Σκηνοθεσία: James Bobbin, Σενάριο: Jason Segel, Nicholas Stroller, Φωτογραφία: Don Burgess, Μουσική: Christoph Beck, Πρωταγωνιστούν: Jason Segel,  Amy Adams, Chris Cooper. Διάρκεια: 103’, Διανομή: Feelgood

Η ταινία εχει ως αφετηρία ένα ζευγάρι, τον Γκάρι και τη Μαίρη, καθώς και τον… εξωπραγματικό αδερφό του Γκάρι, Γουόλτερ, η μορφή του οποίου προσιδιάζει τα μάπετς και ο ίδιος αποτελεί μεγάλο οπαδό τους. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στο Λος ΄Αντζελες, επισκέπτονται  το θέατρο των Μάπετς και ο Γουόλτερ συνειδητοποιεί ότι το θέατρο πρόκειται να πωληθεί σε έναν αδίστακτο επιχειρηματία, το Ρίτσμαν, προκειμένου  να το γκρεμίσει και να διεξάγει γεωτρήσεις προς ανεύρεση πετρελαίου. Οι τρεις τους επισκέπτονται τον εδώ και χρόνια αποσυρμένο Κέρμιτ και του εξηγούν ότι πρέπει να συγκεντρωθούν 10 εκατομμύρια δολάρια για να αποτρέψουν την κατεδάφιση του θεάτρου.  Εκείνος αποφασίζει πως πρέπει να διοργανωθεί ένα σόου των μάπετς γι’ αυτό το σκοπό και όλοι μαζί «επιστρατεύουν» τα παλιά μέλη: το Φόζι που κάνει παραστάσεις με ένα παρακμιακό γκρουπ που μιμείται τα μάπετς, τον Γκόντζο που είναι πλέον επιχειρηματίας, τον ΄Ανιμαλ που βρίσκεται παρέα με τον Τζακ Μπλακ σε μια ομάδα διαχείρισης θυμού, την Πίγκυ που πλέον εργάζεται στο Παρίσι ως εκδότρια για το Βογκ καθώς και τα υπόλοιπα μέλη. ΄Ολη η παρέα, θα αναμετρηθεί με το Ρίτσμαν δίνοντας ένα τελευταίο σόου απ’ τα παλιά και ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα κερδίσουν την χαμένη αγάπη του κοινού.

Το «Muppets» δεν είναι μια συνηθισμένη παιδική ταινία. Είναι μια υπερπαραγωγή με άψογη κινηματογράφηση που αναμιγνύει τον παραμυθιακό κόσμο των μάπετς με τον κόσμο και την αληθοφάνεια της σύγχρονης πραγματικότητας. Στην ταινία αυτή, οι κούκλες που πρωταγωνίστησαν στην ιστορική σειρά της δεκαετίας του ’80 δένουν και συνταιριάζουν απόλυτα με τις ανθρώπινες φιγούρες και προσαρμόζονται καταπληκτικά στην καθημερινότητα της σύγχρονης ζωής. Αυτό που εντυπωσιάζει, δε, είναι ότι τα ευφυέστατα γκαγκς αλλά και η αίσθηση του μιούζικαλ που απορρέει από πολλά σημεία της ταινίας μας μεταφέρει σε μια αλλοτινή κινηματογραφική ατμόσφαιρα γεγονός που προσδίδει ένα τόνο νοσταλγίας στην ταινία. Συγκεκριμένα, η ταινία σατιρίζει και χαριτολογεί με πολλά στοιχεία της δεκαετίας του ’80 (όπως η μουσική και οι ταινίες της εν λογω εποχής) και παράλληλα, καυτηριάζει με τρόπο ανάλαφρο αλλά ευρηματικό τις σύγχρονες συνθήκες στη βιομηχανία του θεάματος. Εντούτοις,  οφείλουμε να πούμε ότι το «Muppets» , παρότι ταινία παιδική, απευθύνεται κυρίως σε κοινό άνω των 40, δηλαδή νοσταλγούς της σειράς αυτής και εν γένει της δεκαετίας του ’80 «προσγειωμένων» στα ήθη και την πραγματικότητα της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Συμπερασματικά πρόκειται για μια πανέξυπνη ταινία με πολύ χιούμορ και γέλιο που αξίζει την προσοχή μας καθώς μας ταξιδεύει στην αθωότητα και την ονειροπόληση της σειράς-φαινόμενο, το Μuppets show.

Π. Ταγκ.