Η underground πλευρά του σινεμά βγαίνει στην επιφάνεια στη νέα ενότητα του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τίτλο «Νυχτερινές Εικόνες». Ταινίες που καταρρίπτουν ταμπού, εξερευνούν τη σκοτεινή όψη της ανθρώπινης φύσης και επαναστατούν με το δικό τους τρόπο, προκαλούν τους υποψιασμένους θεατές και προσκαλούν τους μη μυημένους να τις ανακαλύψουν. Η καυστική, αιρετική ματιά του έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Ζάπα και το πειραματικό, ανήσυχο βλέμμα του νέου ισραηλινού δημιουργού Λιόρ Σαμρίζ / Lior Shamriz, θα εγκαινιάσουν στη φετινή διοργάνωση, την «απαγορευμένη» ζώνη του Φεστιβάλ.

Κώστας Ζάπας
Συνεπής σε ένα σινεμά με αυθεντικά προσωπικό στίγμα, ο Κώστας Ζάπας ξεγυμνώνει με σκληρό ρεαλισμό μια κοινωνία σε αποσύνθεση, δυναμιτίζοντας τα όρια των προκαταλήψεων. Ενδεικτικό της ιδιαίτερης ταυτότητάς του είναι η συμφωνία με την Trust Film Sales, την εταιρία διεθνών κινηματογραφικών πωλήσεων της Zentropa του Λαρς φον Τρίερ, για εκπροσώπηση του συνόλου του έργου του έλληνα σκηνοθέτη. Προσεχώς, αναμένεται και η επόμενη ταινία του Κώστα Ζάπα με τίτλο Frankenstein: A Death Odyssey, τη μουσική της οποίας θα υπογράψει ο διεθνούς φήμης ιάπωνας συνθέτης Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, γνωστός από τις συνεργασίες του, μεταξύ άλλων, με τους Ζανγκ Γιμού και Γουόνγκ Καρ Γουάι στις ταινίες “Ιπτάμενα στιλέτα”, “2046”, κ.ά.

Στο φακό του Ζάπα, η αστική καθημερινότητα ιδωμένη μέσα από την οικογένεια, τη σεξουαλικότητα και την πολιτική, εκτίθενται πρωτόγονα, απαλλαγμένα από καθετί συμβατικό. Οι επιθετικοί διάλογοι, οι γκροτέσκ χαρακτήρες και η «βρώμικη» ατμόσφαιρα των ψηφιακών καρέ του, συνηγορούν στα παραπάνω, αποφεύγοντας ταυτόχρονα την παγίδα της «πρόκλησης για την πρόκληση». Ο απαγορευμένος ερωτισμός, η αυταρχική βία και η κατάλυση των ηθικών νόμων μέσα στους κόλπους του κλειστοφοβικού ενδοοικογενειακού περιβάλλοντος κυριαρχούν στην τριλογία των ταινιών “Uncut Family” (2004), “The Last Porn Movie” (2006) και “Μικρές ελευθερίες” (2008). Εδώ ο δημιουργός αποδομεί χωρίς περιστροφές την ελληνική πυρηνική οικογένεια ως παθογενή βάση της γενικευμένης κοινωνικής κρίσης. Στην τελευταία του ταινία “Η ανταρσία της Κόκκινης Μαρίας” (2010), αποκρυσταλλώνεται η άποψη αυτή, υπό πολιτικό πρίσμα αυτή τη φορά, μέσα από ένα πανκ μανιφέστο για την προσωπική επανάσταση δύο αντι-ηρώων, το οποίο, όπως όλη η φιλμογραφία του Κώστα Ζάπα, εκφράζει τολμηρά τη μεγαλύτερη ίσως αρετή του σινεμά του: ωμό, ακραίο, αλλά απόλυτα αληθινό, όπως άλλωστε και η πραγματική ζωή.

Λιόρ Σαμρίζ
Το ανατρεπτικό πνεύμα ορίζει το έργο του Λιόρ Σαμρίζ.  Γεννημένος το 1978 στο Ισραήλ, με βάση του το Βερολίνο, ο νεαρός σκηνοθέτης χαράσσει πρωτόγνωρες κινηματογραφικές διαδρομές, με πυξίδα του τον πειραματισμό, τόσο θεματικό όσο και υφολογικό. Ζητήματα ταυτότητας, κουλτούρας και σεξουαλικότητας επανεξετάζονται στο έργο του, με διάθεση αυτοσχεδιασμού και ευέλικτη κινηματογραφική γλώσσα. Ο Σαμρίζ συνθέτει ένα πολυμορφικό σινεμά αναμειγνύοντας επιρροές από το video art και την avant garde σκηνή, δημιουργώντας εν τέλει έναν δικό του κόσμο που προσομοιάζει με ένα ιδιοσυγκρασιακό home movie.
Χαρακτηριστικό της ανήσυχης φύσης του δημιουργού, είναι και το ημιαυτοβιογραφικό ντεμπούτο του “Japan Japan” (2007), με ήρωα ένα νεαρό που ζει στο Τελ Αβίβ αλλά ονειρεύεται να πάει στην Ιαπωνία, το οποίο κόστισε μόλις 200 ευρώ και βαδίζει μέσα από ένα μωσαϊκό στυλ, στα όρια του DIY κινηματογράφου. Η ταινία προβλήθηκε σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο, αλλά και στο Μουσείο MoMa της Νέας Υόρκης. Η μοντέρνα πολυπολιτισμικότητα απασχολεί τον σκηνοθέτη και στο “Saturn Returns” (2009), έναν πολιτικά ανορθόδοξο φόρο τιμής στο punk underground σινεμά, ενώ οι δεσμοί μεταξύ γονιών και παιδιών αναδεικνύονται στα “The Magic Desk” (2010) και “Mirrors for Princes” (2011). Στο ατμοσφαιρικό “A Low Life Mythology” (2012), ο σκηνοθέτης εστιάζει σε ένα νεαρό ζευγάρι καλλιτεχνών, με στόχο να διερευνήσει πώς αλληλοδιαπλέκονται ο έρωτας και η τέχνη στη σύγχρονη μητρόπολη. Αντιπροσωπευτικά δείγματα του σκηνοθετικού ύφους του Λιόρ Σαμρίζ αποτελούν οι μικρού μήκους ταινίες του. Στο 53ο ΦΚΘ θα προβληθούν και τα μικρού μήκους φιλμ “Albania” (2002), “Ho! Terrible Exteriors” (2006), “Before the Flowers of Friendship Faded Friendship Faded” (2007), “The Vacuum Cleaner” (2008), καθώς και η πιο πρόσφατη δημιουργία του σκηνοθέτη με τίτλο “Beyond Love and Companionship” (2012).


Το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί από 2 έως 11 Νοεμβρίου 2012.

Αδάμ Αδαμόπουλος

Εγκαίνια: Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012, 20:30
Διάρκεια:16 Οκτωβρίου – 13 Νοεμβρίου 2012

IANOS Αίθουσα Τέχνης, Σταδίου 24, τηλ. 210-3217917
Ώρες λειτουργίας: Δευ - Παρ: 10:00 - 22:00, Σαβ: 10:00-18:00


Με μια σημαντική εικαστική πρόταση, ξεκινά και πάλι τη λειτουργία της η IANOS ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ, στον πρώτο όροφο του βιβλιοπωλείου, στην οδό Σταδίου 24. Πρόκειται για την ομαδική έκθεση “To Be...”, αφιερωμένη στον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, που εντάσεται στον κύκλο εκδηλώσεων που έχει ετοιμάσει ο IANOS για τον συγγραφέα, κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου, τόσο στο βιβλιοπωλείο όσο και στον χώρο εκδηλώσεων.

Η ανανεωμένη IANOS ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ επαναδιατυπώνοντας την ταυτότητά της, θα παρουσιάζει υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Μικρής Άρκτου και την επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού, θεματικά αφιερώματα και ατομικές εκθέσεις με κυρίαρχη αφετηρία την άμεση ή έμμεση αναφορά στο πολυσχιδές, συναρπαστικό σύμπαν του βιβλίου.
Οι προγραμματιζόμενες εκθέσεις θα συνομιλούν με παράλληλες δράσεις στον υπόλοιπο χώρο του βιβλιοπωλείου (διαλέξεις, μουσικά, θεατρικά ή γευστικά αφιερώματα κ.ά.) καθώς και με βιβλιοφιλικά αφιερώματα αντίστοιχης θεματικής. 

Ο τίτλος της πρώτης θεματικής έκθεσης «TO BE…», δανεισμένος από τον εμβληματικό στίχο του Άμλετ, διόλου τυχαία, συμπίπτει με τη διηνεκή πρόθεση αλλά και το νέο εγχείρημα του Ιανού: να υπάρχεις στη ζωή αλλά και στο κέντρο της Αθήνας, να επιμένεις και να δίνεις ένα αυθύπαρκτο «παρών», υποστηρίζοντας αυτά στα οποία πιστεύεις, χρησιμοποιώντας τα ως έμπνευση, τρόπο ζωής και εξακολουθητική κινητήρια δύναμη. Στο πλαίσιο αυτό τα διαχρονικά μηνύματα του Σαίξπηρ σήμερα, συμβολικά και ταυτόχρονα εξαιρετικά διεισδυτικά και αυτογνωσιακά, παραμένουν επίκαιρα για το «τότε» το «τώρα» και το «μετά» της ανθρωπότητας όσο ποτέ. Στην έκθεση συμμετέχουν διακεκριμένοι και νέοι καλλιτέχνες που προτείνουν πολλαπλές συνθήκες θέασης της εργογραφίας αλλά και των ανεξίτηλων αποφθεγμάτων του συγγραφέα.

Συμμετέχουν:
Ηώ Αγγελή, Χριστίνα Ακτίδη, Στέλιος Αλεξάκης, Άννα Αμπαριώτου, Άγγελος Αντωνόπουλος , Εριέττα Βορδώνη, Μάριος Βουτσινάς, Ανδρέας Γεωργιάδης, Σάββας Γεωργιάδης, Τάσος Γεωργίου, Ειρήνη Γκόνου, Δημήτρης Γιαννέλος, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Σταμάτης Ζέρβας, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Αλεξάνδρα Ισακίδη, Ελένη Καραγιάννη, Πωλίνα Κασιμάτη, Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Μαρίνα Κροντηρά, Βασίλης Λιαούρης, Κωνσταντίνος Μάσσος, Αλίνα Μάτσα, Κυριακή Μαυρογεώργη, Στέλλα Μελετοπούλου, Γιάννης Μπεκιάρης, Χαρίτων Μπεκιάρης, Μίλτος Παντελιάς, Έλενα Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Κώστας Παππάς, Βασίλης Πέρρος, Κατερίνα Πέτρουλα, Στέλιος Πετρουλάκης, Δημήτρης Σεβαστάκης, Κώστας Σιαφάκας, Αντώνης Στάβερης, Ματίνα Σταυροπούλου, Αμαλία Σταυρουλάκη, Λίλα Σωτηρίου, Ειρήνη Τατάκη, Μαρία Τσάγκαρη, Ελευθερία Τσέικο, Νότα Τσίτουρα, Πάβλος Χαμπίδης.       

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού.

και στο πιάνο οι Χριστίνα Παντελή και Έλενα Χριστοδούλου

στο Διεθνές καλλιτεχνικό κέντρο Athenaeum (Ανδριανού 3, Θησείο, τηλ.: 210-3211987)

Για τέσσερεις μόνο παραστάσεις
Σάββατο 13, Παρασκευή 19, Παρασκευή 26 Οκτωβρίου και Τρίτη 13 Νοεμβρίου


Μία ξεχωριστή μουσική πρόταση με τίτλο «Μικρές Μουσικές Αμαρτίες» με τον Παναγιώτη Πετράκη (φωνή) και τις Χριστίνα Παντελή και Έλενα Χριστοδούλου (πιάνο) θα παρουσιαστεί στο Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο Athenaeum για τέσσερεις μόνο παραστάσεις στις 13, 19, 26 Οκτωβρίου και 13 Νοεμβρίου.

Ο πολυδιάστατος ερμηνευτής Παναγιώτης Πετράκης μας ταξιδεύει με την φωνή του, περιπλανώμενος σε ένα ιδιαίτερο μουσικό μωσαϊκό με συνοδοιπόρους του δύο πιάνα.
Η Χριστίνα Παντελή και η Έλενα Χριστοδούλου, με τις πρωτότυπες και ξεχωριστές μεταγραφές τους για δύο πιάνα, παντρεύουν  την κλασσική μουσική με ελληνικά έντεχνα, λαϊκά ακόμα και παραδοσιακά τραγούδια αλλά και με τη τζαζ και το αργεντίνικο τάνγκο.

Οι «Μικρές Μουσικές Αμαρτίες», είναι μια μουσική πρόταση που έχουν  επιμεληθεί με ιδιαίτερη αγάπη και μαεστρία ο Παναγιώτης Πετράκης με τη Χριστίνα Παντελή και την Έλενα Χριστοδούλου.
Διάσημα μουσικά θέματα κλασσικών συνθετών, ενώνονται με λαϊκά, έντεχνα, αλλά και jazz και έθνικ τραγούδια, που όλοι έχουμε αγαπήσει, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη μουσική αίσθηση, από τον Μ. Χατζιδάκι στον D. Shostakovich, από τον Μ. Θεοδωράκη στον I. Albeniz, από τον I. Berlin στον S. Rachmaninoff, από τον K. Weill στον Κουγιουμτζή, τον Μούτση, τον Κραουνάκη…

Ενδυματολογική επιμέλεια : Νίκος Χαρλαύτης


Ώρα έναρξης :      20.00
Τιμή εισιτηρίου :     Γενική είσοδος 10€
Φοιτητικό 5€
Διάρκεια :          2 ώρες

Συγγραφέας: Marc Roche / Μετάφραση: Αριστέα Κομνηνέλλη / Κατηγορία: Δοκίμια - Μελέτες – Μαρτυρίες / ISBN: 978-960-501-595-4 / Σελίδες: 328 / Τιμή: 15,50 ευρώ

Γιατί ο Νικολά Σαρκοζί και η Άνγκελα Μέρκελ θεωρούν τον «σκιώδη καπιταλισμό» τη σοβαρότερη απειλή που αντιμετωπίζουμε;
Πώς η κερδοσκοπία απλώθηκε σε διατροφικά είδη ευρείας κατανάλωσης;
Οι οίκοι αξιολόγησης θα πλήξουν θανάσιμα το ευρώ ρίχνοντας λάδι στη φωτιά;
Ένας καπιταλισμός σκοτεινός και κερδοσκοπικός αντιστρατεύεται σήμερα τον καπιταλισμό εκείνο που λειτουργεί εντός ρυθμιστικού πλαισίου. Το συγκεκριμένο σύστημα κρατά σε ομηρία κράτη και καταναλωτές, ενώ συνθλίβει τους εργαζόμενους και τους μικρομετόχους. Είμαστε, άραγε, ανίσχυροι μπροστά σε αυτή τη σκοτεινή δύναμη με την οποία ο πολιτικός κόσμος δεν τολμά να έρθει αντιμέτωπος;
Πρόκειται για μια εκπληκτική έρευνα, από το Παρίσι μέχρι το Χονγκ Κονγκ και από τη Γενεύη μέχρι την Ουάσινγκτον, τα συμπεράσματα της οποίας είναι ανησυχητικά. Γιατί μπορεί το σύστημα να παραμένει αποτελεσματικό, αλλά οι κίνδυνοι έχουν πολλαπλασιαστεί. Για όλους.
Γράφει ο Marc Roche μεταξύ άλλων: «Η Goldman Sachs είναι επίσης ο Ότμαρ Ίσινγκ, ο ισχυρός διεθνής σύμβουλός της, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Bundesbank και πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτός ο πολέμιος οποιασδήποτε βοήθειας προς την Ελλάδα ενσαρκώνει τη γερμανική αλαζονεία και φέρνει στη μνήμη τη γερμανική κατοχή καθώς και την κλοπή του χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας. Είναι επίσης ο Τζορτζ Σόρος, άλλη μεταμόρφωση του διαβόλου, η αιχμή του δόρατος ενός υποτιθέμενου «εβραϊκού λόμπι», φανατικός κερδοσκόπος, ο οποίος, καθώς δεν θέλει το ευρώ, πιέζει τον αδύναμο κρίκο του, δηλαδή την Ελλάδα. Είναι τέλος και οι οίκοι αξιολόγησης, αιχμή του δόρατος των Ηνωμένων Πολιτειών…»

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Marc Roche γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1951. Είναι εδώ και είκοσι χρόνια ανταποκριτής της εφημερίδας Le Monde στο Σίτι του Λονδίνου, ενώ συνεργάζεται επίσης με τη βελγική Le Soir και την ελβετική La Tribune de Genève. Έχει συνεργαστεί ακόμα με το περιοδικό Le Point. Θεωρείται ειδικός σε χρηματοοικονομικά θέματα, καθώς και σε θέματα που αφορούν τη σύγχρονη μοναρχία. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί ακόμα το βιβλίο του Η Τράπεζα. Πώς η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο (2011).

Άγ. Πολ.