Σκηνοθεσία: Steve McQueen, Σενάριο: Abi Morgan, Steve McQueen, Μουσική: Harry Escott, Φωτογραφία: Sean Bobbitt, Πρωταγωνιστούν:Michael Fassbender Carey Mulligan, James Badge Dale, Διάρκεια:101'

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας (Μπράντον), πλησιάζει τα σαράντα. Έχει μια αρκετά καλή δουλειά σε εταιρεία και όντας αρκετά εμφανίσιμος δεν έχει πρόβλημα στις γνωριμίες του με το άλλο φύλο. Έχει όμως ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Νιώθει μόνος. Είναι εντελώς κλεισμένος στον
εαυτό του και παρ' όλο που η φυσική του κατάσταση δεν του είναι εμπόδιο, είναι παντελώς ανίκανος να δημιουργήσει σχέση και να επικοινωνήσει  με το αντίθετο φύλο. Η καθημερινότητά του είναι μια αδιάκοπη προσπάθεια να πληρώσει την ακόρεστη του διάθεση για σεξ. Σεξ πληρωμένο, περιστασιακό, απαγορευμένο, ακόμη και με το ίδιο φύλο. Η μοναδική του απόπειρα για μια πιο ουσιαστική γνωριμία με μια συνάδελφό του καταλήγει στο να μην μπορεί να νιώσει διέγερση. Στην απόλυτη μοναξιά του προστίθεται και η αρκετά προβληματική αδελφή του και άρτι χωρισμένη και πληγωμένη. Τα δύο αδέλφια είναι ανίκανα να βρουν σημείο προσέγγισης. Αυτή κραυγάζει απεγνωσμένα για στήριξη. Αυτός είναι ανίκανος μέσα στην απόλυτη απομόνωσή του να "τείνει ευήκοον ους" στις ικεσίες της για συμπαράσταση. Το αποτέλεσμα άλλη μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας.
Η νέα ταινία του Στηβ Μακουίν δίνει τη δυνατότητα στον Φάσμπεντερ να ξεδιπλώσει τον καμβά των εξαιρετικών ερμηνευτικών του δυνατοτήτων σε ένα ρόλο καθαρά εσωτερικό αλλά και πολυδιάστατο ταυτόχρονα. Πολύ καλή δίπλα του και η Μάλλιγκαν δεν μπαίνει ούτε λεπτό υπό την σκιά του συμπρωταγωνιστή της. Αξέχαστη η σκηνή που τραγουδά το New York. Η κάμερα, ακίνητη χαϊδεύει σχεδόν ερωτικά το πρόσωπό της κλέβοντας την παραμικρή της ανάσα και την κάθε της έκφραση. Φωτογραφία πραγματικά αξιομνημόνευτη συμπληρώνει τον προβληματικό πρωταγωνιστή, ενώ η μουσική υποδειγματικά ολοκληρώνει την πάρα πολύ καλή ταινία. Μοναδικός αδύνατος κρίκος το μάλλον ανεπαρκές σενάριο το οποίο αφήνει πολλά κενά με το πριν της ζωής των πρωταγωνιστών και οπωσδήποτε τα γιατί. Το ερωτικό θέμα της στέρησε άδικα από τον Φάσμπεντερ μια υποψηφιότητα για το χρυσό αγαλματάκι και-γιατί όχι-και από τον σκηνοθέτη της.

Π. Μακ.