της ΝΟΡΑΣ ΡΑΛΛΗ

Εν αρχή ην ο λόγος. Ο αντίλογος ίσα που έσκασε μύτη, είδε πάλι τους ίδιους και τους ίδιους να κυβερνούν και να εξουσιάζουν και μούλωξε στο πυξ και το λάξ το εξώτερον. Βρήκε την ησυχία του και δεκάρα δε δίνει για τα γενόμενα εξ ανθρώπων. Και γενικότερα, δηλαδή, δεκάρα δε δίνει μήτε το Δ.Ν.Τ, μήτε το ΝΔ.Π.Δ (Να Δεις Που Δεν… ο νέος τρικομματικός σχηματισμός της σωτηρίας της Ελλάδας), μήτε η ίδια σου η μάνα. Που θέλει, δηλαδή, η κακομοίρα να βοηθήσει, αλλά δεν… «Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει» έχουμε καταντήσει. Έχουμε, μας έχουνε… τελοσπάντων γίναμε και απογίναμε σκιές της Ελλάδας, της Ελλάδας παιδιά.

Εν αρχή ην ο λόγος και κουβέντα δε σηκώνω επ’ αυτού. Διότι, σου λέει, έθνος χωρίς λόγο, τι λόγο έχει να συνεχίζει να λογάται ως έθνος; Γι’ αυτό και κατά κύριο λόγο, πρώτα το λόγο μας χτυπάνε και μεις λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε και πλέον δε θυμόμαστε για ποιο λόγο γίνεται τόσος λόγος. Ακόμη και αυτοί οι λίγοι λόγιοι που απέμειναν, ξελογιάστηκαν και τρέχουν στο Βράδυ με τον Πέτρο Κωστόπουλο να βγάλουν λόγο, χωρίς κανένα λόγο.

Από την άλλοι οι πολιτικοί δε δίνουν λόγο σε κανένα, οι λογικοί κουράστηκαν και γύρισαν σπίτι και ο παραλογισμός έγινε κόμμα και μπήκε στη Βουλή να λογοκρίνει όσους διαθέτουν ορθό λόγο και να τους αντικαταστήσει από αυτούς που μήτε λόγο έχουν μήτε μπέσα.
Και ο λόγος στο λαό. Ιδού λαέ ο λόγος σου! Ρίσκαρες σε λάθος ά-λογο και έχασες. Μα είναι αυτές ώρες να ρισκάρεις; Αφού το βλέπεις χρόνια τώρα, για να μην πω αιώνες και σε ταράξω και μου έχεις γίνει και ευαίσθητος, ένα πράγμα συμβαίνει: Δε σου πέφτει λόγος! Μόνο ράβδος πέφτει και συ κοιτάς τι χρώμα θα έχει το καμουτσίκι. Αν θα χει χρώμα μπλε ή πράσινο. Και πήγες και μου διάλεξες ένα μαύρο αγκυλωτό, πανάθεμα τα λόγια τους που σε παραπλάνησαν και τα λογικά σου τα χασες μπίτι μου φαίνεται και αυτούς που σε βασάνισαν, για σωτήρες τους περνάς, επειδή οι «άλλοι» δε μετράν τα λόγια τους.
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια και άλλη φτώχια δεν βαστάμε, δυο λόγια σταράτα είδα σε έναν δρόμο γραμμένα: «Σκάσε ή δράσε».
… Με απλά λόγια: «Σουτ ή Ξουτ».