέρι. Ταυτόχρονα, οι ποικίλες εκδοχές της έννοιας της πατρίδας, η διαμάχη Ανατολής-Δύσης που διατρέχει την ελληνική φυσιογνωμία, η φρίκη της βίας στην ιστορία του 20ού αιώνα είναι μερικά από τα προβλήματα που φωτίζει αυτό το μυθιστόρημα. Στο βάθος αντηχούν αναφορές σε επεισόδια της ομηρικής Οδύσσειας, αλλά και του Οδυσσέα του Τζόυς από τον οποίο το «Όνειρο του Οδυσσέα» δανείζεται την πρώτη γραμμή.
Σύμφωνα με την υπόθεση, ο δημοσιογράφος Οδυσσέας Πανταζής αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τον φόνο του φίλου του Στέφανου Δενδρινού, αντιπρύτανη του πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης. Ο Στέφανος, σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας, βρίσκεται μπλεγμένος στη δίνη ενός σκανδάλου. Ο ανακριτής τον καλεί για κατάθεση, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης κονδυλίων του πανεπιστήμιου που προορίζονταν για την έρευνα.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Μάκης Καραγιάννης γεννήθηκε στις Γούλες Κοζάνης το 1958. Σπούδασε μαθηματικά και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι συνεκδότης του περιοδικού «Παρέμβαση» και συμμετείχε στη διεύθυνσή του (1988-1993). Έχει εκδώσει τη μελέτη «Η αισθητική της ιθαγένειας» (Παρέμβαση 2001), τη συλλογή διηγημάτων «Ο Καθρέφτης» και το «Πρίσμα» (Νεφέλη 2007) και ασκεί συστηματικά κριτική βιβλίου από τις στήλες της εφημερίδας «Η Αυγή».
Πρόκειται για την ψηφιακή έκδοση ενός βιβλίου που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2004 και περιλαμβάνει πεζά κείμενα της ποιήτριας Κικής Δημουλά.
Σε μορφή σχολίου, χρονογραφήματος ή μικρού διηγήματος, τα κείμενα αυτά έχουν αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό, ή άλλοτε ηθογραφικό περιεχόμενο, καθρεφτίζοντας την εποχή που γράφτηκαν αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο, βιώματα, σκέψεις και συναισθήματα, που γνωρίσαμε στην ποίηση της Κικής Δημουλά.
Τα κείμενα αυτά είναι επιλογή από τα «Κυκλογραφήματα», που γράφτηκαν την περίοδο 1959 - 1967 και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Κύκλος» της Τράπεζας της Ελλάδος, στην οποία εργαζόταν η Κική Δημουλά.
Στον πρόλογο της έκδοσης η ποιήτρια αιτιολογεί απολαυστικά την απόφαση για αυτήν την «εκτός σχεδίου» έκδοση.
Η ψηφιακή αυτή έκδοση περιλαμβάνει ηχητικό απόσπασμα (διαθέσιμο για iPad/iPhone/iPod Touch) από το ντοκυμαντέρ «Συναντήσεις με την Κική Δημουλά», που κυκλοφορεί σε DVD από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
υγγραφέας: Μάκης Καραγιάννης / Έκδοση: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ / 
Συγγραφέας: Κική Δημουλά / Έκδοση: ΙΚΑΡΟΣ /