Ημερολογιακό Αρχείο
< September 2012 >
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
          1
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Σκηνοθεσία: Stephan Eliott, Σενάριο: Dean Craig, Φωτογραφία: Stephen F. Windon, Μουσική: Guy Gross, Πρωταγωνιστούν: Laura Bent, Xavier Samuel, Kris Marshall, Διάρκεια: 97', Διανομή: AUDIO VISUAL ENTERPISES


Οι διακοπές του  Ντέιβιντ καταλήγουν με έναν πολύ αναπάντεχο τρόπο. Όταν κατά την επιστροφή του στην Αγγλία συναντά τους τρεις κολλητούς του, τον απρόβλεπτο Τομ,  τον αφελή Γκράχαμ και τον καταθλιπτικό ένεκα χωρισμού  Λουκ, τους ανακοινώνει πανευτυχής ότι παντρεύεται την Αυστραλή Μία, κεραυνοβόλο έρωτα τον διακοπών του και ο επικείμενος γάμος πρόκειται να πραγματοποιηθεί εντός της εβδομάδος στην  Αυστραλία. Δίχως να το πολυσκεφτούν, οι τέσσερις κολλητοί επιβιβάζονται για το υπερωκεάνιο ταξίδι και μόλις προσγειωθούν, η Μία θα υποδεχτεί το μέλλοντα συζυγό της, ενώ οι υπόλοιποι αποφασίζουν να κάνουν μια παράκαμψη για το σπίτι της Μία προκειμένου να προμηθευτούν το απαραίτητο «χόρτο» από  έναν άγνωστο ντίλερ που γνώρισαν μέσω διαδικτύου. Όταν τελικά καταφθάνουν
μετά κόπων και βασάνων στην έπαυλη της Μία, συνειδητοποιούν ότι ο πατέρας της είναι ένας Αυστραλός κροίσος με θρησκευτική λατρεία στο πολύ ιδιαίτερο κριάρι του. Ο γάμος της Μία και του Ντέιβιντ θα είναι τουλάχιστον ανατρεπτικός.

Οι συνθήκες και η θεματολογία της ταινίας μας είναι ήδη πολύ γνώριμες. Η ταινία μας παραπέμπει ευθέως στο «Hangover», με τη διαφορά ότι κατ’ ουσίαν αποτελεί τη βρετανική έκδοσή του. Ταινία σαφώς επικεντρωμένη στον χαλασμό και την καφρίλα, που όμως εν σχέσει με το «Hangover» εκμαιεύει το γέλιο του θεατή χάρη και στο ιδιότυπο αγγλικό χιούμορ. Ακόμη, ενδιαφέρον στην αφήγηση της ταινίας παρουσιάζει η σμίξη δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων και νοοτροπιών. Από το ευρωπαϊκό Λονδίνο περνάμε στην άγρια ομορφιά των Γαλάζιων Ορέων
της Αυστραλίας, από την ιδιορρυθμία των Βρετανών στον «αέρα» των Αυστραλών. Στα τεχνικά, να σημειώσουμε ακόμα τα έξυπνα ρακόρ που παρατηρούμε στην ταινία, εννοώντας την σύνδεση και τα περάσματα (transitions) από πλάνο σε πλάνο που συνδράμουν στο πιασάρικο
ύφος της ταινίας.

Συνοψίζοντας, δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη ούτε ιδιαίτερη κωμωδία. Εντούτοις, στους λάτρεις του συγκεκριμένου είδους θα χαρίσει

μια ευχάριστη μιάμιση ώρα με αρκετό γέλιο και αλλοπρόσαλλες καταστάσεις.

Π. Ταγκ.