Ημερολογιακό Αρχείο
< April 2024 >
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30          

«Λειτουργία του Ορφέα»  - «Ερωτική Συμφωνία» σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση και «Ήλιος ο Πρώτος» (σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)

Τρίτη 13 & Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 8.30 το βράδυ
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

Συμμετέχουν οι ερμηνευτές Τάσος Αποστόλου, Κώστας Μαυρογένης, Έλενα Κελεσίδη, Έλλη Πασπαλά, Vassilikos, ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός, η Συμφωνική Ορχήστρα και η Μεικτή Χορωδία του Δήμου Αθηναίων καθώς και μέλη της ορχήστρας Παλίντονος Αρμονία.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς της εποχής μας, ανεβαίνει στη σκηνή της Αίθουσας Χρήστος Λαμπράκης, την Τρίτη 13 και την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, στις 8.30 το βράδυ, για να διευθύνει τα μουσικά του έργα η "Λειτουργία του Ορφέα", "Ερωτική Συμφωνία" το θεματικό κύκλο τραγουδιών Ήλιος ο Πρώτος.

Κορυφαία στιγμή των δυο συναυλιών η πρώτη παγκόσμια εκτέλεση της Ερωτικής Συμφωνίας έργο για την καθολικότητα του έρωτα που ο Έλληνας συνθέτης ξεκίνησε να συνθέτει το 2010.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ξεκίνησε να συνθέτει τη Λειτουργία του Ορφέα, σε μορφή σύγχρονου ορατορίου το 1992, έχοντας ως θέμα τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του Ανθρώπου με τη Φύση. Το έργο δομήθηκε στη επιλογή του συνθέτη από τα διασωθέντα αρχαία ορφικά ποιήματα. Επέλεξε φράσεις, ακόμα και μεμονωμένες λέξεις από τα θραύσματα  των κειμένων. «Εμπνεύστηκα από την εύγλωττη σιωπή των αρχαίων κειμένων και ένιωσα ότι η μουσική μπορεί να επιστρέφει στην αρχική της θέση και να λειτουργεί σαν σύνολο των πνευματικών και διανοητικών επιδόσεων» αναφέρει ο συνθέτης. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1993.

Στη Λειτουργία του Ορφέα, έργο πλούσιο σε μελωδίες, ρυθμούς και ηχοχρώματα, με εξαιρετική ισορροπία μεταξύ των φωνών εν προκειμένω των βαρύτονων - του Τάσου Αποστόλου στις 13/11 και του Κώστα Μαυρογένη στις 14/11 - και της σοπράνο Έλενας Κελεσίδη, της Μεικτής Χορωδίας του Δήμου Αθηναίων, της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δ.Α. και μελών της ορχήστρας Παλίντονος Αρμονία και του αφηγητή Γρηγόρη Βαλτινού.

Η Λειτουργία του Ορφέα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά – ολοκληρωμένη και στην οριστική της μορφή – στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1994 για να ακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, παρουσιάσεις του στο Palais des Beaux-Arts των Βρυξελλών (1995), το Ωδείο Ηρώδου Αττικού (με ερμηνευτή τον μπάσο-βαρύτονο José Van Dam), το Αρχαίο Θέατρο των Δελφών, το Αρχαίο Θέατρο Δίον, το Βασιλικό Θέατρο Elisabethzaal της Αμβέρσας, την Όπερα του Καϊρου, το Θέατρο Vrandembourg της Ολλανδίας, το Αρχαίο Θέατρο της Εφέσου στη Σμύρνη, την Όπερα του Βουκουρεστίου, το Θέατρο Coliseo στο Μπουένος Άιρες και τη μεγάλη αίθουσα της UNESCO στο Παρίσι. Το έργο που ερμηνεύτηκε στα ελληνικά από τη Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της Όπερας της Φλάνδρας (υπό τη διεύθυνση του Edwig Abrath, με τη συμμετοχή του φημισμένου βαθύφωνου Jose Van Dam, της υψιφώνου Έλενας Κελεσίδη και του σαιξπηρικού ηθοποιού Philip Sheffield ως αφηγητή), προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον του μουσικόφιλου κοινού και η νέα του έκδοση από τη Naxos μπήκε, το Μάρτιο του 2009, στα διεθνή ψηφιακά charts.

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας εγκαινιάζει η Ερωτική Συμφωνία. Πρόκειται για έργο - που θα αποτελέσει ένα μέρος ενός συμφωνικού τρίπτυχου με πρώτο τη Συμφωνία της Ίασης και επακόλουθο τη Πολιτική Συμφωνία – αναφέρεται στην καθολικότητα του έρωτα.

«…Πάντοτε με απασχολούσε το μεγαλείο του έρωτα στις σχέσεις των ανθρώπων σαν κινητήρια δύναμη.» σημειώνει ο συνθέτης. H συμφωνία χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Στο τρίτο μέρος ο έρωτας εκφράζεται με την Άρια "'Έρως ανίκατε μάχαν" (από την Αντιγόνη του Σοφοκλή) με ερμηνεύτρια την υψίφωνο 'Ελενα Κελεσίδη.

Το πρόγραμμα της συναυλίας ολοκληρώνεται με το θεματικό κύκλο τραγουδιών Ήλιος ο Πρώτος - βασισμένο στην ομώνυμη συλλογή του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη – σε νέα επεξεργασία για συμφωνική ορχήστρα, ελληνικά όργανα και μεικτή χορωδία, στη μορφή μιας σύγχρονης κοσμικής καντάτας, με ερμηνευτές την Έλλη Πασπαλά και τον Vassiliko.

Πρόκειται για έργο που ολοκληρώθηκε το 1968 στο Λονδίνο όπου βρισκόταν ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Το έργο ηχογραφήθηκε στην Αθήνα κι εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 1969. Τον ίδιο χρόνο πρωτοπαρουσιάστηκε στο στούντιο Λήδρα, χώρο όπου τότε ο συνθέτης δραστηριοποιούνταν μουσικά. Με δεδομένη τη χρονολογία έκδοσης της συλλογής του Ελύτη (1943) αλλά και τον «δεύτερο εμφύλιο πόλεμο» που υφίστατο η πατρίδα του εκείνα τα χρόνια, ο Μαρκόπουλος παρουσίασε τον Κύκλο Ήλιος ο πρώτος ως μια σύνθεση «για τον δύσκολο καιρό», σαν ένα είδος εφοδίων για τη δική του γενιά, αλλά και για «τη γενιά που έρχεται».


Οι τιμές των εισιτηρίων είναι: € 11 - 20 - 28 - 40  (Διακεκριμένη Ζώνη)
Ειδικές τιμές: € 6,50(Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ), 8,50 (65+, πολύτεκνοι)

 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου, ώρα 20:30
Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

Τραγούδια, χοροί και δρώμενα από διάφορες περιοχές του ελληνισμού συναντώνται στη σκηνή του Μεγάρου σε μία και μοναδική παράσταση, με τη σύμπραξη καταξιωμένων τραγουδιστών, μουσικών και χορευτικών συγκροτημάτων, γνήσιων εκπροσώπων της παραδοσιακής μας μουσικής (δημοτικής και βυζαντινής)
Μουσικοί, τραγουδιστές και χορευτικά συγκροτήματα που συμβάλλουν με την αυθεντικότητά τους στη διατήρηση της γνήσιας κι απαλλαγμένης από «κακοτεχνίες» ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Μουσική, τραγούδια και χοροί που καταδεικνύουν την παράδοσή μας - όχι μόνο ως αυτόνομο καλλιτεχνικό είδος που διασώζει από την αρχαιότητα την ίδια μουσική τεχνοτροπία αλλά και ως ένα αναπόσπαστο μέρος των πολλών κατά τόπους εθιμικών εκδηλώσεων, χαρακτηριστικών της εθνικής-λαϊκής νοοτροπίας και ψυχοσύνθεσης. Ένα, «Ήθος Αρμονιών, Γενών και Ρυθμών» που η έκφρασή του – στο πλαίσιο μιας «πανηγυρικής» βραδιάς στο Μέγαρο Μουσικής – αρκεί για να πιστοποιήσει την ύπαρξη δυνατού αισθήματος και πνεύματος που εδώ και αιώνες τροφοδοτεί και τρέφεται από την ολοζώντανη, εθνική, πολιτιστική μας κληρονομιά.
Η συναυλία εντάσσεται στη Σειρά Γέφυρες που διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος.

Σειρά Γέφυρες:

Στη διάρκεια της ξεχωριστής αυτής εκδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 11 Νοεμβρίου, στις 8.30 το βράδυ, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, με πρωτοβουλία του γνωστού μουσικολόγου και λαογράφου Παναγιώτη Χ. Μυλωνά (δημιουργού και παρουσιαστή της μακροβιότερης εκπομπής της ελληνικής τηλεόρασης «Μουσική Παράδοση») θα «παρελάσουν» καταξιωμένοι τραγουδιστές και μουσικοί της δημοτικής μας μουσικής (ενδεικτικά αναφέρουμε τους Άννα Σαρρή-Καραμπεσίνη, Νίκο Καρατάσο, Θεολόγο Γρύλλη, Μιχάλη Χατζημιχαήλ, Χρυσόστομο Μητροπάνο, Καριοφύλλη Δοϊτσίδη, Θεοπούλα και Λαμπριάννα Δοϊτσίδη, Σάββα Σιάτρα, Φραγκίσκο Τζιωτάκη, Χρήστο Π. Μυλωνά), προικισμένοι καλλιτέχνες που χρόνια τώρα υπηρετούν το δημοτικό τραγούδι με σεβασμό και ήθος, δίχως να το αλλοιώνουν, να το ευτελίζουν, να το κακοποιούν ή να το εμπορευματοποιούν.
Όπως και η δραστηριότητα οργανωμένων ομίλων και μουσικοχορευτικών συγκροτημάτων από διάφορες περιοχές του Ελληνισμού (Μακεδονία, Θράκη, Ηπειρο, Θεσσαλία, Ρούμελη, Μωριά, Αργοσαρωνικό, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Πόντο, Κρήτη, Κύπρο, Καππαδοκία). Πρόκειται στο σύνολό τους για συντελεστές με σαφή γνώση του αντικειμένου τους που εν προκειμένω καλούνται να δώσουν πολύτιμα δείγματα της τοπικής, μουσικοποιητικής και χορευτικής τους παράδοσης μέσα από μελωδίες, «τρόπους», ήχους, ρυθμικές κατασκευές αλλά και βυζαντινά ακούσματα που καταδεικνύουν την πανάρχαια καταγωγή τους (Όμιλος Ελληνικών Χορών Δημοτικού Σχολείου Ι.Ε. «Ιόνιος Σχολή», Όμιλος Ελληνικών Χορών Μαρίνας Χριστοφάκη, Λαογραφικός Χορευτικός Όμιλος Τρικάλων «Ασκληπιός», Χορευτικός Όμιλος Ποντίων «Σέρρα», Χορευτική Ομάδα Σαλαμίνας Μανώλη Καπετανάκη, Λαογραφικός Όμιλος «Κουρήτες», Βυζαντινός Χορός, Ορχήστρα Κέντρου Εθνικής Μουσικής, Ορχήστρα και Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής κ.ά.). Τη βραδιά παρουσιάζει, σε δικά του κείμενα και μουσική διεύθυνση ο Παναγιώτης Χ. Μυλωνάς. Τη σύνθεση του προγράμματος και την καλλιτεχνική επιμέλεια υπογράφει ο Βασίλειος Ι. Οικονόμου. Σκηνοθετεί ο Τάσος Μπιρσίμ.
Η Ορχήστρα Κέντρου Εθνικής Μουσικής ανοίγει τη βραδιά με τον περίφημο κωνσταντινουπολίτικο σκοπό του «Καροτσέρη». Πρώτη στάση, στα Δωδεκάνησα με τον Νίκο Καρατάσο σ’έναν αυτοσχεδιασμό με σαντούρι. Με το καθιστικό του γάμου «Μέρα μέρωσε» που ερμηνεύει η Άννα Σαρρή-Καραμπεσίνη, το αγερμικό «Χελιδόνι πέταξε» που χορεύουν οι μαθητές της Ιονίου Σχολής, Σιγανό χορό και Σούστα από τον οργανοπαίκτη της τσαμπούνας Θεολόγο Γρύλλη. Ένα σύντομο πέρασμα στην Κύπρο (με το ακριτικό «Κάτω στην άκρην των ακριών» και την παραλογή «Τρεις καλοήροι κρητικοί» από τον Μιχάλη Χατζημιχαήλ) κι έπειτα επιστροφή στην ηπειρωτική Ελλάδα: στη Θεσσαλία (με το οργανικό «Καραγκούνα», το ιστορικό «Nά'μαν δεντρί στη Βενετιά» και το τσάμικο της αγάπης «Δεν μπόρεσα να βρω καμμιά» που τραγουδά ο Χρυσόστομος Μητροπάνος συνοδεία κλαρίνου και χορευτών), τη Μακεδονία («Άστρα μου, χαμηλώσατι», «Προσκυνητός», το νυφιάτικο συρτό «Τι στέκεις νύφη μ'», το αργόσυρτο «Της Δημητρούλας», το «Σεφερλί» και την πατηνάδα «Δε σ’ έπρεπε, Λισσάβω μ'»), την Πελοπόννησο (το ιστορικό «Μια περδικούλα κάθεται», το τραγούδι της ξενητιάς «Πήγα την ακροθαλασσιά», το συρτό-καλαματιανό «Εμείς καλά καθόμαστε», το κλέφτικο, συρτό και τσάμικο «Βγήκαν τα Νικολόπουλα» με ερμηνευτή τον Χρήστο Κυριακόπουλο) και την Αττική (με το τραγούδι της αγάπης – αργό καλαματιανό – «Ρα καμπάνα ι Παπαντίς» κι ένα «Τσάμικο» από τη ζυγιά του Βοιωτού Νίκου Σοφού).
Μνήμες από την Καππαδοκία έρχονται στο νου με τον αυτοσχεδιασμό του Στέλιου Βαρβέρη στο ούτι, τον κυκλικό χορό της Σινασού «Σήμερις η σημεριανή», τον αντικρυστό χορό της Σινασού «Ισος» και τον Χορό των κουταλιών «Κόνιαλι» από τα μέλη του Ομίλου Ελληνικών Χορών Μαρίνας Χριστοφάκη ενώ εκείνα από τον Χορευτικό Ομιλο Ποντίων «Σέρρα» λικνίζονται στο ρυθμό του «Κότσαρι», του πυρίχιου «Σέρρα» ή του διπάτ (=αργού) της Τραπεζούντας «Σιτ' επέγ'να ομάλια-ομάλια» από τον Πόντο.



Στα μισά του προγράμματος, στην έναρξη του δεύτερου μέρους του, θα ακουστούν και μελωδήματα από τον άλλο κλάδο της εθνικής μας μουσικής, τη βυζαντινή εκκλησιαστική όπως τα «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα» (καταβασία, ύμνος που ψάλλεται στον όρθρο, της Α’ ωδής των Θεοφανείων) ή το ιδιόμελον της Κυριακής της Πεντηκοστής «Πάντα χορηγεῖ τό πνεύμα τό Ἃγιον» που θα ψάλλει η Γερόντισσα Μαριάμ. Το δημοτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης θα συνεχιστεί με μουσικές και χορούς από τη Δυτική Θράκη (αυτοσχεδιασμό του Μανώλη Καρπάθιου με κανονάκι, το ακριτικό-ζωναράδικο «Άγουρος 'πού τη Φραγκιά», την παραλογή «Μηλίτσα πού'σαι στο γκρεμό», τον συγκαθιστό καρσιλαμά «Χαρίσιος») και την Ηπειρο («Χειμαριώτικο» με τον Βασίλη Κατράκο στο  λαούτο, το μοιρολόγι «Μάνα και γιος εκάθονταν», την παραλογή «Ένα πραματευτόπουλο» με τον Σάββα Σιάτρα στο τραγούδι και τον Δημήτρη Ζιάγκα στο κλαρίνο). Αλλά και τα νησιά του Αργοσαρωνικού (την κουλουριώτικη τράτα «Μια κόρη ρόδα μάζευε», το συρτό αιγινίτικο «Της Παλιαχώρας τα βουνά»), τις Κυκλάδες (το συρτό τραγούδι του Μάη «Ήρχεν ο Μάης», το μπάλλο «Στον Άγιο Κωσταντίνο») και την Κρήτη (με τα μέλη του Λαογραφικού Ομίλου «Κουρήτες» να χορεύουν τον πολεμικό χορό «Πυρρίχη», το χανιώτικο συρτό «Απ' το Λασίθι ως τα Χανιά» και το πεντοζάλι «Σαν θες να μάθεις και να δεις»). Η βραδιά κλείνει με το συρτοκαλαματιανό της αγάπης «Νά'χα νεράντζι νά'ριχνα», γνωστό τραγούδι του Μωριά, «Το μαργιόλικο», τσάμικο από τη Ρούμελη που τραγουδά ο Χρήστος Π. Μυλωνάς συνοδεία του Κώστα Γιαννακόπουλου στο κλαρίνο κι όλους τους συντελεστές να δίνουν το «παρών» επί σκηνής, ενωμένοι στο ρυθμό ενός «Πηλιορείτικου» σκοπού.

Ο μουσικολόγος-λαογράφος Παναγιώτης Χ. Μυλωνάς γεννήθηκε στο Λάππα Πατρών Αχαΐας. Έχει σπουδάσει θεολογία, πολιτικές επιστήμες και είναι καθηγητής εθνικής μουσικής (βυζαντινή-δημοτική). Είναι δημιουργός και παρουσιαστής της μακροβιότερης εκπομπής της ελληνικής τηλεόρασης «Μουσική Παράδοση» απ’ όπου, επί τέσσερις δεκαετίες και πλέον, έχει παρελάσει η δραστηριότητα των συγκροτημάτων τοπικών συλλόγων και μεμονωμένων φορέων της παράδοσής μας (μουσικοί, τραγουδιστές) που την διακονούν με σεβασμό και ήθος. Ο Παναγιώτης Χ. Μυλωνάς είναι βασικό στέλεχος της ΕΡΤ από το 1969. Παραγωγός – αρχικά – μουσικών εκπομπών στο Α’ Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας, προϊστάμενος τμήματος εθνικής μουσικής, τομεάρχης μόρφωσης, προϊστάμενος τμήματος μουσικών εκπομπών, διευθυντής υπηρεσίας εθνικού πολιτισμού, υπεύθυνος των μεταδόσεων όλων των πατριαρχικών λειτουργιών από τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Αλεξάνδρειας και άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών. Έχει υπάρξει επί 35ετία διευθυντής χορωδίας και ορχήστρας της παραδοσιακής μουσικής στην ΕΤ1. Είναι δημιουργός του μεγαλύτερου αρχείου με δείγματα της παράδοσής μας (τραγούδια, χορούς, δρώμενα) που κοσμεί την ΕΡΤ. Από το 2000 είναι Πρόεδρος τους Κέντρου Εθνικής Μουσικής (ΚΕΜ) που σκοπός του είναι η αξιοποίηση του προσωπικού του αρχείου όπως και η πραγματοποίηση πλείστων άλλων δραστηριοτήτων όσον αφορά στην πολιτιστική ζωή του τόπου.

Τιμές εισιτηρίων: € 10, € 18, € 25, € 35(Διακεκριμένη Ζώνη)
Ειδικές τιμές: € 6,00 (Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ), € 8,50 (Πολύτεκνοι, 65+)

 

και στο πιάνο οι Χριστίνα Παντελή και Έλενα Χριστοδούλου

στο Διεθνές καλλιτεχνικό κέντρο Athenaeum (Ανδριανού 3, Θησείο, τηλ.: 210-3211987)

Για τέσσερεις μόνο παραστάσεις
Σάββατο 13, Παρασκευή 19, Παρασκευή 26 Οκτωβρίου και Τρίτη 13 Νοεμβρίου


Μία ξεχωριστή μουσική πρόταση με τίτλο «Μικρές Μουσικές Αμαρτίες» με τον Παναγιώτη Πετράκη (φωνή) και τις Χριστίνα Παντελή και Έλενα Χριστοδούλου (πιάνο) θα παρουσιαστεί στο Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο Athenaeum για τέσσερεις μόνο παραστάσεις στις 13, 19, 26 Οκτωβρίου και 13 Νοεμβρίου.

Ο πολυδιάστατος ερμηνευτής Παναγιώτης Πετράκης μας ταξιδεύει με την φωνή του, περιπλανώμενος σε ένα ιδιαίτερο μουσικό μωσαϊκό με συνοδοιπόρους του δύο πιάνα.
Η Χριστίνα Παντελή και η Έλενα Χριστοδούλου, με τις πρωτότυπες και ξεχωριστές μεταγραφές τους για δύο πιάνα, παντρεύουν  την κλασσική μουσική με ελληνικά έντεχνα, λαϊκά ακόμα και παραδοσιακά τραγούδια αλλά και με τη τζαζ και το αργεντίνικο τάνγκο.

Οι «Μικρές Μουσικές Αμαρτίες», είναι μια μουσική πρόταση που έχουν  επιμεληθεί με ιδιαίτερη αγάπη και μαεστρία ο Παναγιώτης Πετράκης με τη Χριστίνα Παντελή και την Έλενα Χριστοδούλου.
Διάσημα μουσικά θέματα κλασσικών συνθετών, ενώνονται με λαϊκά, έντεχνα, αλλά και jazz και έθνικ τραγούδια, που όλοι έχουμε αγαπήσει, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη μουσική αίσθηση, από τον Μ. Χατζιδάκι στον D. Shostakovich, από τον Μ. Θεοδωράκη στον I. Albeniz, από τον I. Berlin στον S. Rachmaninoff, από τον K. Weill στον Κουγιουμτζή, τον Μούτση, τον Κραουνάκη…

Ενδυματολογική επιμέλεια : Νίκος Χαρλαύτης


Ώρα έναρξης :      20.00
Τιμή εισιτηρίου :     Γενική είσοδος 10€
Φοιτητικό 5€
Διάρκεια :          2 ώρες

 

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσίασε τη νέα σειρά παραστάσεων του «Βαφτιστικού»,  τη μεγάλη καλοκαιρινή του επιτυχία, στους εκπροσώπους του Τύπου τη Δευτέρα 8/10. Η παρουσίαση συνδυάστηκε με ένα πρωτότυπο happening στο οποίο τραγουδιστές της παράστασης ερμήνευσαν αποσπάσματα από το έργο. Η Ειρήνη Καράγιαννη και η Τζίνα Φωτεινοπούλου ως Κική και Βιβίκα, απογοητεύθηκαν όταν διαπίστωσαν ότι λάμβαναν την ίδια επιστολή από τον ίδιο παραλήπτη, ενώ ο Ζαχαρούλης, Δημήτρης Ναλμπάντης, επέδειξε τις αμφισβητούμενες μαγειρικές του ικανότητες στον Συνταγματάρχη της παράστασης, τον τενόρο Ζάχο Τερζάκη. Στο πιάνο συνόδευσε ο μαέστρος της παράστασης Γιώργος Πέτρου. Καθ’ όλη δε τη διάρκεια της εκδήλωσης ακουγόταν η ζωντανή ηχογράφηση της οπερέττας. Το happening έλαβε χώρα στον κήπο του Μεγάρου, στην είσοδο του εστιατορίου Fuga, ιδανικό χώρο-όαση στην καρδιά της Αθήνας. Την βραδιά συμπλήρωσαν αρμονικά οι προσεκτικά επιλεγμένες, ισορροπημένες και απέριττες γεύσεις του εστιατορίου. Άξια αναφοράς  η άψογη εξυπηρέτηση. Οι οικοδεσπότες, τα στελέχη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών έδειξαν για άλλη μια φορά ότι όταν υπάρχει διάθεση, μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνει κανείς, όσο χαλεποί να είναι οι καιροί, πάντα υπάρχει τρόπος και διέξοδος. Συντροφιά στους εκπροσώπους του Τύπου κράτησαν ο Πρόεδρος του ΜΜΑ, κος Ι. Μάνος, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής κος Ν.Τσούχλος, ο Γενικός Διευθυντής κος Ν. Μανωλόπουλος, η υπεύθυνη Διεύθυνσης Παραγωγής κα Ειρ.Ανδρεάδη, ο υπεύθυνος χώρων κοινού κος Σ. Φωτεινάκης, ενώ παρών ήταν φυσικά όπως πάντα, όλο το Γραφείο Τύπου του Μεγάρου. Η κα Ρ. Βουγιουκαλάκη, ο κος Α. Στεφάνου, η κα Ευ.Καΐρη , η κα Γ. Σμέρου, καθώς επίσης και η εκπρόσωπος Τύπου της Καμεράτα, κα Δ. Τζανετή. Παρόντες φυσικά ήταν και όλοι οι καλλιτεχνικοί συντελεστές της παράστασης. Μια ιδιαίτερα επιτυχημένη βραδιά όπου όλοι είχαν τη χαρά να συζητήσουν σε χαλαρούς τόνους ξεφεύγοντας από την πίεση του ξεκινήματος της καλλιτεχνικής σεζόν.

Παναγιώτης Μακρίδης

 

 

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε πρώτη παραγωγή οπερέτας

Η δημοφιλέστερη οπερέτα όλων των εποχών σε μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής και του Ελληνικού Φεστιβάλ.

Με την Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής που διευθύνει ο Γιώργος Πέτρου
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου.


Τρίτη 23, Παρασκευή 26, Σάββατο 27, Κυριακή 28 Οκτωβρίου & Παρασκευή 2, Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 20:00
Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη

Με υπέρτιτλους στα τραγούδια

«Εγώ γράφω με αθηναϊκήν έμπνευσιν», έλεγε ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Εμπρός, το 1915. «Όταν ακούομεν μιαν οπερέτα του Λέχαρ, λέγομεν, «Μυρίζει Βιέννην». Εάν μεθαύριον ειπούν και περί των έργων μου ότι μυρίζουν Αθήνα, επιτρέψατέ μου να το θεωρήσω ως εκπλήρωσιν του καλλιτεχνικού μου ονείρου».

Η πρώτη παραγωγή οπερέτας του Μεγάρου ο ‘Βαφτιστικός’ παρουσιάστηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ και κατέκτησε κοινό και κριτική. Στη νέα καλλιτεχνική περίοδο του Μεγάρου ο Βαφτιστικός ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη για 6 παραστάσεις (23,26,27,28/10 & 2,3/11) στο πλαίσιο του κύκλου Όπερα και Οπερέτα.
Με τη σύμπραξη ενός ιδανικού επιτελείου πρωταγωνιστών υπό την έμπειρη και ευρηματική καθοδήγηση του σκηνοθέτη Βασίλη Παπαβασιλείου, η νέα παραγωγή του Βαφτιστικού φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια νέα γενιά ακροατών.

Την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής διευθύνει ο Γιώργος Πέτρου, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Marie Noelle Semet, οι φωτισμοί του Αντώνη Παναγιωτόπουλου, οι χορογραφίες του Ισίδωρου Σιδέρη, η δραματουργική επεξεργασία του Σωτήρη Χαβιάρα και η μουσική προετοιμασία του Δημήτρη Γιάκα. Τον ρόλο της Βιβίκας ερμηνεύει η σοπράνο Τζίνα Φωτεινοπούλου, της Κικής, η μέτζο Ειρήνη Καράγιαννη, του Χαρμίδη ο τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος, του Ζαχαρούλη, ο Δημήτρης Ναλμπάντης, του Συνταγματάρχη, ο τενόρος Ζάχος Τερζάκης. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Θανάσης Τσαλταμπάσης (Κορτάσης) και Θανάσης Δήμου (Μαρτής, Γκρανκάσας). Συμπράττει η Χορωδία Δήμου Αθηναίων. Τη διδασκαλία της Χορωδίας έκανε ο Σταύρος Μπερής.


Ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ο Γιώργος Πέτρου βάζουν ένα στοίχημα με ένα έργο διαχρονικής διασκέδασης, ενεργοποιούν τα αποθέματα χαράς σε μέρες δύσκολες και προτείνουν συναντήσεις αναψυχής με μια εντυπωσιακή παραγωγή της πιο κοσμαγάπητης οπερέτας του ελληνικού ρεπερτορίου.

Ο Βαφτιστικός άρχισε τη διαδρομή του το 1918 και δεν ξεχάστηκε ούτε πάλιωσε ποτέ μια και διαθέτει σε αφθονία ό,τι χρειάζεται η απολαυστική διασκέδαση: συναρπαστικές μελωδίες, φαρσικούς αιφνιδιασμούς στην πλοκή, αισιόδοξη ατμόσφαιρα και οικείες μουσικές, που έκαναν και ανεξάρτητες διαδρομές και εγγράφηκαν στη μνήμη και τη νοσταλγία μας.

Μαέστρος και σκηνοθέτης συναντιούνται ιδανικά σε αυτή τη φρέσκια και δροσερή παραγωγή, με αφετηρία μια ευρύτερη αφηγηματική σχέση με το παρελθόν, με διάθεση για αποκατάσταση της μουσικής αξίας του έργου και με στόχο να απαντήσουμε στο αρνητικό κλίμα της εποχής με ανεπιτήδευτη ψυχαγωγία.

Ο Βαφτιστικός, σε μουσική, πεζό και λιμπρέτο του Σακελλαρίδη, βασίζεται χαλαρά σε μια γαλλική φάρσα και η υπόθεσή του εξελίσσεται μέσα στο κάδρο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13) ή λίγο αργότερα στην επιστράτευση του 1915. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 18 Ιουλίου του 1918 από τον θίασο Παπαϊωάννου, έσπασε τα ταμεία και μαζί με τους Απάχηδες των Αθηνών, του Νίκου Χατζηαποστόλου, έγινε η αγαπημένη οπερέτα του ελληνικού κοινού. Το 1952 έγινε ταινία από την Μαρία Πλυτά με πρωταγωνιστές τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Ανθή Ζαχαράτου και τον Μίμη Φωτόπουλο.

Τα επεισόδια της οπερέτας αυτής, που αντλεί την ψυχαγωγική της δύναμη από το μπουλβάρ, γεμάτα παρεξηγήσεις, ανατροπές και σπιρτόζικα ευρήματα, συγκροτούν μια αλυσίδα από μικροϊστορίες, που διαδραματίζονται στην Αθήνα, με πλαίσιο τη μεγάλη ιστορία του πολέμου. Ένας στρατιωτικός που καταφέρνει με τέχνασμα να μείνει εκτός μάχης και προκαλεί την περιφρόνηση της γυναίκας του και νονάς του Βαφτιστικού, που πολεμάει γενναία και γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από τη νονά του και μέτρο σύγκρισης για τη δειλία του συζύγου της, ένας απατεωνάκος που εμφανίζεται υποδυόμενος τον Βαφτιστικό και του οποίου η γυναίκα είναι φίλη της νονάς, μια ερωτική περιπέτεια νονάς και Βαφτιστικού, η αποκάλυψη και η παιγνιώδης κάθαρση.

Από τους πρωτοπόρους και θεμελιωτές της ελληνικής μουσικής άνθησης, ο Σακελλαρίδης κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρό του και να γράψει μελωδίες, «που ευωδιάζουν με ένα λεπτό μουσικό άρωμα γεμάτο από την Αττική φύση και την Αττική ομορφιά», όπως έγραψε ο Μανώλης Καλομοίρης στην Νέα Εστία(1950).
Γεννημένος στην Αθήνα το 1883 και με πρώτο του δάσκαλο τον πατέρα του Γιάννη Σακελλαρίδη, ο Θεόφραστος συνέθεσε το αθηναϊκό του άρωμα μετά από σπουδές στην Αθήνα, τη Γερμανία και την Ιταλία, από επιρροές από τη αυστριακή και τη γαλλική οπερέτα και του έδωσε την προσωπική του σφραγίδα με έναν εκλεκτικισμό, κράμα από στοιχεία των δημοτικών τραγουδιών, της καντάδας, της ιταλικής όπερας, των ναπολιτάνικων τραγουδιών, της τσιγγάνικης μουσικής και της λαϊκής μουσικής. Οι μουσικολόγοι υποστηρίζουν ότι αν ήταν Βιεννέζος θα είχε φτάσει στη δόξα του Φραντς Λέχαρ ή του Έμεριχ Κάλμαν.
Στην Ελλάδα του προσφέρθηκε άφθονη η αναγνώριση. Μέχρι να ξεσπάσει ο Β΄ Πόλεμος ήταν από τους πλουσιότερους Έλληνες και είχε ήδη γράψει πάνω από εκατό έργα, από τα οποία ογδόντα οπερέτες. Υπήρξε από τους αστέρες της εποχής του και μόνιμος καλεσμένος στα πάρτι της υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας.

Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στη ν Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1940, ο Σακελλαρίδης άρχισε να χάνει την περιουσία του. Οι θεατρικές παραγωγές σταμάτησαν, η Λυρική Σκηνή έκλεισε και επέζησε πουλώντας τα υπάρχοντά του για ελάχιστα χρήματα, για να εξασφαλίσει το φαγητό της οικογένειάς του. Στο τέλος του πολέμου ήταν απένταρος, πολλά από τα έργα του είχαν χαθεί και άλλα είχαν κλαπεί. Βρήκε δουλειά ως πιανίστας σε κινηματογράφο της Αθήνας και έπαιζε τα μουσικά θέματα σε βωβές ταινίες, συμπλήρωνε το εισόδημά του παίζοντας πιάνο σε αναψυκτήρια και λαϊκά θέατρα της εποχής.

Άρχισε να ξαναγράφει και να σχεδιάζει μια επιστροφή στη μουσική καριέρα που είχε διακόψει ο πόλεμος. Η Λυρική θα ξαναάνοιγε. Τον πρόλαβε η αρρώστια και μετά από πενήντα χρόνια που με τη δροσιά, το γέλιο, την αισιοδοξία και την ηρεμία της μουσικής είχε προσφέρει διασκέδαση σε πολύ κόσμο, πέθανε πάμφτωχος τον Ιανουάριο του 1950 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στο Α΄ Νεκροταφείο.

Ο γιός του Γιάννης Σακελλαρίδης από τον γάμο του (1929) με την Κυριακή Λιτσάκου -κορίτσι της χορωδίας της Λυρικής- είναι πιανίστας και συνθέτης και ζει στις ΗΠΑ.


 
More Articles...