Μουσική σκηνή «Χίλιες και δύο νύχτες» Καραϊσκάκη 10, 105 54, Ψυρρή (από Ερμού 104)
Κάθε Παρασκευή 9, 16, 23 & 30 Νοεμβρίου, στις 22:00

Συμμετέχουν:
Βασιλική Καρακώστα (16/11) & Σαββέρια Μαργιολά (23/11)

Η ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής «Smyrna» θα βρεθεί στη μουσική σκηνή «Χίλιες και δύο νύχτες» από την Παρασκευή 9 και για όλες τις Παρασκευές του Νοεμβρίου (16, 23, 30), για να μας ταξιδέψει μελωδικά « «Από τη Σμύρνη στην Ήπειρο και από τη Θράκη στο Αιγαίο».
Ξεχωριστές ερμηνείες γεμάτες κέφι, ζεστασιά και φρεσκάδα από τις 5 νεαρές κοπέλες – μουσικούς της «Smyrna»: τη Μυρτώ Δράκου (βιολί, τραγούδι), την Ελευθερία Κουρλιά (κιθάρα, τραγούδι), τη Γεωργία Λώλη (κανονάκι , τραγούδι), την Πένυ Παπακωνσταντίνου (πολίτικο λαούτο, τραγούδι) και τη Μικαέλα Τσούμπου (κλαρίνο, τραγούδι), αλλά και από τις φίλες τους που έχουν καλέσει σ’ αυτό το ταξίδι, τις ταλαντούχες νέες ερμηνεύτριες, Βασιλική Καρακώστα (16/11) και Σαββέρια Μαργιολά (23/11).
Με σκοπούς και τραγούδια από τη Μικρά Ασία, την Καππαδοκία, την Κωνσταντινούπολη, τη Θράκη, την Μακεδονία,την Ήπειρο, το Αιγαίο αλλά και Σμυρνιών συνθετών, θα μας  παρασύρουν,όπως κάθε φορά, να γλεντήσουμε σα μια μεγάλη παρέα και να τραγουδήσουμε, από τη «Βάρκα μου μπογιατισμένη» της Καλύμνου, ως  «Στης πικροδάφνης τον ανθό» της Ηπείρου, απ’ τα πολυφωνικά της Θράκης ως τον «Κόνιαλη» της Καππαδοκίας,  “Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα” – παραδοσιακό Μ. Ασίας και “Το γλυκό φιλί” του Κ. Σκαρβέλη.
Στην τελευταία τους εμφάνιση (30/11) μας υπόσχονται μια βραδιά – έκπληξη!!
Η νέα γενιά, λοιπόν, συναντά την παραδοσιακή μουσική τις Παρασκευές του Νοεμβρίου στις “Χίλιες και δύο νύχτες” και όλο αυτό εξελίσσεται σε καθαρά γυναικεία υπόθεση!!

Λίγα λόγια για την ορχήστρα «Smyrna”

Η ορχήστρα «Smyrna» συστάθηκε το  2010, μετά από ιδέα του Ανδρέα Τσεκούρα να δημιουργηθεί μια ορχήστρα ελληνικής παραδοσιακής μουσικής αμιγώς γυναικεία.
Έχοντας αφιερώσει χρόνο στην έρευνα, η ομάδα ταξιδεύει, στην ελληνική μουσική κάνοντας στάσεις σε διάφορες περιοχές αναδεικνύοντας ποικίλα ηχοχρώματα, σε δημιουργίες της προφορικής παράδοσης, και έργα Σμυρνιών συνθετών.

Με τη νεανική τους διάθεση φέρνουν την μουσική αυτή στο προσκήνιο, δίνοντάς της το χώρο που της αρμόζει στα μουσικά δρώμενα, ενώ παράλληλα προσεγγίζουν το υλικό που επιλέγουν να παρουσιάσουν με σεβασμό στις πρωτότυπες εκτελέσεις.
Προσπαθούν μ΄αυτό τον τρόπο ν’ ανακαλύψουν τους συνδετικούς κρίκους που δίνουν συνάφεια και συνέχεια γοητευμένες από την έκλυση ενέργειας που ξεχύνεται μέσα από αυτή τη μουσική.

Είσοδος ελεύθερη

Μπαλέτο σε τρεις πράξεις για σόλο βιολοντσέλο και μαγνητοταινία

«Αφού καθετί που κάνουμε είναι μάταιο, πρέπει να είναι θαυμαστό»
Γίρζι Κύλιαν
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη

Πέμπτη 8, Παρασκευή 9 & Σάββατο 10 Νοεμβρίου, ώρα 20.00

Ένα σπάνιο έργο τέχνης και ένα από τα σημαντικότερα σύνολα χορού του κόσμου, το Μπαλέτο της Λυόν, σε μια απόλυτη ενότητα φωτισμών, σκηνικού, μουσικής και χορογραφίας. Το One of a Kind είναι ένα ποίημα και μια γιορτή για τις ατομικές ελευθερίες του Γίρζι Κύλιαν.

Το One of a kind, όπως όλες οι χορογραφίες του Γίρζι Κύλιαν, ανιχνεύει τα «γιατί» των οικουμενικών θεμάτων και μετατρέπεται σε ένα πεδίο για τις ανθρώπινες σχέσεις και τα ένστικτα. Είναι ένα έργο διαχρονικό που ανεβαίνει σε τρεις παραστάσεις την Πέμπτη 8, την Παρασκευή 9 και το Σάββατο 10 Νοεμβρίου (ώρα έναρξης 20.00) στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη με ένα γαλήνιο και αυστηρό στην καθαρή ομορφιά του σκηνικό, που υπογράφει ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Ατσούσι Κιταγκαβάρα(Atsushi Kitagawara) και με τον εξαιρετικό ολλανδό τσελίστα Πίτερ Βίσπελβευ(Pieter Wispelwey) που συνοδεύει τους χορευτές από την αρχή μέχρι το τέλος. Από τον μοναδικό ήχο του τσέλου και από μαγνητοταινία ακούγεται η πλούσια, ζωντανή μουσική του Αυστραλού συνθέτη Μπρετ Ντιν(Brett Dean) και κομμάτια των Carlo Gesualdo da Venosa, David Hykes, Fame-Cut-Frame, Benjamin Britten, Chiel Meijering, David Lumsaine, John Cage. Οι εξαιρετικοί φωτισμοί είναι του Μάικλ Σάιμον(Michael Simon), στενού συνεργάτη του Κύλιαν για πολλά χρόνια.


Το One of a kind, μια από τις τρεις μεγάλες χορογραφίες του Τσέχου χορογράφου, είναι παραγγελία του Ολλανδού υπουργού Εσωτερικών για τα 150 χρόνια του ολλανδικού Συντάγματος, μια έκφραση σεβασμού «σε όλες τις ελευθερίες της προσωπικής έκφρασης» με πολύ προσωπικές χορογραφίες για κάθε μέλος της ομάδας, μια στοχαστική μεταφορά για κάτι μοναδικά ανθρώπινο, την ατομικότητα.

«Το One of a kind είχε αφετηρία το ολλανδικό Σύνταγμα. Ωραία, αλλά δεν μπορείς να φτιάξεις χορογραφία από το ολλανδικό Σύνταγμα. Έτσι διαβάζεις πολύ και μετά φιλτράρεις, φιλτράρεις, φιλτράρεις και καταλήγεις σε κάτι απόλυτα βασικό, την ελευθερία του ανθρώπου, την ελευθερία της έκφρασης, τη σεξουαλική ελευθερία, την ελευθερία του λόγου. Και δημιουργείς μια αφηρημένη εκδοχή της ελευθερίας που μπορεί να απολαύσει κανείς σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο», δηλώνει ο χορογράφος.

«Είναι ένας χορός που δεν μπορείς να τον προσδιορίσεις. Μια χορογραφία για σημερινούς χορευτές, για σημερινές μέριμνες, με μια πρόβλεψη διαχρονικότητας. Είναι το καταστάλαγμα της πείρας και της κουλτούρας ενός άνδρα, του Γίρζι Κύλιαν, που συναντιέται αρμονικά με τον αρχιτέκτονα και τον μουσικό. Είναι απλό και φιλοσοφημένο», έγραψαν οι New York Times, όταν το One of a Kind παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη πριν από μερικά χρόνια.

Η χορογραφία αυτή του 1998 ήταν και ένα αποχαιρετιστήριο δώρο του Γίρζι Κύλιαν στην ομάδα του Νederlands Dance Theatre, της οποίας υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής για 24 χρόνια. Το One of a kind περιέλαβε όλους τους χορευτές της βασικής ομάδας –NDT1- που ο καθένας του χόρευε ένα σόλο, μια έκφραση της δική του ατομικότητας.

Ο Γίρζι Κύλιαν είναι ένας από τους κορυφαίους χορογράφους που άλλαξαν το τοπίο του ευρωπαϊκού χορού από την δεκαετία του 70 μέχρι και το τέλος του 20ου αιώνα. Είναι μια εξαιρετικά ιδιοσυγκρασιακή περίπτωση στην περιπέτεια αυτή και οι χορογραφίες του είναι στοχαστικές χωρίς να είναι εγκεφαλικές, ανήκουν στο σύμπαν του σήμερα χωρίς ακραίες καινοτομίες και καθορίζονται από την προσωπική του κοσμοαντίληψη, τη φιλοσοφία του για τους ανθρώπους και κύρια πηγή έμπνευσης έχουν πάντα τη μουσική. Οι κινήσεις που σχεδιάζει είναι λυρικές, αλλά και αφηρημένες, έχουν χιούμορ, εκφραστικότητα, αίσθημα και τη δύναμη να κάνουν το σώμα να σκέφτεται. Είναι δηλώσεις του βάθους και της πρωτοτυπίας του.

Ο Γίρζι Κύλιαν γεννήθηκε στην Πράγα το 1947 και άρχισε μαθήματα μπαλέτου στα 9 του χρόνια. Στα 20 του κέρδισε μια υποτροφία για την Royal Ballet School του Λονδίνου και εκείνη την περίοδο του προτάθηκε ένα συμβόλαιο για τα Μπαλέτα της Στουτγάρδης του John Crankco, συμβόλαιο που του επέτρεψε να αποδράσει από την Πράγα μετά τη σοβιετική επέμβαση του 1968. Στη Στουτγάρδη άρχισε να χορογραφεί και το 1975, αφού είχε κάνει δύο χορογραφίες για το Nederlands Dance Theatre, του προσφέρθηκε η θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της ομάδας αυτής. Τρία χρόνια αργότερα το όνομά του έγινε διεθνές με την εξαίσια χορογραφία Σιμφονιέτα, σε μουσική Λέος Γιανάτσεκ, στο Φεστιβάλ του Σπολέτο, στον Τσάρλστον της Νότιας Καρολίνας και μέχρι σήμερα στις αποσκευές του υπάρχουν 80 χορογραφίες.

Από τότε άλλαξαν πολλά. Οι χορογραφίες του έγιναν πιο αφηρημένες και ποικιλόμορφες και αν και εκπαιδεύτηκε ως κλασικός χορευτής, τον απασχολούσαν όλο και λιγότερο τα θέματα τεχνικής. «Τα σώματά μας έχουν 275 αρθρώσεις», λέει ο Κύλιαν, «οι συνδυασμοί μπορεί να είναι άπειροι. Ο Μιχαήλ Άγγελος έλεγε ότι δεν είναι και τίποτε σπουδαίο να φτιάξεις ένα γλυπτό, αφού όλες οι γραμμές βρίσκονται στον όγκο του μαρμάρου, εγώ απλώς απομακρύνω τα άχρηστα κομμάτια. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σώματά μας. Οι χορευτές σήμερα έχουν όλο και πιο αθλητικά σώματα, όλο και πιο ποικίλα και αυτό έχει αυξήσει τη δημιουργική ελευθερία».

Ψηλός, λεπτός, με νεανικό αέρα, πάντα στο ποδήλατό του, ο Κύλιαν έκανε δεύτερη πατρίδα του την Ολλανδία, μια χώρα που δεν δίνει και πολύ σημασία στις ιεραρχίες και παρά τη παγκόσμια φήμη του δεν συμπεριφέρεται ως σταρ. Μέσα στην αίθουσα το κύρος του είναι απόλυτο και μόνο η παρουσία του αποσπάει από τους χορευτές τον καλύτερο εαυτό τους. Για πολλούς κριτικούς, η ήρεμη ηγεσία του και οι συγκινητικές και ανθρώπινες χορογραφίες του είναι τα μυστικά πίσω από τη μεταμόρφωση του NDT σε έναν από τους κορυφαίους χορευτικούς οργανισμούς. Τον Σεπτέμβριο του 1999, μετά από 24 χρόνια, παρέδωσε την καρέκλα του καλλιτεχνικού διευθυντή στην νεότερη γενιά χορογράφων, χωρίς να εγκαταλείψει την ομάδα. Απαλλαγμένος από τους διοικητικούς πονοκεφάλους παρέμεινε καλλιτεχνικός σύμβουλος και πρώτος χορογράφος.

«Αφού καθετί που κάνουμε είναι μάταιο, πρέπει να είναι θαυμαστό», είπε κάποτε ο Κύλιαν στους χορευτές του Μπαλέτου της παρισινής όπερας και τους κάλεσε στη δημιουργική συνενοχή που εδώ και χρόνια επιδιώκει. «Μου αρέσει πολύ να συμμετέχουν οι χορευτές στις χορογραφίες. Η εμπλοκή τους διευρύνει το λεξιλόγιο και τα στοχαστικά στρώματα της χορογραφίας ενώ τους απελευθερώνει να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους».

Το Μπαλέτο της Όπερας της Λυόν, με διευθυντή τον Γιώργο Λούκο, «είναι μια από τις χορευτικές ομάδες που αντανακλούν τον πολυπρόσωπο σημερινό κόσμο του χορού», όπως λέει ο ίδιος. Δημιουργήθηκε το 1969, από τον Λουί Ερλό, τον διευθυντή την Όπερας της Λυόν, που την μεταμόρφωσε και της άλλαξε εποχή. Το 1984 ο Ερλό κάλεσε την Φρανσουάζ Αντρέ και της ζήτησε να δημιουργήσει ένα καινούργιο σύνολο, αποκλειστικά συνδεδεμένο με τους σύγχρονους χορογράφους. Όταν η Αντρέ αποσύρθηκε το 1991, τη θέση της πήρε ο Γιώργος Λούκος που ήταν από το 1984 αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής. Είναι η πιο πολυταξιδεμένη και διεθνής χορευτική ομάδα της Γαλλίας, μια μεγάλη βιτρίνα για τον σύγχρονο χορό με συνεργασίες με μια μεγάλη γκάμα χορογράφων: Γουίλιαμ Φόρσάιθ, Γίρζι Κύλιαν, Νάτσο Ντουάτο, Νιλς Κρίστε, Ματς Εκ, Οχάντ Ναχαρίν, Κρίστοφερ Μπρούς, Ανζελέν Πρελζοκάζ, Τρίσα Μπράουν, Μερς Κανινχαμ.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι €18,00 – 33,00 – 47,00 – 65,00€ (Διακεκριμένη Ζώνη)
Ειδικές τιμές: 9,00 € (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, Α.Μ.Ε.Α.), 12,00 € (65+, πολύτεκνοι).

Η αποθέωση του Ροκ στο Μέγαρο
Μια θρυλική νύχτα με ένα θρυλικό συγκρότημα

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου, 9 το βράδυ
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη                                                                          

Μοναδικοί στην ιστορία της ροκ των τελευταίων 50 χρόνων, ιερό όνομα για τους θαυμαστές τους, το συγκρότημα που σφράγισε τη δεκαετία του 70 και έδειξε το δρόμο σε όσους ακολούθησαν, οι Led-Zeppelin έρχονται όσο πιο κοντά γίνεται, με το ντοκιμαντέρ από την συναρπαστική συναυλία που έδωσαν το 2007 στην Ο2 Αρένα του Λονδίνου, 27 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση.

Μετά τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Βερολίνο και το Τόκυο, η δίωρη συναυλία τους με 16 τραγούδια από τον καυτό κατάλογό τους, προβάλλεται στην Αθήνα, την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στις 9 το βράδυ, στην οθόνη της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του DVD, Celebration Day, και προσφέρει στο κοινό μια εμπειρία ενός ιστορικού γεγονότος, με μοναδική υψηλή ευκρίνεια και άψογο ήχο. Οι κλασικοί ρόκερς παίζουν εξαιρετικά και τα  θρυλικά τραγούδια τους, όπως το «Stairway to Heaven», « Whole Lotta Love» και «Kashmir» ακούγονται με την ίδια δύναμη.
Το φιλμ έχει ήδη παρουσιαστεί στο Μανχάταν (Ziegfried Theater),στο Λονδίνο (Hammersmith Apollo), στο Βερολίνο, το Τόκυο και προγραμματίζεται να προβληθεί σε 1.500 μεγάλες οθόνες σε 40 χώρες.

Είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι προσπάθησαν να αποκτήσουν εισιτήρια για αυτή τη συναυλία-σταθμό. Μόνο 18.000 τυχεροί εξασφάλισαν μια θέση μετά από διεθνή κλήρωση και οι Led-Zeppelin είπαν ναι στην κυκλοφορία σε DVD από τη Warner Music αλλά και σε CD και Blu-ray, αυτής της τελευταίας συναρπαστικής εμφάνισής τους, ένα δώρο στο πλήθος των θαυμαστών τους, μια από τις πιο σημαντικές εμφανίσεις στην ιστορία του ροκ, που κάθε της λεπτό απογειώνει.

Οι τρεις δημιουργοί του συγκροτήματος, ο μπασίστας Τζον Πολ Τζόνς, ο κιθαρίστας Τζίμι Πέιτζ και ο τραγουδιστής Ρόμπερτ Πλαντ με τη συνοδεία του Τζέισον Μπόναμ, γιού του ντράμερ Τζον Μπόναμ, που χάθηκε αιφνίδια πριν από χρόνια,  δικαιώνουν απόλυτα σε αυτή τη συναυλία το θρύλο τους, μια συναυλία- αποθέωση, που μέσα από το φακό και τις δέκα κάμερες του σκηνοθέτη Ντικ Καράδερς,  φέρνει αυτούς του αξεπέραστους μουσικούς σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές και καταγράφει κάθε λεπτομέρεια της δυναμικής τους ιδιοφυίας, της φινέτσας και της δημιουργικής τους επικοινωνίας.

Η συναυλία ήταν ένας φόρος τιμής στον Αχμέτ Έρτεγκαν, δημιουργό της δισκογραφικής εταιρίας Atlantic Records,  της εταιρίας που σύστησε στο παγκόσμιο κοινό τους Led-Zeppelin από τα πρώτα τους βήματα, στα τέλη της δεκαετίας του 60. Η καταγραφή της σε DVD έχει συναρπάσει κοινό και κριτικούς, όπου έχει προβληθεί μέχρι τώρα: καθηλωτικό, μεταδίδει όλη την έξαψη της ζωντανής συναυλίας, ένα επιστέγασμα της σεισμικής καριέρας του συγκροτήματος, που δίνει στους θαυμαστές τους να αντιληφθούν το μεγαλείο τους, το προνόμιο να δουν από κοντά  «τους Θεούς εν δράσει».

Με μυθική επικοινωνιακή δύναμη, γνήσιοι και αδιανόητα ταλαντούχοι, οι Led-Zeppelin ήταν  πάντα τέσσερις κορυφαίοι μουσικοί, που κατάφεραν να παίζουν ως συγκρότημα και να σφραγίσουν τη δεκαετία του 70 με τον ίδιο τρόπο που οι Beatles σφράγισαν τη δεκαετία του 60. Σύνθετες προσωπικότητες, με αίσθηση της εποχής τους, δημιούργησαν ένα από τα πιο ανθεκτικά σώματα συνθέσεων και εμφανίσεων  στην ιστορία της ροκ μουσικής.

Οι τέσσερις Άγγλοι μουσικοί εμφανίστηκαν στα τέλη του 60, απογειώθηκαν στα μέσα του 70, έγραψαν μερικά από τα πιο επιδραστικά τραγούδια της ροκ μουσικής, πούλησαν 300 εκατομμύρια άλμπουμ, καταγράφηκαν στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες για τον αριθμό των συναυλιών τους και το πλήθος των θεατών τους, έγιναν Νο1 συγκρότημα στον κόσμο και όταν διαλύθηκαν, το 1980, είχαν κατακτήσει την απόλυτη κορυφή και είχαν εξασφαλίσει τον τίτλο του σημαντικότερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών.

Με αφετηρία τα μπλουζ, οι Led-Zeppelin πειραματίστηκαν με μια μεγάλη γκάμα μουσικών ειδών: βρετανική, κέλτικη και αμερικανική λαϊκή μουσική, πρώιμο rock n’roll, τζαζ, κάουντρι, φανκ, σόουλ, ρέγκε και ο ήχος τους  ξεχώρισε με την ταχύτητα και την έντασή του, τα ασυνήθιστα ρυθμικά μοντέλα, το χιούμορ, τη στοχαστικότητα, τον μυστικισμό και την φινέτσα του. Για πολλούς θαυμαστές και κριτικούς, οι Led-Zeppelin τελειοποίησαν την μπαρόκ ροκ μουσική και εξαπέλυσαν μια από τις πιο απαιτητικές εκστρατείες στην ιστορία της μουσικής ταξιδεύοντας στη λαϊκή παράδοση, τα μπλουζ του Δέλτα, τον Μπαχ, την ινδική και άλλες μη-δυτικές μουσικές και περιφρονώντας την παράδοση.

Πολυβραβευμένοι, το 2003 τιμήθηκαν με το Βραβείο Grammy για όλη τη μουσική τους καριέρα, το 2006 ήταν μαζί με τον Ρώσο μαέστρο Βαλέρι Γκεργκίεφ, οι νικητές του Polar Music Prize, το οποίο τους απένειμε ο Βασιλιάς της Σουηδίας στη Στοκχόλμη, την ίδια χρονιά μπήκαν στο βρετανικό Music Hall of Fame  και τον ερχόμενο Δεκέμβριο  θα τιμηθούν στο Kennedy Center, στην Ουάσιγκτον, για τη συνεισφορά τους στη μουσική.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι: 15 € (γενική είσοδος) και 10 € (φοιτητικά)

Ποιά θα ήταν η αντίδραση των θρυλικών συνθετών του 18ου αιώνα αν άκουγαν στα όργανα της εποχής τους μουσική γραμμένη από το μέλλον;
από την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής σε όργανα εποχής και τον Γιώργο Πέτρου

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012, ώρα 20:30
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος

Τι κοινό μπορεί να έχει το λαμπερό μπαρόκ Παρίσι του 18ου αιώνα με τη σύγχρονη ελληνική μουσική δημιουργία; Συνδυάζονται άραγε ο Lully με τον Γιώργο Κουμεντάκη, ο Rameau με τον Περικλή Κούκο, ο Gluck με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου;

Αυτά και άλλα πολλά καλείστε να ανακαλύψετε, το Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 20.30 το βράδυ, στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος σε μία τολμηρή συναυλία με την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής (σε όργανα εποχής), την πρώτη του κύκλου “Μετατροπίες” για τη νέα σεζόν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Η συναυλία πραγματοποιείται σε συμπαραγωγή του Μεγάρου με την ΕΡΤ.

Τρεις εντυπωσιακές χορευτικές σουίτες από όπερες των J. B. Lully, J. P. Rameau και C.W. Gluck που παρουσιάστηκαν στη γαλλική πρωτεύουσα τη χρυσή εποχή της μπαρόκ όπερας συνδιαλέγονται μοναδικά, με τρία νέα έργα που έγραψαν μέσα στο 2012, ειδικά για την Καμεράτα σε όργανα εποχής, τρεις κορυφαίοι έλληνες συνθέτες: ο Γιώργος Κουμεντάκης, ο Περικλής Κούκος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής που ερμηνεύει σε όργανα εποχής, διευθύνει ο βραβευμένος με Echo Klassik αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου. Σε ρόλο σολίστ στο έργο του Κούκου εμφανίζεται ο διακεκριμένος έλληνας κόντρα τενόρος Νίκος Σπανός.

Χορηγός του ετήσιου κύκλου «Μετατροπίες» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την Καμεράτα, που από το 2010, οπότε και ξεκίνησε, μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικά ενδιαφέροντα, εναλλακτικά μουσικά προγράμματα, είναι το ΔΗΜΕΡΓΟΝ Ίδρυμα Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δασκαλόπουλου.

Το πρόγραμμα που έχουν επιλέξει να παρουσιάσουν στη συναυλία αυτή η Καμεράτα και ο νέος καλλιτεχνικός της διευθυντής Γιώργος Πέτρου, φανερώνει τις καλλιτεχνικές ανησυχίες της ορχήστρας, καθώς συνδυάζει εντυπωσιακές χορευτικές σουίτες από σπουδαία οπερατικά έργα μεγάλων συνθετών του μπαρόκ, με μουσικές τριών κορυφαίων σύγχρονων ελλήνων συνθετών. Έργα που αν και φαινομενικά ετερόκλιτα, έχουν κοινό παρανομαστή: τα όργανα εποχής της Καμεράτα.

Όπως αναφέρει ο Γιώργος Πέτρου στο σημείωμά του «Οι ιδιαιτερότητες των οργάνων εποχής, οι περιορισμοί τους και οι δυνατότητές τους είναι το κίνητρο για εξερεύνηση νέων ηχοχρωμάτων και νέων συνδυασμών. Δεν είναι όμως μόνο τα ηχοχρώματα που ορίζουν το ‘νέο’, αλλά και η πολύτιμη γνώση του ύφους και των πρακτικών του παρελθόντος, που ανοίγουν στους μεν εκτελεστές νέους ορίζοντες ερμηνείας με συνδυασμό πολλών διαφορετικών στυλ, στους δε συνθέτες τη δυνατότητα εξερεύνησης ενός νέου ηχητικού πεδίου πέρα από τα συμβατικά πλέον σύγχρονα όργανα της ‘τυπικής’ ορχήστρας. Μπορούμε άραγε να φανταστούμε ποια θα ήταν η αντίδραση του Λουλύ, του Ραμώ και του Γκλουκ αν άκουγαν στα όργανα της εποχής τους, μουσική γραμμένη στο μέλλον;».

Στο ξεκίνημα τη βραδιάς η Καμεράτα ερμηνεύει τη μεγαλειώδη Σουίτα μπαλέτου από την όπερα Φαέθων (Phaeton) του κορυφαίου εκπροσώπου της γαλλικής μπαρόκ όπερας, Ζαν Μπαπτίστ Λουλύ (1632-1687). Γραμμένη το 1683 σε λιμπρέτο του Φιλίπ Κινώ (Philippe Quinault), η όπερα ‘Φαέθων’ αναφέρεται στην πτώση του Φαέθοντα, γιού του μυθικού βασιλιά Ήλιου που έπεσε στην προσπάθειά του να οδηγήσει το άρμα του πατέρα του.

Το έργο του Γιώργου Κουμεντάκη Πέντε ακόμη βήματα μέχρι να κοιμηθείς για ορχήστρα σε όργανα εποχής, επηρεασμένο από τη μουσική παράδοση της αγαπημένης του Κρήτης απ’ όπου και η καταγωγή του, ντύνει ένα νανούρισμα και ένα πεντοζάλι με τους ήχους ενός τσέμπαλου, ενός φορτεπιάνο, μιας θεόρβης και δύο ζευγαριών από μπαρόκ όμποε και φλάουτι τραβέρσι σε μια υπέροχη σολιστική συνομιλία, δημιουργώντας μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα.

Στον σημαντικότατο γάλλο συνθέτη, αλλά και σπουδαίο θεωρητικό της μουσικής της εποχής του μπαρόκ, Ζαν Φιλίπ Ραμώ (1683-1764), ανήκει η εντυπωσιακή χορευτική Σουίτα από την όπερα Les Indes Galantes (λιμπρέτο: Louis Fuzelier) που ακολουθεί  στη συνέχεια.

Την εξωστρέφεια της μουσικής του Ραμώ 'συναγωνίζεται’ ο Δημήτρης Παπαδημητρίου με τις λαμπερές Μάσκες, ένα έργο γεμάτο χορευτικές εικόνες, αλλά και πολύ χιούμορ που αναμειγνύει στοιχεία της παλιάς μουσικής του 17ου και 18ου αιώνα με ήχους από Ελλάδα, από βαλς, ή από ταγκό δημιουργώντας μια εντελώς νέα πολυσυλλεκτική μουσική εικόνα.

Μεταγενέστερος συνθέτης των Λουλύ και Ραμώ, ο Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ (1714-1787) χειρίζεται το δραματικό στοιχείο στις όπερες του με πιο λιτές μελωδικές γραμμές, όλο φρεσκάδα, όπως διαπιστώσει κανείς στη ερμηνεία της Σουίτας μπαλέτου από την τρίπρακτη όπερα Ιφιγένεια εν Αυλίδι.

Η βραδιά θα κλείσει με “Το παιχνίδι των σκιών” από την όπερα-μπαλέτο Όνειρο θερινής νύχτας του Περικλή Κούκου που είναι γνωστή στο αθηναϊκό κοινό από παλαιότερες παρουσιάσεις. Η συνάφεια της μουσικής του έργου με στοιχεία αναγεννησιακά και μπαρόκ, οδήγησαν το συνθέτη στη δημιουργία ενός νέου, μαγικού ηχοχρωματικού κόσμου που αποκτά ακόμα πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα μέσα από τη φωνή του κόντρα τενόρου, Νίκου Σπανού.

Ο κόντρα τενόρος Νίκος Σπανός σπούδασε τραγούδι αρχικά με την Ελένη Λιώνα και τον Άρη Χριστοφέλλη και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Μέρυλαντ με τη Linda Mabbs ως υπότροφος του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» και του Πανεπιστημίου, απ’ όπου αποφοίτησε με Master’s Degree στον τομέα φωνή/ ερμηνεία όπερας Voice/ Opera Performance. Υπήρξε ενεργό μέλος σεμιναρίων με επιφανείς καθηγητές (Κουρτ Έκουιλουτς, Ντελόρες Τσίγκλερ, Άννα Τόμοβα-Σίντοφ, Μάικλ Τσανς). Έχει διακριθεί για τη συμμετοχή του σε όπερες, ορατόρια και ρεσιτάλ. Έχει συνεργαστεί επανειλημμένα ως σολίστ με την ΕΛΣ, το ΜΜΑ, το ΜΜΘ, το Εθνικό Θέατρο, την ΚΟΑ, την ΚΟΘ, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Καμεράτα, τη Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, τη Venice Baroque Orchestra, την Bach Sinfonia (ΗΠΑ) καθώς και με μικρότερα σύνολα παλιάς μουσικής στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Από το 2002 είναι τακτικός συνεργάτης των ελληνικών μπαρόκ συνόλων Ex Silentio και Latinitas nostra, καθώς και του Pandolfis Consort Wien. Το Νοέμβριο του 2002 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής ως ο «Καλύτερος νέος τραγουδιστής της χρονιάς» για την ερμηνεία του ως Αρσαμένη στον Ξέρξη (ΕΛΣ), ενώ το φθινόπωρο του 2006 πήρε το α΄ βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό λυρικού τραγουδιού της ΤΕΧΝΗΣ. Έχει συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις όπερας του Χαίντελ (Ορέστης, 2004 και Ταμερλάνος, 2006) για τη δισκογραφική εταιρεία MDG, καθώς και σε δίσκο της Venice Baroque Orchestra με άριες από μπαρόκ όπερες με θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες (2011) για τη NAIVE. Από το 2010 ζει και εργάζεται στη Βιέννη.

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 19,00€  και 30,00€ (Διακεκριμένη Ζώνη)
Ειδικές τιμές: 7,00 € (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, Α.Μ.Ε.Α.), και 12,00 € (65+, πολύτεκνοι).