Σκηνοθεσία: Emmanuele Bercot, Fred Caveye, Alexandre Courtes, Jean Dujardin, Michel Hazanavicius, Eric Lartigau, Gilles Lelouche, Σενάριο: Nicolas Bedos, Philippe Caveriviere, Jean Dujardin, Stephane Joly, Gilles Lelouche, Μουσική: Pino D'Angio, Evgueni Galperine, Φωτογραφία: Guillame Schiffman, Πρωταγωνιστούν: Jean Dujardin, Gilles Lelouche, Pierre Benoist, Διάρκεια: 109', Διανομή: Feelgood Entertainment
Στις «΄Απιστίες», επτά σκηνοθέτες καταγράφουν την εκδοχή τους αναφορικά με την ανδρική μοιχεία. Ο Φρεντ και ο Γκρεγκ ξενυχτάνε κάθε βράδυ σε κλαμπς σε αναζήτηση ερωμένης. Ο Μπερνάρ βρίσκεται στο νοσοκομείο σε μια σεξουαλικά άτυχη στιγμή του. Ο Λοράν προσπαθεί εις μάτην να απατήσει την γυναίκα του σε ένα συνέδριο της εταιρείας του. Ο εύπορος οδοντίατρος ΄Ερικ τα φτιάχνει με μία 19χρονη ασθενή του. Η Λίζα και ο Ολιβιέ, μετά από ένα δείπνο με ένα φιλικό ζευγάρι, μαθαίνουν ο ένας για τον άλλον τα κρυφά τους μυστικά. Ο Σιμόν, καθώς συμμετέχει σε ένα σαδομαζοχιστικό όργιο με μια ηλικιωμένη πόρνη, θα γίνει θέαμα της γυναίκας και του παιδιού του. Ο Τιμπό δέχεται ξαφνική επίσκεψη από την γυναίκα και το παιδί του και προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Όλοι μαζί. Θα ανταμώσουν σε συνεδρίες για την καταπολέμηση της μοιχείας με εισηγήτρια τη Μαρί-Κριστίν.
Μια σπονδυλωτή ταινία υπό την αιγίδα επτά διαφορετικών σκηνοθετών δεν μπορεί παρά να πάσχει από ανομοιογένεια ύφους και αφηγηματικής προσέγγισης. Η ταινία σε γενικές γραμμές προσπαθεί να δει με χιούμορ το εν λόγω φαινόμενο, ενώ σε κάποιες στιγμές της πραγματεύεται τη μεταμέλεια της μοιχείας εκ μέρους των συζύγων. Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια σοβαρή ανάγνωση της ταινίας, «Οι Απιστίες» καταλήγουν σε συμπεράσματα ιδιαίτερα στερεοτυπικά και φαλλοκρατικά. Μόνο αν δεχτούμε ότι η ταινία δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και προσιδιάζει την φάρσα, μπορούμε να τη δούμε ως μια σάτιρα των φιλόδοξων παντρεμένων επιβητόρων. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρόκειται για μια ελαφρά ταινία που θα αποσπάσει το γέλιο του αντρικού κυρίως κοινού στους θερινούς κινηματογράφους.