Ημερολογιακό Αρχείο
< August 2017 >
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31      

Για Μικτή Χορωδία  και δύο ερμηνευτές:

       Μανώλης   Μητσιάς  -  Τάσης Χριστογιαννόπουλος

Ο Φιλόπατρις, αποτελεί μία κατάθεση αγάπης και οδύνης του συνθέτη, για τα δεινά που τυραννούν τελευταία την πατρίδα μας.  Επιχειρείται, μέσω της μουσικής, να καταγραφεί μία μαρτυρία, που να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της συλλογικής μας μνήμης, μήπως «σηκωθεί λίγο ψηλότερα», το πληγωμένο αίσθημα της εθνικής μας ταπείνωσης και ήττας.  Την συνείδηση και την ψυχή της Ελλάδας  την εκφράζουν κατά κύριο λόγο, τα άξια και μεγάλα έργα των σπάνιων δημιουργών .

Γι αυτό, το συγκεκριμένο cd, είναι εντελώς διαφορετικό , όχι μόνο ως προς την αισθητική του πλευρά, αλλά και για τους βαθύτερους προβληματισμούς, που θέτει σε κίνηση σε σχέση με την σκοτεινή εποχή μας. 

 Σε  αυτή την εργασία ο Ανδριόπουλος είχε την τύχη και την χαρά , να έχει δίπλα του διαλεχτούς συνεργάτες. Ο Μανώλης Μητσιάς και ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος  είναι κορυφαίοι ερμηνευτές, που ανήκουν σε διαφορετικούς χώρους.  Ο πρώτος, στο έντεχνο λαϊκό τραγούδι , και ο δεύτερος στο λυρικό τραγούδι, με αναγνωρίσιμη διεθνή καριέρα.  Και οι δύο συνυπάρχουν εδώ αρμονικά, εμπλουτίζοντας με τις υπέροχες ερμηνείες τους τα διαλεχτά τραγούδια του « Φιλόπατρι».  Η χορωδία της Σύγχρονης ΄Εκφρασης που δεσπόζει σε ολόκληρο το cd, είναι μία υψηλού επιπέδου χορωδία, που υπό την καθοδήγηση και διεύθυνση του μαέστρου της Θωμά  Λουζιώτη, επιτυγχάνει ένα μοναδικό σε ομορφιά, καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

 

 
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ | Στίχοι: Μίμης Τραιφόρος
Μουσική εκτέλεση: Παναγιώτης Μάργαρης
 
Ένα όμορφο κορίτσι γεννιέται και αρχίζει να μεγαλώνει στην Αθήνα. Οι καλλίφωνοι γονείς της προσέχουν πως η χαριτωμένη μικρούλα τους, έχει διάχυτες καλλιτεχνικές τάσεις. Εκείνη αμέριμνη τους ακολουθεί στις παραστάσεις και στις συναυλίες που την πηγαίνουν και στη συνέχεια τα μεταφέρει με το δικό της τρόπο στα φιλικά της πρόσωπα. Ο καιρός περνά κι εκείνη γίνεται πόλος έλξης στις παραστάσεις των σχολείων της, ενώ πρωτοστατεί με τη γλυκιά φωνή της στις μουσικές παρέες της και σε κάθε είδους εκδηλώσεις. 
 
Όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, αποφασίζουν από κοινού με τους γονείς της, να σπουδάσει υποκριτική στην Ανωτέρα Δραματική σχολή «Ίασμος», με καθηγητές τους εξαίρετους Βασίλη Διαμαντόπουλο, Πέμυ Ζούνη, Αλέκο Αλεξανδράκη, Θέμιδα Μπαζάκα, Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο και πολλούς άλλους. Ανήσυχη γαρ, θα κάνει παράλληλα και σεμινάρια φωνητικής τοποθέτησης, θεωρίας και αρμονίας στο πρότυπο ωδείο 5/4 με καθηγητή τον καθιερωμένο Γιάννη Σκουλά, όπου ενθουσιάζει τους πάντες από την πρώτη στιγμή. Ταυτόχρονα κι οι καθηγητές της από τη δραματική σχολή την παροτρύνουν διαρκώς να γίνει τραγουδίστρια. 
Η μεγάλη απόφαση δεν αργεί κι επιτέλους το τραγούδι την κερδίζει ολοκληρωτικά. Αρχίζει να ασχολείται πια επαγγελματικά με το τραγούδι κάνοντας το ντεμπούτο της στο πλευρό του πολύ καλού σολίστ Κώστα Παπαδόπουλου. Έτσι ο θεατρικός χώρος έχασε τα τελευταία 7 χρόνια μια καλή ηθοποιό, όμως ο τραγουδιστικός κέρδισε μια εξαίρετη τραγουδίστρια. Έτσι την είδαμε να συνεργάζεται μονάχα με αξιόλογους καλλιτέχνες όπως είναι ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Δημήτρης Σταρόβας, η Ευρυδίκη, Ελένη Πέτα, ο Μπάμπης Στόκας, ο Γιάννης Βαρδής, ο Αντώνης Γούναρης, οι Domenica, ο Αντώνης Τουρκογιώργης, ο αξέχαστος Σάκης Μπουλάς κ.α. Εμαφανίστηκε σε μουσικές σκηνές και συναυλιακούς χώρους στην Αθήνα όπως είναι η «Ακτή Πειραιώς», η «Πύλη Αξιού», η «Αρχιτεκτονική», το «Οξυγόνο», επίσης έχει εμφανιστεί και σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα. 
Λίγο πριν την εκπνοή του 2014, η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Μικαέλας είναι γεγονός! Μας συστήνει τη φωνή της μέσα από ένα άλμπουμ 12 πολύ σπουδαίων τραγουδιών που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο παρελθόν αποδοσμένα από αξεπέραστες φωνές, που όμως όπως θα διαπιστώσετε ακούγοντάς την δεν έχει να ζηλέψει το παραμικρό από τους προκατόχους τους. Τίτλος της “Αγαπώ να Θυμάμαι” με τα πιο αγαπημένα τραγούδια των μεγάλων, αξέχαστων και αξεπέραστων δημιουργών όπως οι Αττίκ, Γιαννίδης, Καλδάρας, Μουζάκης, Σακελάριος, Σουγιούλ, Τραιφόρος, Χατζιδάκις κ.ά.! Η δουλειά κυκλοφορεί από την Polymusic και έτσι αρχίζει η ουσιαστική καριέρα κατά την γνώμη πολλών, μιας μεγάλης τραγουδίστριας… Αυτές τις μέρες οπτικοποιήθηκε με ευρηματικό τρόπο, το τραγούδι «Ας Ερχόσουν για λίγο», σε σκηνοθεσία του Περικλή Μαθιέλλη! Η Μικαέλα ήρθε για να μείνει!!! 
 
 
του Αλέξανδρου Καρατζά
 
"Σε περίεργους καιρούς" η Πένυ Σκάρου κυκλοφόρησε το ομώνυμο album της πριν από 10 περίπου χρόνια. Οι καιροί τελικά δεν άλλαξαν και πολύ… Οι μουσικές μόνο άλλαξαν… Έγιναν πιο σύγχρονες, πιο διευρυμένες, έγιναν πιο σημερινές… Σήμερα η Πένυ είναι ξανά εδώ με τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά της «Όλα έχουν αλλάξει». 
 
13 νέα σύγχρονα, τραγούδια στα οποία η ίδια έχει γράψει τους στίχους και τη μουσική. Οι δυναμικές της μελωδίες, σε δικιά της πάντα ενορχήστρωση, της συνταιριάζονται με σημερινό στίχο και ποπ ροκ ήχο, εκφράζοντας τις ιδιαίτερες ανησυχίες της. 
 
«Θέλω ν’αφεθώ» είναι τo πρώτο κομμάτι του album, το οποίο μας παρουσιάζει η Πένυ Σκάρου από τη νέα της δουλεία. Σε δικούς της στίχους και μουσική, το τραγούδι «Θέλω ν’ αφεθώ» πήρε μορφή μέσα από το video clip και την σκηνοθετική επιμέλεια των Κοσμά Σπηλιωτόπουλο και Μιχάλη Καπετανίδη. Το concept θέλει την Πένυ Σκάρου να βρίσκεται σε δίλλημα και να προσπαθεί να… αφεθεί! 
Να σημειώσουμε ότι στο video συμμετέχει και ο αγαπημένος ηθοποιός, Ορέστης Τζιόβας. 
 
Πείτε "Θέλω ν’ αφεθώ" κι αφήστε την Πένυ και την παρέα της να σας ταξιδέψουν με μουσικές, εκεί που θα θέλατε να είστε!!! 
 
Το album «Όλα έχουν αλλάξει» κυκλοφορεί σε όλα τα δισκοπωλεία από τη Final Touch (distributed by Cobalt) 
 
Λίγα λόγια για την Πένυ Σκάρου 
 
Η Πένυ Σκάρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σάμο. Η πρώτη της επαφή με την μουσική ξεκίνησε σε μικρή ηλικία, με τη συμμετοχή της, στη φιλαρμονική Σάμου. Στη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων έγραψε τη μουσική της παράστασης «Πλούτος» του Αριστοφάνη, όπου και πήρε το πρώτο βραβείο. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών έπιασε στα χέρια της το μικρόφωνο και το πρώτο της μουσικό όργανο, το τουμπερλέκι. Η μικρή τότε τραγουδοποιός γράφει τραγούδια και μέσα από αυτά μας διηγείται τον ψυχικό της κόσμο, τα όνειρά της. Με ένα «άστρο» να την ακολουθεί σε ηλικία 17 ετών γνωρίζει τον Στέφανο Κορκολή σε μια επίσκεψή του στη Σάμο όπου την άκουσε να τραγουδά. Από τότε όλα άλλαξαν. Η Πένυ μετακόμισε στην Αθήνα και έκαναν μαζί το πρώτο της δίσκο cd με τον τίτλο: «Σε Περίεργους Καιρούς» με ποπ ροκ ήχο. Η ίδια υπογράφει τη μουσική και τους στίχους σε ενορχήστρωση και παραγωγή του Στέφανου Κορκολή, το οποίο απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Το 2002 το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου «Δεν Είναι Αγάπη» βρέθηκε στο νούμερο 1 για δύο μήνες στο MAD TV και στην 15η θέση των 30 δημοφιλέστερων τραγουδιών της Ελλάδας. Αυτός ο δίσκος είναι το πρώτο της μεγάλο βήμα προς τη συνεχή πρόοδο και καταξίωσης της στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Παράλληλα η Πένυ σπουδάζει δασκάλα φωνητικής στο Εθνικό Ωδείο Aθηνών, όπου το 2008 καταλαμβάνει το Πτυχίο Σύγχρονου Ελληνικού Τραγουδιού με άριστα παμψηφεί. Το 2002 με 2004 παρακολούθησε μαθήματα χορού στη σχολή Sala Di Rianna και το 2007 με 2010 στη σχολή Indimo Latino. 
 
Mπορείτε να το παρακολουθήσετε και να ακούσετε το τραγούδι "Θέλω ν’αφεθώ" στο παρακάτω 
Official Video Clip - YouTube link: http://youtu.be/wA49cCYXJ88
 
 
 
 
 
 
με τη Φωτεινή Δάρρα - Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
 
 
Ένα από τα βασικότερα στοιχεία στα ποιητικά κείμενα των κύκλων «Επιβάτης» και «Ραντάρ» του Κώστα Τριπολίτη είναι ο εκρηκτικός τους χαρακτήρας. Το στοιχείο αυτό, της έκρηξης, έλειψε και από τις δύο ταυτόχρονες εκτελέσεις τους στην αρχή της δεκαετίας του ‘80, για διάφορους λόγους.
Εκείνο που κατά τη γνώμη μου βάραινε πιο πολύ, ήταν τα ηχητικά όρια της Λαϊκής Ορχήστρας και γι’ αυτό όσοι τραγουδιστές της έντεχνης λαϊκής μουσικής θέλησαν να τα ξεπεράσουν, κατέφυγαν στον ήχο της αμερικάνικης μουσικής και ιδιαίτερα στον ήχο του Χαίντριξ, του κορυφαίου εκπροσώπου αυτής της Σχολής. Το αποτέλεσμα ήταν το περίβλημα (ο αμερικάνικος ήχος) να κυριαρχήσει επί της ουσίας που ήταν ο ελληνικός στίχος και έτσι το κίνημα αυτό να καταταγεί στην ροκ μουσική και να αγκαλιαστεί από την ελληνική νεολαία που διψούσε για εκρηκτικές ηχητικές καταστάσεις.
 Ήταν όμως επόμενο με τον ξένο ήχο να χαθεί και η ελληνικότητα του τραγουδιού και από την άλλη πλευρά, την πλευρά του ήχου της ελληνικής λαϊκής ορχήστρας, να μην ικανοποιούνται πια οι νέες ηχητικές κατακτήσεις, οπότε το ευρύ κοινό και κυρίως η νεολαία στράφηκαν προς τα έργα με τον γνήσιο δικό τους ήχο, δηλαδή τα αμερικάνικα.
          Ποιος όμως δίνει τον δικό του ήχο σ’ ένα τραγούδι; Βασικά η ενορχήστρωση. Την έκρηξη την πραγματοποιούν η ορχήστρα και ο τραγουδιστής. Αυτές είναι οι σκέψεις που με οδήγησαν στην αναθεώρηση της ενορχήστρωσης και της τραγουδιστικής ερμηνείας αυτών των δύο έργων, δεδομένου ότι ο χρόνος βοήθησε να ξαναγίνουν επίκαιρα τα κείμενα και η μουσική.
          Έτσι για την μελωδική ερμηνεία επέλεξα την Φωτεινή Δάρρα, που από καιρό πίστευα ότι τόσο φωνητικά όσο και ερμηνευτικά ανταποκρινόταν απόλυτα στις νέες αντιλήψεις μου για τη μορφή της νέας ερμηνείας, ενώ για την ορχήστρα, αντί για την χρήση των μουσικών οργάνων της ροκ, αποφάσισα ότι η Λαϊκή μου Ορχήστρα είναι ικανή να στηρίξει την απαιτούμενη ηχητική έκρηξη, φτάνει να προσαρμοστεί το κάθε όργανο και ο κάθε μουσικός στην αναγκαιότητα της ριζικής αλλαγής ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
          Όλα ήταν θέματα αντίληψης και σκληρών δοκιμών. Πρώτη η Φωτεινή Δάρρα ανταποκρίθηκε απόλυτα στη νέα αντίληψη ύστερα από πολλές κοπιώδεις, όμως τελικά ευχάριστες προσπάθειες. Όσο για την ορχήστρα, με τη συμπαράσταση του Γιάννη Μπελώνη, ασχοληθήκαμε σχολαστικά με την υλοποίηση των αλλαγών που θα έκαναν τη Λαϊκή Ορχήστρα -χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα της- να γίνει ικανή να προκαλεί την απαραίτητη ηχητική έκρηξη που θα βοηθούσε την ανάδειξη των κειμένων που αποκαλύπτουν δραματικά την τραγωδία του ελληνικού λαού στην πλέον σκληρή της μορφή: Όταν δηλαδή δόλιες δυνάμεις προσπαθούν να τον μεταβάλουν σε Επιβάτη μέσα στην ίδια του τη χώρα.
           
Μίκης Θεοδωράκης
 
 
Την ενορχήστρωση, τις πρόβες και τη διεύθυνση της ορχήστρας πραγματοποίησε ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης.
*Οι μουσικοί κύκλοι «Επιβάτης» και «Ραντάρ» θα κυκλοφορήσουν σύντομα από τη δισκογραφική εταιρεία SUI GENERIS MUSIC. Τη Φωτεινή Δάρρα πλαισιώνει η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»
 

 

 

Με τις «7 ΣΤΙΓΜΕΣ» μας συστήνεται ο νέος ταλαντούχος τραγουδοποιός Χρήστος Λούφης, καθώς αποτελεί τον τίτλο της πρώτης του δισκογραφικής δουλειάς που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Μια ευγενική φρέσκια παρουσία στα μουσικά δρώμενα, που μας κερδίζει από το πρώτο άκουσμα με την ζεστή χροιά της φωνής του και την γεμάτη πάθος ερμηνεία του. Ο Χρήστος Λούφης με έμπνευση και ιδέες υπογράφει τους στίχους, τη μουσική και την ενορχήστρωση, δίνοντας μας το ιδιαίτερο στίγμα του. Οι μελωδίες του ακροβατούν ανάμεσα στο έντεχνο, παραδοσιακό και λαικό τραγούδι και ο στίχος του διακρίνεται για την αμεσότητά του.


«7 ΣΤΙΓΜΕΣ» - επτά τα κομμάτια του album, στο οποίο κυρίαρχο ρόλο παίζει το μαγευτικό και ταξιδιάρικο ηχόχρωμα του ακορντεόν.


Συνοδοιπόροι στο πρώτο αυτό μουσικό ταξίδι του Χρήστου Λούφη, o οποίος έπαιξε και ακουστική κιθάρα, ήταν οι μουσικοί:

Δημήτρης Δαμάσκος  (πιάνο)
Γιάννης Ισχνόπουλος  (ακορντεόν)
Τέλης Καυκάς (μπάσο)
Αρσένης Νάσης (μπεντίρ, νταούλι, ρεκ)
Ιούλιος Νάσης  (ταραμπούκα, μπεντίρ, ηλεκτρον. κρουστά, σέικερ)
Νίκος Δ.  (τύμπανα)
Νίκος  Παραουλάκης (νέυ)
Δημήτρης Αθανασόπουλος (τρομπέτα)
Βαγγέλης Λάζος (ηλεκτρική κιθάρα).

Στα φωνητικά τον συνόδεψε η Ευανθία Κανελλακοπούλου.


Λίγα λόγια για τον Χρήστο Λούφη

Γεννήθηκε το 1985, μεγάλωσε με παραδοσιακούς ήχους, ακούγοντας τον πατέρα του να παίζει με κλαρίνο παραδοσιακά τραγούδια αλλά και διάφορα συγγενικά του πρόσωπα παίζοντας ακορντεόν, ντέφι και βιολί. Στην ηλικία των 10 ετών πέφτει στα χέρια του ένα αυτοσχέδιο μαντολίνο κι αρχίζει να πειραματίζεται. Τα μουσικά του ακούσματα πολλά:  Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Γλυκερία, Βιτάλη, Αλεξίου, Παπάζογλου, Θ. Παπακωνσταντίνου, Μάλαμας, Περίδης, Πυξ-Λαξ, Τρύπες, Διάφανα Κρίνα, Ξύλινα Σπαθιά αλλά και Πετρολούκας-Χαλκιάς, Κυρίτσης, Κιτσάκη. Στα 15 του αγοράζει μια ακουστική κιθάρα και μαθαίνει τα πρώτα βήματα από έναν φίλο του, τον Βαγγέλη Λάζο. Ασχολείται μόνος του εντατικά και μετά από δύο χρόνια ξεκινάει τα πρώτα του live μαζί με τον φίλο του Βαγγέλη Λάζο αλλά και διάφορα συγκροτήματα. Τα τελευταία 6 χρόνια παίζει εντατικά και σταθερά κάθε εβδομάδα σε διάφορα μαγαζιά στην Αθήνα ενώ μέσα στο 2012 έκανε και τις πρώτες του εμφανίσεις και στην επαρχία.



 
More Articles...