Σήμερα λίγο μετά το μεσημέρι σε βαγόνι του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου με κατεύθυνση προς Κηφισιά. Εκείνη ήτο κοντή, με ευτραφείς μηρούς και φορούσε στολή που έφερε τα διακριτικά εταιρίας security. "Χυμένη" καθως ήτο σε κάθισμα του βαγονιού και καθοδόν προς την εργασία της ("στο γήπεδο πάω ρε μ....α!" ούρλιαζε στο κινητό της), είχε ένα ατύχημα. Το πλαστικό μπουκάλι στο οποίο κουβαλούσε το ... δίλιτρο (;) καφέ της, έπεσε στο πάτωμα και έσπασε. Ανθρώπινο, θα μου πείτε, μπορεί να συμβεί στον καθένα. Βεβαίως, πλην όμως ένας στοιχειωδώς πολιτισμένος άνθρωπος, θα έσπευδε να σηκώσει το μπουκάλι από το δάπεδο, να το κρατήσει με τρόπο τέτοιο ώστε να εμποδίσει τη συνέχιση της ροής και να πεταχτεί στην αποβάθρα -όπου συμπτωματικώς εκείνη τη στιγμή ήταν σταθμευμένο το βαγόνι-  και να απορρίψει το σπασμένο μπουκάλι.

Η εν λόγω παραγεμισμένη πατάτα (non politically correct, I know....) ούτε που κουνήθηκε από τη θέση της. Τουναντίον, άρχισε να βγάζει  χαριτωμένους και θηλυκούς ήχους όπως "γαμώ τη μου, ρε ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΟΥ!" και αφού ξεφύσηξε δυο τρεις φορές εμφανώς εκνευρισμένη -όχι γιατί προκάλεσε ένα μικρό ρυάκι που διάσχιζε το βαγόνι κάνοντας μικρά και γλυκά πλιτς -πλιτς κάθε φορά που έπεφτε σε υπόδημα ανύποπτου επιβάτη- πληκτρολόγησε  κάποιον αριθμό στο κινητό της για να ... παραγγείλει άλλο καφέ!

Ελα όμως όμως που η κυρία στην άλλη άκρη της γραμμής μάλλον ήτο ...."κωφή από τον εν ους",  όπως θα έλεγε κι ο Παπαδιαμάντης. Οσο δεν άκουγε η 'κωφή' τόσο περισσότερο 'γκάριζε' η σεκιουριτού, η οποία στο τέλος μπινελικωσε την κουφή  και της το έκλεισε με τσαντίλα. Κι εκει που είπαμε ότι επιτέλους θα απαλλαγούμε από την ηχορύπανση και θα αρκεστούμε στο ρυάκι από καφέ στο δάπεδο, η θορυβώδης πρωταγωνίστρια τηλεφώνησε σε άλλο πρόσωπο από το οποίο και ζήτησε να μεταφέρει την παραγγελία της στην ... κουφή. Εν τω μεταξύ, και προκειμένου να νιώσει ακόμη περισσότερο σαν το σπίτι της -ή μάλλον το μαντρί της;!-

Η καλή σεκιουριτού εναπόθεσε το βρωμοπάπουτσό της, που έσταζε καφέδες, επάνω στην απέναντι κενή θέση, όπου εντός ολίγου θα καθόταν άλλος ανύποπτος επιβάτης... Περιορίστηκα να σχολιάσω τη συμπεριφορά με την απέναντι ηλικιωμένη κυρία που είχε αρκούντως φρίξει. Δεν ξέρω αν θα είχε νόημα να της κάνω παρατήρηση. Οι Ελληνες γενικώς μπερδεύουν το δημόσιο με τον ιδιωτικό χώρο και εν προκειμένω τίθεται γενικότερο θέμα παιδείας, διαπαιδαγώγησης και πολιτισμού. Και φυσικά γνωρίζω ότι οι εταιριές σεκιούριτι δεν στρατρατολογούν το προσωπικό τους από τα αρσάκεια Εκάλης και Ψυχικού. Από το σημείο όμως να αποστηθίζεις το νέο κατά Ζαμπούνη savoir faire μέχρι του σημείου να φέρεσαι σαν κάφρος σε δημόσιο χώρο, η απόσταση είναι μεγάλη.

Η Σφήκα