Σκηνοθεσία: jonathan Levine, Σενάριο: will Reiser, Μουσική: Michael Giacchino, Φωτογραφία: Terry Stacey, Πρωταγωνιστούν: Joseph Gordon Levitt, Seth Rogen, Anna Kedrick, Διάρκεια: 100', Διανομή: Village Films

Ο ΄Ανταμ είναι 27 χρόνων και ασχολείται με το ραδιόφωνο. Η κοπέλα του είναι η Ρέιτσελ και ο καλύτερος φίλος και συνεργάτης του, ο Κάιλ. ΄Οταν διαγνώσκεται ότι πάσχει από μία σπάνια μορφή καρκίνου στην σπονδυλική στήλη, ξεκινά χημειοθεραπείες και αντιλαμβάνεται ότι οι πιθανότητες να ζήσει είναι πενήντα-πενήντα.   Αρνείται την πρόταση της μητέρας του να συγκατοικήσει μαζί του για να τον φροντίζει, μιας και αυτό δεσμεύεται να το κάνει η Ρέιτσελ και επισκέπτεται μια νεαρή, άπειρη θεραπεύτρια. Αν και οι συνεδρίες τους ξεκινούν σε ταραχώδες κλίμα, σταδιακά θα αναπτυχθεί μια φιλική σχέση μεταξύ των δύο. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια των χημειοθεραπειών ο ΄Ανταμ θα συναναστραφεί με δύο καρκινοπαθείς, ΄Αλαν και Μιτς, καθώς μπαίνει στην τελική ευθεία της μάχης του με τον καρκίνο.

΄Οταν  γνωρίζεις ότι πρόκειται να δεις μια ταινία που αφορά την επάρατη νόσο, αναπόφευκτα ανατρέχεις σε μνημειώδεις κινηματογραφικές στιγμές όπως στην ταινία Σχέσεις Στοργής ή θυμάσαι τη νεότερη προσέγγιση του Επιθυμίες στο παρά πέντε και, άρα θέτεις ψηλά τον πήχυ. Πράγματι, όταν ο κινηματογραφικός φακός πραγματεύεται ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, οφείλει να ισορροπήσει ανάμεσα στο υπερβολικά φορτισμένο μελό και στο πολλάκις αναμοχλευμένο απόφθεγμα: «Πρέπει να ζεις την κάθε στιγμή…» Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, επομένως, ότι η ταινία του Τζόναθαν Λέβιν, επιδιώκει με λιτά μέσα να αποδώσει έχοντας χιούμορ, ρεαλισμό και ανθρωπιά, ένα πρόβλημα που ταλανίζει πληθώρα ανθρώπων. Μέσα από την αγωνία και το δράμα ξεπηδά η ελπίδα, και μέσω των οριακών καταστάσεων, ο χαρακτήρας μας εκτιμά τις ανθρώπινες σχέσεις και εν τέλει την ίδια την ζωή.

Το 50-50 αξίζει της προσοχής του θεατή, μιας και μέσα σε δύο ώρες, καταφέρνει να υπηρετήσει πιστά τη ρήση πως «ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό…»

Π. Ταγκ.