Ημερολογιακό Αρχείο
< June 2017 >
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
      1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30    

Σε μια ιδιαίτερα κινηματογραφική ατμόσφαιρα και στον εξαιρετικό χώρο, του κήπου του Πολύκεντρου Συνεδριακού Κέντρου Αιγίου, που φιλοξένησε το 1οΔιεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους «Θόδωρος Αγγελόπουλος», πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 19 Ιουνίου 2022 η τελετή λήξης του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος». 

Μετά από πέντε ημέρες προβολών, με συνολικά 46 ταινίες από 18 χώρες, στα τρία διαγωνιστικά τμήματα του φεστιβάλ, δόθηκαν τα βραβεία και οι τιμητικές διακρίσεις στις ταινίες που ξεχώρισαν οι κριτικές επιτροπές και το κοινό. 

Η πρώτη διαγωνιστική διοργάνωση ταινιών μικρού μήκους Αιγίου, φέροντας το βαρύ ιστορικό φορτίο του ονόματος του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου, κατάφερε να συγκεντρώσει πλήθος θεατών αλλά και ανθρώπων της βιομηχανίας του κινηματογράφου.Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους, ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης, ο ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου, η Φοίβη Οικονομοπούλου – Αγγελοπούλου και η Γενική Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Αθηνά Καρτάλου-Αντούκου.

Τόσο ο δήμαρχος Αιγιαλείας κ. Δημήτρης Καλογερόπουλος όσο και η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Αιγιαλείας κα Μαρία Τσουκαλά, χαιρέτησαν την τελετή στέλνοντας το μήνυμα μιας ενθουσιώδους συνέχειας για το θεσμό. Η γενική διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου κα Καρτάλου – Αντούκου δήλωσε την αμέριστη υποστήριξή της στο πολλά υποσχόμενο θεσμό και πως θα βρίσκεται δίπλα στους διοργανωτές για τη συνέχεια του. Ο σκηνοθέτης και μέλος της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ κ. Τάσος Μπουλμέτης υπογράμμισε την άψογη διοργάνωση, μιλώντας για την κινηματογραφική πόλη του Αιγίου ενώ εξήρε και την συμμετοχή της ηθοποιού και μέλους της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ κας Μαρίας Καλλιμάνη. Η Φοίβη Οικονομοπούλου – Αγγελοπούλου ιδιαίτερα συγκινημένη, μίλησε για την αγάπη του Θόδωρου Αγγελόπουλου στο Αίγιο, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως παρακολούθησε όλες τις εργασίες του φεστιβάλ με μεγάλο ενδιαφέρον. Ο κ. Δημήτρης Καλαντίδης πρόεδρος της ΟΚΛΕ τόνισε το πως η αρμονική συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και κινηματογραφικών λεσχών βρήκε ένα παράδειγμα προς μίμηση στην περίπτωση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αιγίου «Θόδωρος Αγγελόπουλος. Τέλος ο καλλιτεχνικός διευθυντής κ. Ανδρέας Άννινος και ο συντονιστής  του φεστιβάλ κ. Θοδωρής Πανουτσόπουλος, ευχαρίστησαν όλους τους συμμετέχοντες, ενώ ανέδειξαν τα αισιόδοξα μηνύματα της προσέλκυσης κινηματογραφικών παραγωγών στην Αιγιάλεια που εκφράστηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών του φεστιβάλ. Την βραδιά παρουσίασε η δημοσιογράφος Κωνσταντίνα Σομαλακίδη, ενώ η τελετή έκλεισε με djsetαπό τον Σπύρο Σημάτη και ένα εντυπωσιακό εναέριο showαπό την Αθηνά Δελληγεωργοπούλου.

Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους «Θόδωρος Αγγελόπουλος», πραγματοποιήθηκε σε διοργάνωση της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Αιγιαλείας σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Αιγίου, την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και Χρυσό Χορηγό την Ολυμπία Οδό.

 
...ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν τον πλανήτη 
 
Στην πρώτη συνεργασία αυτού του είδους, ο Spider-Man θα είναι ο πρώτος Υπερήρωας- Πρεσβευτής της Ώρας της Γης, του παγκόσμιου κινήματος που οργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF, με ένα μήνυμα που εμπνέει τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους και να γίνουν υπερήρωες για τον πλανήτη.
Ο Andy Ridley, Διευθύνων Σύμβουλος και Συνιδρυτής της Ώρας της Γης, και ο Jeff Blake, Πρόεδρος του Worldwide Marketing and Distribution της Sony Pictures Entertainment, προέβησαν σε αυτή την ανακοίνωση με αφορμή την λειτουργία του Earth Hour Blue – μίας πρωτοποριακής νέα ψηφιακής πλατφόρμας πληθοχρηματοδότησης για τον πλανήτη, που σκοπό έχει να εμπνεύσει χιλιάδες άτομα σε όλο τον κόσμο να συμμετέχουν σε αυτό το περίφημο γεγονός που φέτος θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 29 Μαρτίου στις 8:30μμ.
Φέτος, η Ώρα της Γης, και ο ήρωας της πολυαναμενόμενης ταινίας The Amazing Spider-Man 2 – μαζί με τους ηθοποιούς Andrew Garfield, Emma Stone, Jamie Foxx και τον σκηνοθέτη Marc Webb, θα στηρίξουν την πλατφόρμα Earth Hour Blue, που στοχεύει να χρησιμοποιήσει τη δύναμη του κοινού για να μαζέψει χρήματα για περιβαλλοντολογικές μελέτες ανά τον κόσμο.
“Είμαι περήφανος που ο Spider-Man είναι ο πρώτος ήρωας που εκπροσωπεί την Ώρα της Γης γιατί μας δείχνει ότι μπορούμε να γίνουμε όλοι υπερήρωες όταν συνειδητοποιήσουμε τι δυνάμεις έχουμε», είπε ο Andrew Garfield, που υποδύεται τον Spider-Man στην ταινία. «Η Ώρα της Γης είναι ένα κίνημα που έχει επηρεάσει σημαντικά όλο τον κόσμο, άρα φανταστείτε τι μπορούμε να κάνουμε φέτος με τον Spider-Man στο πλευρό μας.»
Η επιλογή της πληθοχρηματοδότησης της νέας πλατφόρμας θα επιτρέπει στους συμμετέχοντες να βοηθήσουν στη μεταφορά ενεργειακών πηγών θερμότητας σε οικογένειες στη Μαδαγασκάρη, να βοηθήσουν κοινότητες στις Φιλιππίνες να κατασκευάσουν σκάφη από υαλόνημα ανθεκτικά σε κλιματικές καταστροφές όπως ο τυφώνας Haiyan και να μαζέψουν χρήματα για την επέκταση και τη συντήρηση του περίφημου Εθνικού Πάρκου Τέιμπλ Μάουντεν στη Νότιο Αφρική, με ακόμη περισσότερες αποστολές στο μέλλον.
«Η Ώρα της Γης σου δίνει τη δύναμη να εμπνεύσεις οποιονδήποτε, ακόμα και αν είσαι μόνο ένας και η Ώρα της Γης είναι κάτι παραπάνω από μία απλή ώρα. Γίνονται σπουδαίες προσπάθειες από τον κόσμο για τον πλανήτη, σε όλα τα μήκη και πλάτη του», λέει η Emma Stone.
Ο σκηνοθέτης του The Amazing Spider-Man 2, Marc Webb, είναι ο πρώτος διάσημος «Πρεσβευτής» που ανακοινώνει το σχέδιο Earth Hour Blue που στηρίζει, το οποίο αποσκοπεί στην παροχή καλύτερου εξοπλισμού για την ομάδα της WWF που προστατεύει τα υπό εξαφάνιση άγρια ζώα στην Ινδονησία, όπως η Τίγρης της Σουμάτρα, οι ελέφαντες, οι ρινόκεροι, οι ουρακοτάγκοι και το δασικό τους περιβάλλον.  
«Η Ώρα της Γης είναι ένα κίνημα γεμάτο υπερήρωες – ανθρώπους  που χρησιμοποιούν τη δύναμη του πλήθους για να προκαλέσουν την αλλαγή για το καλό του πλανήτη. Φανταστείτε ποιες είναι οι δυνατότητες όταν δουλεύουμε μαζί και κάνουμε ακόμα πιο πολλά», λέει ο Marc Webb.
Η Ώρα της Γης έχει μεγαλώσει τόσο που εμπλέκει εκατομμύρια ανθρώπους κάθε είδους, σε 7.000 πόλεις και 154 χώρες και επικράτειες. Ο Jamie Foxx που υποδύεται τον κακό Electro στην ταινία λέει, «Η Ώρα της Γης δε σημαίνει μόνο ότι κλείνουμε τα φώτα –είναι και η συνεργασία των ανθρώπων από κάθε πλευρά της Γης, που ενώνουν τις δυνάμεις τους για το καλό του πλανήτη. Μην υποτιμάτε ποτέ τη δύναμή σας, μην υποτιμάτε τι μπορείτε να κάνετε.”
Όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν επίσης την πλατφόρμα πληθοπορισμού Earth Hour Blue, η οποία θα καλεί τους ανθρώπους να συμβάλλουν σε κάποια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντολογικές καμπάνιες του πλανήτη, όπως την καμπάνια του Instagram που προσκαλεί τον κόσμο να μοιραστεί την αγάπη του για τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας, ως μέρος της ενότητας “Lights Out For The Reef” που διοργάνωσε η WWF Αυστραλίας για την Ώρα της Γης του 2014.  
Οι συμμετέχοντες στο κίνημα θα μπορέσουν επίσης να υπογράψουν το αίτημα της οργάνωσης Shark Savers «Τέρμα τα Πτερύγια», το οποίο εμπλέκει προσωπικότητες και δημόσια πρόσωπα ανά την Ασία για να σταματήσει το κυνήγι καρχαριών για την αφαίρεση των πτερύγιων τους για το σκοπό της κατανάλωσης σούπας καρχαρία. 
«Η ιδέα για την Ώρα της Γης έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Φέτος με τη βοήθεια του Spider-Man στο πλευρό μας, προχωράμε στο επόμενο στάδιο. Ελπίζουμε ο Spider-Man να παρακινήσει τους ανθρώπους να γίνουν υπερήρωες για τον πλανήτη και να χρησιμοποιήσουν τη φωνή ή τα χρήματά τους για να στηρίξουν έργα και καμπάνιες σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του πλήθους. Αυτό κάνει το Earth Hour Blue,» λέει ο Ridley.
Η Sony Pictures Entertainment θα συνεισφέρει στο κοινό έργο WWF Κίνας & Earth Hour Blue που παρέχει οικονομικές μαγειρικές σόμπες με στόχο την αποτροπή της αποδάσωσης του φυσικού περιβάλλοντος των Γιγαντιαίων Πάντα. Μέσα από τις προσπάθειές του, το στούντιο θα λάβει πιστοποίηση Gold Standard για το πρόγραμμα αντιστάθμισης του διοξειδίου του άνθρακα, που καθιστά την παραγωγή του Amazing Spider-Man 2, καθώς και την περιοδεία προώθησης της ταινίας, κλιματικά ουδέτερη.
Με όλες αυτές τις προσπάθειες βιωσιμότητας ανά τα χρόνια, το The Amazing Spider-Man 2 έγινε η πιο φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή στην ιστορία της Columbia Pictures. Αυτές οι περιβαλλοντικές προσπάθειες, εκτός και εντός πλατό, στηρίχτηκαν από παραγωγούς, στελέχη του στούντιο, ηθοποιούς και μέλη του συνεργείου και ξεκίνησαν από το στάδιο προ-παραγωγής της ταινίας.
«Ο Spider-Man ήταν πάντα ένας Υπερήρωας με τον οποίο ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί. Ο Peter Parker είναι ήρωας για όλο τον κόσμο και αποτελεί έμπνευση, οπότε ήταν λογικό να ενώσει τις δυνάμεις του με την Ώρα της Γης για να παροτρύνει τους ανθρώπους να συμβάλλουν στη διάσωση του πλανήτη,» πρόσθεσε ο Blake. «Είμαι επίσης πολύ περήφανος που η ταινία είναι εντελώς  κλιματικά ουδέτερη. Δεσμευτήκαμε να είμαστε όσο πιο οικολογικά ευαίσθητοι γίνεται κατά τη διάρκεια της παραγωγής, όταν αποφασίσαμε να κινηθούμε πράσινα χωρίς να δημιουργούμε ρύπους. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής με το Earth Hour Blue αποδεικνύει πόσα μπορούμε να καταφέρουμε όταν δουλεύουμε όλοι μαζί.”
 
Σχετικά με την Ώρα της Γης
Η Ώρα της Γης είναι μια παγκόσμια περιβαλλοντική δράση της WWF. Ως μία από τις πρώτες διαδραστικές περιβαλλοντικές καμπάνιες, η Ώρα της Γης έχει εξελιχθεί από μια συμβολική δράση που λάμβανε χώρα σε μία πόλη, σε παγκόσμιο κίνημα πληθοπορισμού στο οποίο συμμετέχουν ιδιώτες, επιχειρήσεις, οργανώσεις και κυβερνήσεις για να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά αποτελέσματα. Το 2014, η Μπλε Ώρα της Γης (Earth Hour Blue) βρίσκει το κίνημα στο πιο συναρπαστικό στάδιο της εξέλιξής του, στην πρώτη γραμμή της πληθοχρηματοδότησης και του πληθοπορισμού για σκοπούς, καινοτομία και δημιουργικότητα σε σχέση με τον πλανήτη.
 
Σχετικά με τη WWF
Η WWF είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο σεβαστές ανεξάρτητες περιβαλλοντικές οργανώσεις στον κόσμο, με σχεδόν πέντε εκατομμύρια υποστηρικτές και ένα διεθνές δίκτυο δραστήριο σε πάνω από 100 χώρες. Η αποστολή της WWF είναι να σταματήσει την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος της γης και να οικοδομήσει ένα μέλλον στο οποίο οι άνθρωποι θα ζουν σε αρμονία με τη φύση διατηρώντας τη βιοποικιλότητα του πλανήτη, διασφαλίζοντας ότι η χρήση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων είναι βιώσιμη, και προωθώντας τη μείωση της ρύπανσης και της σπάταλης κατανάλωσης.
 
 

του Παναγιώτη Ταγκαλάκη

Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino, Σενάριο: Quneton Tarantino,Φωτογραφία: Robert Richardson, Πρωταγωνιστούν: Jamie Foxx, Christoph Waltz, Leonardo DiCaprio, Διάρκεια: 95', Διανομή: Feelgood


Νότιος Αμερική, δύο χρόνια πριν τον εμφύλιο πόλεμο. Ο Δρ. Κινγκ Σουλτς είναι ένας γερμανός στην καταγωγή, κυνηγός επικηρυγμένων. Αναζητώντας τα ίχνη τον δολοφόνων αδερφών Μπριτλ, ο Δρ Σουλτς θα αγοράσει την ελευθερία του Τσάνγκο, ενός νέγρου δούλου προκειμένου να τον βοηθήσει να αναζητήσει τα ίχνη των Μπριτλ. Ο Τσάνγκο, παρόλα αυτά, είναι επικεντρωμένος σε έναν και μοναδικό στόχο: να βρει και να σώσει την Μπρουνχίλντα, την γυναίκα του, την οποία είχε χάσει εδώ και αρκετό καιρό στα σκλαβοπάζαρα. Μετά από έρευνα που κάνουν με το Δρ. Σουλτς, ανακαλύπτουν πως η Μπρουνχίλντα βρίσκεται σε μια γνωστή φυτεία που λέγεται “Candyland” και ανήκει στον εκκεντρικό Κάλβιν Κάντι. Με περίσσιο θάρρος, το δίδυμο Σουλτς-Τσάνγκο θα εισχωρήσει στη φυτεία δελεάζοντας τον Κάντι να τους «μοσχοπουλήσει» κάποιον από τους δούλους του.

Ξεκινώντας, η νέα ταινία του Κουεντίν Ταραντίνο πραγματεύεται την ιστορία ενός νέγρου δούλου και το πρώτο συμπέρασμα που συνάγουμε ευθύς εξαρχής είναι πως πρόκειται για μια ευαίσθητα αντιρατσιστική ταινία.  Η αιχμή του δόρατος στο πρώτο μισό της ταινίας είναι το καυστικό, μαύρο χιούμορ. Με τόλμη, ο Ταραντίνο επιτυγχάνει να καυτηριάσει αυτές τις μελανές σελίδες της Αμερικάνικης Ιστορίας, μη αποφεύγοντας να καταδείξει την ωμότητα, όπου κρίνεται αναγκαίο. Πρώτο κρατούμενο, λοιπόν, η φοβερή ενάργεια στους διαλόγους της ταινίας.

Το δεύτερο στοιχείο που εντυπωσιάζει στην ταινία είναι η «γραφή» του Ταραντίνο. Κοντά δύο δεκαετίες μετά το Reservoir Dogs και το Pulp Fiction παραμένει ακόμη «φρέσκια», αναρχική και γνήσια παρά τις μύριες μιμήσεις ύφους που έχει υποστεί σε πάμπολλες ταινίες άλλων σκηνοθετών. Η ματιά του Ταραντίνο αρνείται τον εξωραϊσμό, είναι αποτρόπαια, για κάποιους σίγουρα αποκρουστική, όμως είναι εκεί δίχως φόβο και πάθος. Ερώτημα ίσως θα είναι για κάποιους θεατές το αν θα «αποδεχτούν» το ύφος του Ταραντίνο πάνω σε ένα ευαίσθητο κοινωνικοϊστορικό ζήτημα.  Όπως και να έχει, οφείλουμε να εξαίρουμε την τολμηρότητα τις προσπάθειας, η οποία δεν αναλώνεται σε συμβιβασμούς και μετριοπάθειες.

Ακόμη, η ταινία χαίρει μιας εξαιρετικής ερμηνείας από τον Τζέιμι Φοξ, ο οποίος αποτυπώνει θαυμάσια τον χαρακτήρα ενός αμόρφωτου σκλάβου, γεμάτου οργή για εκδίκηση. Κατά την γνώμη μου, η επιτυχία στην ερμηνεία του έγκειται στο ότι δεν πέφτει στην παγίδα να «παίξει» τον σκλάβο, μια καρικατούρα, αλλά «αφουγκράζεται» το ρόλο. Εξίσου σπουδαίος και ο Κριστόφ Βαλτς στο ρόλο του ψυχρού και περήφανου Δρ. Σουλτς, τον οποίο θα ψήφιζα για το Οσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου!

Προσωπικά, εγείρω κάποιες ενστάσεις για την εξέλιξη του σεναρίου. Αυτές είναι ότι στην κορύφωση της δράσης και εκεί που αναμένεις ένα φινάλε, η ταινία παρατείνεται και γίνεται πιο «ελκυστική». Φυσικά, αυτό πρόκειται περί προσωπικού γούστου του γράφοντος και δεν χρήζει επέκτασης μιας και θα εξελιχθεί σε spoiler.

Συνολικά, η ταινία θα συναρπάσει τους φαν του Ταραντίνο και θα «απομακρύνει» όσους δεν αρέσκονται στο ταραντινικό σύμπαν. Όπως και να έχει, όμως, το Django Unchained είναι ένα από τα μείζονα κινηματογραφικά γεγονότα του 2013!

 

του Παναγιώτη Ταγκαλάκη

Σκηνοθεσία: Ben Affelck, Σενάριο: Chris Terrio, Joshuah Bearman, Φωτογραφία: Rodrigo Prieto, Μουσική: Alexandre Desplat, Πρωταγωνιστούν: Ben Affleck Bryan Cranston, John Goodman, Διάρκεια: 120' ,  Διανομή:


Τεχεράνη, 1979. Οι επαναστατημένοι Ιρανοί εισβάλλουν στην Αμερικάνικη πρεσβεία με συνέπεια την ομηρία αρκετών Αμερικάνων. Έξι μόνο από αυτούς καταφέρνουν να διαφύγουν στην επίσημη κατοικία του Καναδού Πρέσβη και η CIA αναλαμβάνει το σχέδιο διαφυγής τους. Ο Τόνι Μέντες, ειδικός σε τέτοια θέματα, θα σκαρφιστεί ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο: Να στήσει την παραγωγή μιας ταινίας που θα γυριστεί στο Ιράν, και έχοντας στο υποτιθέμενο συνεργείο τους έξι Αμερικάνους, να τους φυγαδεύσει. Προκειμένου να υλοποιήσει το συγκεκριμένο σχέδιο, θα απευθυνθεί στους κατάλληλους ανθρώπους της αμερικάνικης κινηματογραφίας και θα ταξιδέψει αποφασισμένος στο Ιράν. Εκεί, θα έχει να αντιμετωπίσει τόσο τις εγχώριες δυνάμεις ασφάλειας που αναζητούν τους έξι Αμερικάνους, καθώς επίσης και την αμφιβολία των φυγάδων και της υπηρεσίας του.

Η τρίτη ταινία του Μπεν Άφλεκ καταδεικνύει το ταλέντο του αμερικάνου ηθοποιού στο πόστο του σκηνοθέτη. Το Argo έχει δύο πυρήνες δράσης: Πρώτον, την προσπάθεια του Τόνι Μέντες στις Η.Π.Α. να στήσει το φιλόδοξο σχέδιό του, απευθυνόμενος σε πεπειραμένους παράγοντες του Hollywood. Δεύτερον, το χρονικό της εφαρμογής του σχεδίου στο Ιράν που θα προσκρούσει σε συμπληγάδες. Η ταινία σατιρίζει με εξαίσιο τρόπο στο πρώτο μέρος της τον παραλογισμό του Hollywood και τα τεκταινόμενα της αμερικάνικης κινηματογραφίας, «δίνοντας» εξόχως αστείους και καυστικούς διαλόγους. Στο δεύτερο μέρος, έχουμε μια εξαιρετικά κινηματογραφημένη δράση και σασπένς που κόβει την ανάσα μέχρι και την τελευταία στιγμή. Η μεγάλη αρετή στην ταινία του Μπεν Άφλεκ  είναι ότι επιτυγχάνει να σε βάλει στην θέση των χαρακτήρων και, επομένως, να σου προκαλέσει ταχυπαλμία. Το πλέον θετικό, όμως, στη «ματιά» του Μπεν Άφλεκ είναι πως φαίνεται πολύ ισορροπημένη και καθαρή. Παρουσιάζει τα γεγονότα δίχως να προπαγανδίζει πολιτικά, στοχεύοντας να καλλιεργήσει το υπόβαθρο των χαρακτήρων και να δώσει βάθος σε αυτό που κάνει.

Το Argo είναι μια ταινία απολαυστική στην θέασή της καθ’ όλη τη διάρκειά της. Ο Μπεν Άφλεκ δείχνει ότι μπορεί να χειρίζεται υποδειγματικά τα κινηματογραφικά μέσα, δομώντας μια πολύ σφιχτή αφήγηση και δημιουργεί αξιώσεις για την καριέρα του ως σκηνοθέτη.

 

του Παναγιώτη Ταγκαλάκη

Σκηνοθεσία: Jean Pierre Ameris, Σενάριο: Jean Pierre Ameris, Φωτογραφία: Gerard Simon, Μουσική: Stephane Moucha, Πρωταγωνιστούν: Gerard Depardieu, Marc Andre Grodin, Emmanuelle Seigner,  Διάρκεια: 95', Διανομή:


Κατά τη διάρκεια ενός δριμύ χειμώνα, ο σαλτιμπάγκος Ουρσούς, βάζει στην τρώγλη του δύο ορφανά για να μην πεθάνουν από το κρύο: τον Γκουινπλέν, ένα μικρό αγόρι στο πρόσωπο του οποίου είναι χαραγμένο ένα στίγμα που του προσδίδει ένα μόνιμο «χαμόγελο» και την Ντεά, ένα τυφλό κοριτσάκι. Μερικά χρόνια αργότερα, οι τρεις τους παίρνουν τους δρόμους και διοργανώνουν θεάματα, με τον Γκουινπλέν να κλέβει την προσοχή. Το έφηβο, πλέον, αγόρι ενθουσιάζει τα πλήθη και του ανοίγει διάπλατα την πόρτα της επιτυχίας. Μόνο που η δόξα του τον απομακρύνει από τα μοναδικά άτομα στον κόσμο που τον αγάπησαν πραγματικά: τον Ουρσούς και την Ντεά.

Η ταινία του Ζαν Πιέρ Αμερίς επιχειρεί να παραμείνει πιστό στην ατμόσφαιρα του Βίκτορος Ουγκώ και σε μεγάλο βαθμό το επιτυγχάνει. Η φωτογραφία, τα χρώματα της ταινίας και οι επιλεγμένοι χώροι μας εντάσσουν ευθύς εξαρχής στο ιδιαίτερο σύμπαν του σπουδαίου Γάλλου συγγραφέα:  Στον κόσμο των φτωχών και των κατατρεγμένων, όπου η δυστυχία είναι καθημερινότητα. Σε κάποια στιγμή της ταινίας ο Γκουινπλέν απευθύνεται στον Ουρσούς, ρωτώντας τον αν ένιωθε ευτυχισμένος με την συντροφιά τους. Και η απάντησή του ήταν: «Ποτέ μου δεν έχω νιώσει ευτυχισμένος.» Ο Ουγκώ μέσα από το παραμυθιακό του ύφος, καταδεικνύει την καταδίκη των κατώτερων τάξεων της εποχής του, δίχως να παραλείψει να καυτηριάσει την εθελοτυφλία και την υποκρισία  των αριστοκρατών. Συνάμα, όπως και με τον Γιάννη Αγιάννη, ο κεντρικός ήρωας θα έχει την ευκαιρία να αναρριχηθεί ανάμεσα στους δύο κόσμους και να προσπαθήσει να μεταβάλλει τις ισορροπίες.

Στον αντίποδα, μπορεί η ταινία να  αφιερώνεται στο να αποδώσει πιστά την γραφή του Ουγκώ, αποτυγχάνει όμως στο να αποκτήσει δικό της ύφος, ρυθμό και υπόσταση. Συνέπεια: εν τη εξελίξει της, φαίνεται να κυλά αργά, παγιδευμένη ίσως στην ακαδημαϊκή της σκηνοθεσία και να στηρίζεται εν πολλοίς στον γερόλυκο Ντεπαρντιέ, δίχως να βλέπουμε κάτι αξιόλογο ερμηνευτικά από τους άλλους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας.

Κλείνοντας, με εξαίρεση την παρουσία του Ζεράρ Ντιεπαρντιέ και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, «ο Άνθρωπος που γελά» είναι μια ταινία που πιθανώς να περάσει απαρατήρητη, ιδίως αν αναλογιστούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το εν λόγω μυθιστόρημα του Ουγκώ μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, με ξεχωριστή την εξπρεσιονιστική εκδοχή του Πάουλ Λένι.

 
More Articles...