Σκηνοθεσία: John Madden, Σενάριο: Ol Parker, Μουσική: Thomas Newman, Φωτογραφία: Ben Davis, Πρωταγωνιστούν: Judi Dench, Bill Nighy, Maggie Smith, Ronald Pickup, Tom Wilkinson, Διάρκεια: 124’, Διανομή: ODEON

Έχοντας διαβάσει σε ταξιδιωτικό οδηγό για το «πολυτελές εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ» μια ομάδα βρετανών συνταξιούχων, άγνωστων μεταξύ τους,  το επιλέγει για παραμονή μακράς διαρκείας, ο κάθε ένας για τους δικούς του λόγους.  Φθάνοντας εκεί διαπιστώνουν ότι δεν πρόκειται τόσο για πολυτελές ξενοδοχείο αλλά μόνο εξωτικό και εν πάσει περιπτώσει σε επίπεδο κατάρρευσης. Ο νεαρός ξενοδόχος καταφέρνει να τους πείσει να μην το εγκαταλείψουν. Ξεκινά έτσι μια καθημερινότητα για τον κάθε ένα. Μια καθημερινότητα ολοκλήρωσης, επαγγελματικής αποκατάστασης,  συναισθηματικής ολοκλήρωσης αλλά και η απαρχή της διαδικασίας  τερματισμού της φυσικής παρουσίας στη ζωή.

Στην ταινία αυτή ο Μάντεν μεταφέρει στην οθόνη το μυθιστόρημα της Ντέμπορα Μόγκα These foolish things. Ένα λογοτεχνικό κείμενο με θέμα την σχέση Ινδίας και Βρετανίας. Δυτικού πολιτισμού – ανατολικού πολιτισμού και τρόπου σκέψης. Πρόκειται για ένα πολυαγαπημένο θέμα για τους Βρετανούς για τους οποίους η Ινδία ήταν ανέκαθεν ο κολοφώνας της αυτοκρατορικής τους επιβεβαίωσης. Μια κτήση για την οποία ήταν πολύ υπερήφανοι. Πολλές ταινίες έχουν αναφερθεί σε αυτό με ιδιαίτερη ευστοχία και επιτυχία (A passage to India, Heat and dust κλπ). Η ταινίες που  γυρίζονται καθώς επίσης και τα βιβλία που συγγράφονται έχουν το ανάλογο βάρος και σημασία όπως έχουν οι ταινίες και τα βιβλία που σχετίζονται με το Βιετνάμ, όσον αφορά στους Αμερικανούς και για εμάς η Μικρά Ασία (αν είχαμε κινηματογράφο). Απαραίτητη λοιπόν προϋπόθεση για να καταλάβει την κατηγορία αυτή των ταινιών Βρετανία-Ινδία θα πρέπει πρώτα να έχει κατανοήσει τον τρόπο σκέψης των Βρετανών μπαίνοντας κατά κάποιο τρόπο στο «πετσί τους». Αν δεν το κάνει, έχει χάσει την πεμπτουσία της ταινίας.

Ταξίδι λοιπόν στην Ινδία. Ταξίδι προς την ολοκλήρωση, ταξίδι προς αναζήτηση, ταξίδι τερματισμού. Για τον κάθε ένα από τους πρωταγωνιστές διαφορετικός ο λόγος. Κοινός τόπος το γύρισμα της σελίδας της ζωής. Μια εξαιρετική ταινία που συγκεντρώνει μερικούς από τους
σημαντικότερους βρετανούς ηθοποιούς του θεάτρου (με ό,τι αυτό συνεπάγεται: δηλαδή εξαιρετικές ερμηνείες). Το τοπίο ρεαλιστικό και συνάμα διασκεδαστικό. Η σκληρή προσγείωση στην ινδική πραγματικότητα παρουσιάζεται με έμπνευση και απολαυστικά. Η ινδική ανακατωσούρα, φασαρία παντρεύεται έξοχα με το βρετανικό φλέγμα και τρόπο σκέψης. Η φωτογραφία απαθανατίζει με ιδιαίτερη επιτυχία το ινδικό φως και τα τοπία, ενώ η μουσική η οποία βασίζεται σε ινδική έθνικ μουσική, παντρεύεται ιδανικά με τις εικόνες. Το μοντάζ αρκετά δεμένο και παρά τη μεγάλη διάρκεια της ταινίας τα λεπτά φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις. Πάνω από όλα η αισιοδοξία. Σε ανθρώπινα όμως πλαίσια και στα όρια του ανθρωπίνους εφικτού. Άλλωστε δεν είναι και αυτός ένας από τους λόγους ύπαρξης της Τέχνης; Εν κατακλείδι ένα απόλυτα επιτυχημένο εγχείρημα που αξίζει κανείς να δει και συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

Π. Μακ.