Ημερολογιακό Αρχείο
< January 2013 >
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 23 24 25 26 27
28 29 30 31      
«Σκέψεις θραύσματα» Παιχνίδια λόγου και εικόνας
Βιβλίο

Συγγραφέας: Κώστας Βασιλάκος/ Είδος: Μυθιστόρημα/ Εκδόσεις: Άνεμος Εκδοτική/ ISBN: 978-960-9585-10-1/ Σελ 112/ Σχήμα:4x20,5cm/ τιμή: 12,78€  με ΦΠΑ (-10%): 11,50€ με ΦΠΑ


«Οι αναμνήσεις, σπασμένες φτερούγες, γέρνουν το πέταγμα των ονείρων και λιθοβολούν τις ελπίδες μου. Με αδιέξοδες στιγμές από το μέλλον».


Στις πνευματικές αναζητήσεις μου αποτυπώνονται τα συναισθήματα, οι χαρές και οι λύπες των ανθρώπων. Καταγράφονται σκέψεις, και βιώματα από τα άδικα μιας κοινωνίας που συνεχίζει να μας πληγώνει και να αιμορραγεί.
Είναι εικόνες ζωής που φιλοδοξούν να γίνουν λέξεις, στίχοι και κείμενα, σε μια απόπειρα να μεταμορφώσουν ό,τι μας απελπίζει, να συγκεράσουν το φανταστικό με το πραγματικό, το λογικό με το παράλογο.
Αν ο αναγνώστης ανακαλύψει σε αυτές τις διαδρομές στιγμές από τη ζωή του, θα είναι το έναυσμα για περισσότερες περιπλανήσεις.


Βιογραφικό σημείωμα

Ο Κώστας Βασιλάκος γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Αττικής, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έκανε σπουδές στην Ψυχολογία των Ομάδων και στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού. Δίδαξε οικονομικά σε ενδοεπιχειρησιακά σεμινάρια μεγάλων εταιρειών.
Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα για τριάντα χρόνια ως Διευθυντής Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών.
Η συλλογή «Σκέψεις θραύσματα» είναι η πρώτη του παρουσία στα ελληνικά γράμματα. Διαγράφει την πορεία ενός ιδεαλιστή εφήβου προς την ενηλικίωση και τη μοναχική διαδρομή από το λυρισμό στο φιλοσοφικό στοχασμό.


«Η μάγισσα Ταραντούλα προσπαθεί να καταστρέψει τις αποκριές!» της Τζένης Κοσμίδου
Θέατρο

Από Σάββατο 02 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο μέχρι και το Σάββατο πριν την Καθαρά Δευτέρα.

Στο Θέατρο Vault, Μελενίκου 26, Βοτανικός (Πλησίον Μετρό Κεραμεικός),  Τηλ.: 2130356472 6945993870

Μετά την επιτυχία της παράστασης «Η μάγισσα Ταραντούλα προσπαθεί να καταστρέψει τα Χριστούγεννα», η εταιρεία καλλιτεχνικών παραγωγών Scene 10-7, παρουσιάζει τις αποκριάτικες περιπέτειες της μάγισσας Ταραντούλας.

Γιατί η μάγισσα Ταραντούλα μισεί τόσο πολύ τις απόκριες που είναι η γιορτή του γλεντιού, του κεφιού και της χαράς; Τι πανούργο σχέδιο έχει καταστρώσει για να επιτύχει την καταστροφή τους; Θα καταφέρει η καλόψυχη Καλικατζαρένια να την εμποδίσει όπως κάνει τόσα χρόνια; Τι θα κάνει ο Καρναβαλένιος για να σώσει τις αποκριές και την Καλικατζαρένια από την οργή της Ταραντούλας;
Γιατί υπάρχει κίνδυνος να μην πετάξει ούτε ένας χαρταετός την φετινή καθαρά Δευτέρα; Τι ρόλο θα παίξει στην ιστορία μας η Γουρουνίτσα – Μπαλαρίνα;
Το σίγουρο είναι ότι και οι τρεις θα χρειαστούν βοήθεια την βοήθεια των παιδιών. Γι’ αυτό μην χάνετε χρόνο! Ελάτε στο Θέατρο Vault!!
Αν θέλετε μπορείτε να έρθετε ντυμένοι μασκαράδες! Αν δεν έχετε κουστούμι μην κατσουφιάζετε… φεύγοντας από την παράσταση θα ξέρετε πώς να κατασκευάσετε το δικό σας κουστούμι εύκολα και γρήγορα. Και φυσικά… αυτή είναι μόνο μία από τις εκπλήξεις που σας περιμένουν. Ελάτε να γνωρίσουμε μαζί τα διασκεδαστικά ελληνικά ήθη και έθιμα των αποκριών και να τα σώσουμε από την μάγισσα Ταραντούλα.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ είναι υπερήφανος χορηγός επικοινωνίας της παράστασης

Κείμενο: Τζένη Κοσμίδου

Σκηνοθεσία: Αγγελική Γκαλμπένη

Πρωτότυπη Μουσική: Χρήστος Στρατηγόπουλος

Σκηνογράφος/ενδυματολόγος: Μικέλα Τσόντζου

Χορογραφίες: Ειρήνη Στρατηγοπούλου


Παίζουν: Τζένη Κοσμίδου, Μαρίνα Σταμάτη, Μία Καλιτζόγλου, Τζανής Σπανός


Ώρες παραστάσεων: 12:00, 15:00 το μεσημέρι

Τελευταία παράσταση: Σάββατο 16 Μαρτίου 2013


Απευθύνεται σε παιδιά από 2.5 έως 11 ετών



Γενική είσοδος: 10 Ευρώ


Django ο Τιμωρός/ Django Unchained
Κινηματογράφος

του Παναγιώτη Ταγκαλάκη

Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino, Σενάριο: Quneton Tarantino,Φωτογραφία: Robert Richardson, Πρωταγωνιστούν: Jamie Foxx, Christoph Waltz, Leonardo DiCaprio, Διάρκεια: 95', Διανομή: Feelgood


Νότιος Αμερική, δύο χρόνια πριν τον εμφύλιο πόλεμο. Ο Δρ. Κινγκ Σουλτς είναι ένας γερμανός στην καταγωγή, κυνηγός επικηρυγμένων. Αναζητώντας τα ίχνη τον δολοφόνων αδερφών Μπριτλ, ο Δρ Σουλτς θα αγοράσει την ελευθερία του Τσάνγκο, ενός νέγρου δούλου προκειμένου να τον βοηθήσει να αναζητήσει τα ίχνη των Μπριτλ. Ο Τσάνγκο, παρόλα αυτά, είναι επικεντρωμένος σε έναν και μοναδικό στόχο: να βρει και να σώσει την Μπρουνχίλντα, την γυναίκα του, την οποία είχε χάσει εδώ και αρκετό καιρό στα σκλαβοπάζαρα. Μετά από έρευνα που κάνουν με το Δρ. Σουλτς, ανακαλύπτουν πως η Μπρουνχίλντα βρίσκεται σε μια γνωστή φυτεία που λέγεται “Candyland” και ανήκει στον εκκεντρικό Κάλβιν Κάντι. Με περίσσιο θάρρος, το δίδυμο Σουλτς-Τσάνγκο θα εισχωρήσει στη φυτεία δελεάζοντας τον Κάντι να τους «μοσχοπουλήσει» κάποιον από τους δούλους του.

Ξεκινώντας, η νέα ταινία του Κουεντίν Ταραντίνο πραγματεύεται την ιστορία ενός νέγρου δούλου και το πρώτο συμπέρασμα που συνάγουμε ευθύς εξαρχής είναι πως πρόκειται για μια ευαίσθητα αντιρατσιστική ταινία.  Η αιχμή του δόρατος στο πρώτο μισό της ταινίας είναι το καυστικό, μαύρο χιούμορ. Με τόλμη, ο Ταραντίνο επιτυγχάνει να καυτηριάσει αυτές τις μελανές σελίδες της Αμερικάνικης Ιστορίας, μη αποφεύγοντας να καταδείξει την ωμότητα, όπου κρίνεται αναγκαίο. Πρώτο κρατούμενο, λοιπόν, η φοβερή ενάργεια στους διαλόγους της ταινίας.

Το δεύτερο στοιχείο που εντυπωσιάζει στην ταινία είναι η «γραφή» του Ταραντίνο. Κοντά δύο δεκαετίες μετά το Reservoir Dogs και το Pulp Fiction παραμένει ακόμη «φρέσκια», αναρχική και γνήσια παρά τις μύριες μιμήσεις ύφους που έχει υποστεί σε πάμπολλες ταινίες άλλων σκηνοθετών. Η ματιά του Ταραντίνο αρνείται τον εξωραϊσμό, είναι αποτρόπαια, για κάποιους σίγουρα αποκρουστική, όμως είναι εκεί δίχως φόβο και πάθος. Ερώτημα ίσως θα είναι για κάποιους θεατές το αν θα «αποδεχτούν» το ύφος του Ταραντίνο πάνω σε ένα ευαίσθητο κοινωνικοϊστορικό ζήτημα.  Όπως και να έχει, οφείλουμε να εξαίρουμε την τολμηρότητα τις προσπάθειας, η οποία δεν αναλώνεται σε συμβιβασμούς και μετριοπάθειες.

Ακόμη, η ταινία χαίρει μιας εξαιρετικής ερμηνείας από τον Τζέιμι Φοξ, ο οποίος αποτυπώνει θαυμάσια τον χαρακτήρα ενός αμόρφωτου σκλάβου, γεμάτου οργή για εκδίκηση. Κατά την γνώμη μου, η επιτυχία στην ερμηνεία του έγκειται στο ότι δεν πέφτει στην παγίδα να «παίξει» τον σκλάβο, μια καρικατούρα, αλλά «αφουγκράζεται» το ρόλο. Εξίσου σπουδαίος και ο Κριστόφ Βαλτς στο ρόλο του ψυχρού και περήφανου Δρ. Σουλτς, τον οποίο θα ψήφιζα για το Οσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου!

Προσωπικά, εγείρω κάποιες ενστάσεις για την εξέλιξη του σεναρίου. Αυτές είναι ότι στην κορύφωση της δράσης και εκεί που αναμένεις ένα φινάλε, η ταινία παρατείνεται και γίνεται πιο «ελκυστική». Φυσικά, αυτό πρόκειται περί προσωπικού γούστου του γράφοντος και δεν χρήζει επέκτασης μιας και θα εξελιχθεί σε spoiler.

Συνολικά, η ταινία θα συναρπάσει τους φαν του Ταραντίνο και θα «απομακρύνει» όσους δεν αρέσκονται στο ταραντινικό σύμπαν. Όπως και να έχει, όμως, το Django Unchained είναι ένα από τα μείζονα κινηματογραφικά γεγονότα του 2013!


Επιχείρηση: Αργώ/ Argo
Κινηματογράφος

του Παναγιώτη Ταγκαλάκη

Σκηνοθεσία: Ben Affelck, Σενάριο: Chris Terrio, Joshuah Bearman, Φωτογραφία: Rodrigo Prieto, Μουσική: Alexandre Desplat, Πρωταγωνιστούν: Ben Affleck Bryan Cranston, John Goodman, Διάρκεια: 120' ,  Διανομή:


Τεχεράνη, 1979. Οι επαναστατημένοι Ιρανοί εισβάλλουν στην Αμερικάνικη πρεσβεία με συνέπεια την ομηρία αρκετών Αμερικάνων. Έξι μόνο από αυτούς καταφέρνουν να διαφύγουν στην επίσημη κατοικία του Καναδού Πρέσβη και η CIA αναλαμβάνει το σχέδιο διαφυγής τους. Ο Τόνι Μέντες, ειδικός σε τέτοια θέματα, θα σκαρφιστεί ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο: Να στήσει την παραγωγή μιας ταινίας που θα γυριστεί στο Ιράν, και έχοντας στο υποτιθέμενο συνεργείο τους έξι Αμερικάνους, να τους φυγαδεύσει. Προκειμένου να υλοποιήσει το συγκεκριμένο σχέδιο, θα απευθυνθεί στους κατάλληλους ανθρώπους της αμερικάνικης κινηματογραφίας και θα ταξιδέψει αποφασισμένος στο Ιράν. Εκεί, θα έχει να αντιμετωπίσει τόσο τις εγχώριες δυνάμεις ασφάλειας που αναζητούν τους έξι Αμερικάνους, καθώς επίσης και την αμφιβολία των φυγάδων και της υπηρεσίας του.

Η τρίτη ταινία του Μπεν Άφλεκ καταδεικνύει το ταλέντο του αμερικάνου ηθοποιού στο πόστο του σκηνοθέτη. Το Argo έχει δύο πυρήνες δράσης: Πρώτον, την προσπάθεια του Τόνι Μέντες στις Η.Π.Α. να στήσει το φιλόδοξο σχέδιό του, απευθυνόμενος σε πεπειραμένους παράγοντες του Hollywood. Δεύτερον, το χρονικό της εφαρμογής του σχεδίου στο Ιράν που θα προσκρούσει σε συμπληγάδες. Η ταινία σατιρίζει με εξαίσιο τρόπο στο πρώτο μέρος της τον παραλογισμό του Hollywood και τα τεκταινόμενα της αμερικάνικης κινηματογραφίας, «δίνοντας» εξόχως αστείους και καυστικούς διαλόγους. Στο δεύτερο μέρος, έχουμε μια εξαιρετικά κινηματογραφημένη δράση και σασπένς που κόβει την ανάσα μέχρι και την τελευταία στιγμή. Η μεγάλη αρετή στην ταινία του Μπεν Άφλεκ  είναι ότι επιτυγχάνει να σε βάλει στην θέση των χαρακτήρων και, επομένως, να σου προκαλέσει ταχυπαλμία. Το πλέον θετικό, όμως, στη «ματιά» του Μπεν Άφλεκ είναι πως φαίνεται πολύ ισορροπημένη και καθαρή. Παρουσιάζει τα γεγονότα δίχως να προπαγανδίζει πολιτικά, στοχεύοντας να καλλιεργήσει το υπόβαθρο των χαρακτήρων και να δώσει βάθος σε αυτό που κάνει.

Το Argo είναι μια ταινία απολαυστική στην θέασή της καθ’ όλη τη διάρκειά της. Ο Μπεν Άφλεκ δείχνει ότι μπορεί να χειρίζεται υποδειγματικά τα κινηματογραφικά μέσα, δομώντας μια πολύ σφιχτή αφήγηση και δημιουργεί αξιώσεις για την καριέρα του ως σκηνοθέτη.


Page 1 of 2
<< Start < Prev 1 2 Next > End >>