Σκηνοθεσία: Tim Burton, Σενάριο: Leonard Ripps, Tim Burton, Φωτογραφία: Peter Sorg, Μουσική: Danny Elfman, Με τις φωνές των: Wynona Ryder, Martin Landau, Catherine O' Hara, Martin Short, Διάρκεια: 87', Διανομή:


Ο νεαρός Βίκτορ είναι εξαιρετικά ταλαντούχος στην φυσική και έχει μια πολύ στενή σχέση με τον σκύλο του Σπάρκι. Όταν κατά τη διάρκεια ενός ματς μπέισμπολ ο Σπάρκι συγκρούεται με αμάξι και σκοτώνεται, ο Βίκτορ θα επιστρατεύσει την ιδιοφυή του σκέψη στην φυσική για να επαναφέρει στην ζωή τον αγαπημένο του σκύλο. Καθώς τα καταφέρνει, προσπαθεί να κρατήσει μυστικό το συγκλονιστικό του κατόρθωμα, μάταια όμως. Οι συμμαθητές του που συμμετέχουν στον ίδιο διαγωνισμό φυσικής θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν το πείραμα του Βίκτορ με ολέθριες συνέπειες όμως για την τοπική κοινωνία.

Η επιστροφή του Tim Burton μετά το μέτριο Dark Shadows θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους θαυμαστές του που τον λάτρεψαν για το μοναδικό ύφος που εισήγαγε στον αμερικάνικο κινηματογράφο με ταινίες όπως «Ο Ψαλιδοχέρης», «Sleepy Hollow» ή «Big Fish». Πράγματι, σε αυτήν την ταινία ο Burton καταφέρνει να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Με τρόπο ώριμο και αριστοτεχνικό, να αναλύει και να εκθέτει τους χαρακτήρες του με έναν παιδικό αυθορμητισμό, με μια πηγαία περιέργεια για την ανθρώπινη συμπεριφορά και συναισθήματα. Λίγοι σκηνοθέτες έχουν καταφέρει να συνδυάσουν το μεταφυσικό και παραμυθένιο με μια αληθινή ματιά στις ανθρώπινες καταστάσεις. Έτσι, έχουμε τους «λογικούς» γονείς, τον  «εσωστρεφή» Βίκτορ, τον «συμφεροντολόγο» γείτονα και τους «ζηλόφθονες» συμμαθητές. Πρόκειται για ένα σύμπαν, που παρότι φαντασιακό, είναι αυθύπαρκτο. Αντιμετωπίζεται από τον θεατή ως μία ρεαλιστική συνθήκη. Εκεί έγκειται, λοιπόν, κατά την γνώμη μου η μαγεία του κινηματογράφου του Tim Burton.

Ως οπτικό αποτέλεσμα, το Frankenweenie είναι εξαιρετικό. Εντυπωσιακά γραφικά, ωραίες, ευρυγώνιες λήψεις και ασπρόμαυρη φωτογραφία που σε εισάγει ανεπαίσθητα στο ρετρό ύφος της ταινίας. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, βέβαια, καθώς η ταινία εδράζεται εν πολλοίς στις αναφορές τις σε παλιές ταινίες τρόμου. Αν έχουμε να καταγράψουμε κάτι στα αρνητικά της ταινίας, αυτό είναι μια υπερβολή στη δράση στο δεύτερο μισό της ταινίας, που αντιβαίνει ομολογουμένως στην «αισθαντική» ανάπτυξη της ταινίας. Σε γενικές γραμμές, όμως, η καινούρια ταινία του Tim Burton συγκαταλέγεται στις «καλές» του, ο οποίος δείχνει να είναι αστείρευτος φαντασίας και δημιουργικότητας.

Π. Ταγκ.