Σκηνοθεσία: Larry Charles, Σενάριο: Sacha Baron Cohen, Alec Berg, Μουσική: Erran Baron Cohen, Φωτογραφία: Lawrence Sher, Πρωταγωνιστούν: Sacha Baron Cohen, Ben Kingsley, Anna Faris,  Διάρκεια: 83' , Διανομή: UIP

Ο Αλαντίν είναι ο εκκεντρικός δικτάτορας της Γουαντίγια, ενός κρατιδίου της βορείου Αφρικής. Φανατικός αντίμαχος του «εκδημοκρατισμένου» δυτικού πολιτισμού, αντισημίτης και χαμηλών διανοητικών ικανοτήτων, οδηγεί στο απόσπασμα οποιονδήποτε εν δυνάμει ή όχι, αντιφρονούντα, αρνείται να διαθέσει τα πετρέλαια της χώρας του στη διεθνή αγορά και προωθεί την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ απειλεί με στρατιωτική παρέμβαση, ο Αλαντίν θα αναγκαστεί να ταξιδέψει μέχρι τη Νέα Υόρκη προκειμένου να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με τα μέλη του ΟΗΕ. Εκεί, ο θείος και δεξί του χέρι, Ταμίρ, θα θέσει σε εφαρμογή το πανούργο του σχέδιο. Θα απαγάγει τον Αλαντίν, και στη θέση του θα βάλει τον σωσία του Εφαγουάντ, προκειμένου να υπογράψει την συνθήκη για τον εκδημοκρατισμό της Γουαντίγια, με σκοπό φυσικά την εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου. Όταν ο Αλαντίν διαφεύγει των απαγωγέων του, θα γνωρίσει την ακτιβίστρια Ζόι, που θα αλλάξει ριζικά τις αντιλήψεις του περί δημοκρατίας.

Η νέα ταινία του εκκεντρικού Σάσα Μπάρον Κοέν διαθέτει το γνωστό, δεικτικό και ακραίο χιούμορ που χαρακτηρίζει το Βρετανό κωμικό. Η ιδιαιτερότητα της ταινίας έγκειται στο ότι μέσω καταστάσεων γελοίων και εξωφρενικών επιδιώκει να εξαπολύσει ένα οξύ «κατηγορώ» στο γίγνεσθαι του σύγχρονου εκδημοκρατισμένου, δυτικού πολιτισμού, την σε λίγα χέρια συσσωρευμένη εξουσία, καθώς και τις πραγματικές προθέσεις πίσω από τις παρεμβάσεις διεθνών οργανώσεων. Ως γνήσια, αναρχική κωμωδία, λοιπόν, τίθεται στη διακριτική ευχέρεια του θεατή στο αν θα την αναγνώσει σοβαρά ή με ελαφρότητα. Στα θετικά της ταινίας καταγράφεται η γλαφυρή απεικόνιση του πολιτισμικού εύρους μεταξύ δυτικής και ανατολικής κουλτούρας, με αιχμή του δόρατος το συμπαθέστατο soundtrack της ταινίας. Στον αντίποδα, το γέλιο που προσφέρει η ταινία περιορίζεται στις μεμονωμένες- αν μη τι άλλο- ευφάνταστες ατάκες, δίχως όμως να υπάρχει ένας συνεκτικός ρυθμός στο χιούμορ της ταινίας.

Ταινία εκκεντρική και αμφιλεγόμενη, ο «Δικτάτορας» ανήκει στο παγιωμένο πλέον, αναρχικό σύμπαν του Σάσα Μπάρον Κοέν, που δίχως να ξεκαθαρίζει αν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της, προκαλεί τον θεατή με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Π. Ταγκ.

Σκηνοθεσία: Morten Tyldum, Σενάριο: Lars Gudmestad, Ulf Ryberg, Μουσική: Trond Bjerknes, Jeppe Kaas, Φωτογραφία: John Andreas Andersen, Πρωταγωνιστούν: Aksel Hennie, Synnove Macody, NiKolaj Koster Maldau, Διάρκεια: 100'[, Διανομή: Rosebud

Ο Ρότζερ Μπράουν είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας, η δουλειά του οποίου είναι να αναζητά στελέχη ικανά να καλύψουν υψηλόβαθμα πόστα εταιρειών. Το χαμηλό του ανάστημά του δημιουργεί ανασφάλεια με συνέπεια να προσπαθεί να εξασφαλίσει στην πανέμορφη σύζυγό του Νταϊάνα έναν υπερπολυτελή βίο, ενώ αυτή φαίνεται να αρκείται στην επιθυμία να αποκτήσει παιδί με το Ρότζερ. Για να το καταφέρει αυτό, δραστηριοποιείται στις κλοπές έργων τέχνης μεγάλης αξίας. Η ιστορία αποκτά μια αναπάντεχη τροπή, όταν η Νταϊάνα γνωρίζει στο Ρότζερ το κατάλληλο άτομο. Ο Κλας Γκρέβε είναι πρώην στρατιώτης ειδικών αποστολών και διευθυντής εταιρείας στο χώρο της βιομηχανίας ηλεκτρονικών. Ακόμη, όχι μόνο είναι το τέλειο στέλεχος που αναζητά ο Ρότζερ, αλλά και ως κάτοχος ενός πολύτιμου πίνακα του Ρούμπενς, φαντάζει η λύση στα οικονομικά προβλήματά του. Καθώς εξελίσσεται η ιστορία, ο Κλας θα είναι ο υποκινητής ενός παιχνιδιού για γερά νεύρα.

Οι «κυνηγοί κεφαλών» που βασίζονται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζο Χέσμπο, εκπλήσσουν με την εντυπωσιακή ροή και εξέλιξη της ιστορίας. Ο θεατής λαμβάνει σταδιακά πληροφορίες για τους χαρακτήρες και τις προθέσεις αυτών, ενώ τα ερωτηματικά που εγείρονται χτίζουν ένα πολύ έντονο ενδιαφέρον για την ταινία, που δεν φθίνει μέχρι και την τελική λύση του μυστηρίου. Με μαεστρική υπομονή στην αφήγηση, η ταινία μετατρέπεται σε ένα παιχνίδι για πολύ γερά νεύρα, όπου το σασπένς κατέχει μείζονα ρόλο. Παράλληλα, η ταινία μπορεί εξίσου να αναγνωσθεί και ως μία μελέτη χαρακτήρων, και συγκεκριμένα, ένα μέσο καταγραφής της ανθρώπινης συμπεριφοράς στην συνθήκη του ανταγωνισμού, της μεγαλομανίας και της ματαιοδοξίας. Να σημειώσουμε, ακόμα, την κρίσιμη συνεισφορά του ψυχρού, νορβηγικού τοπίου σε μια ατμόσφαιρα ιδιαζόντως νοσηρή.

Κλείνοντας, πρόκειται για ένα πολύ σφικτό και δυνατό θρίλερ που δίχως να στερείται αποκρουστικών σκηνών, κρατά το θεατή για μεγάλο μέρος της διάρκειας του με κομμένη την ανάσα.

Π. Ταγκ.

Σκηνοθεσία: Delphine Coulin, Muriel Coulin, Σενάριο: Delphine Coulin, Muriel Coulin, Φωτογραφία: Jean Louis Vialard, Πρωταγωνιστούν: Louise Grinberg, Juliette Dache, Roxane Duran,  Διάρκεια: 86', Διανομή: One from the heart

Στην πόλη του Λοριάν της Βόρειας Γαλλίας, που μαστίζεται από την ύφεση στην αλιεία και στις βιομηχανικές δραστηριότητες, την ηρεμία έρχεται να αναταράξει η είδηση πως δεκαεπτά κορίτσια του ίδιου λυκείου αποφασίζουν να μείνουν έγκυες ταυτόχρονα και να συγκατοικήσουν, αντιδρώντας στα γονεϊκά πρότυπα και στις κατεστημένες αντιλήψεις της κοινωνίας. Τον ασκό του αιόλου θα ανοίξει η έφηβη Καμίγ, αφότου μένει άθελά της έγκυος, συμπαρασέρνοντας και τις υπόλοιπες κοπέλες. Στην αρχή, τα πράγματα φαντάζουν ιδανικά, η διαφαινόμενη κόντρα με τον κόσμο των ενηλίκων τις εξιτάρει. Τα προβλήματα  θα φανούν, όμως, σιγά-σιγά στον ορίζοντα όπως επίσης και το ακριβό τίμημα της «επανάστασης».

Η ταινία των Ντελφίν και Μυριέλ Κουλέν εδράζεται σε μία ιδέα σαφώς ανατρεπτική. Μια ιδέα που απορρέει από την εφηβική, αδήριτη ανάγκη για μετωπική σύγκρουση με τις νόρμες της εκάστοτε εποχής. Από μία πλευρά, λοιπόν, η ταινία στηλιτεύει τα στεγανά της σύγχρονης, χειμαζόμενης κοινωνίας. Εντούτοις, μένει εκεί δίχως να προβαίνει σε κάποια περαιτέρω εμβάθυνση. Το σενάριο της ταινίας μοιάζει να μην έχει εξέλιξη, αλλά να αναλώνεται στην περιγραφή μιας ήδη διατυπωμένης ιδέας. Και παρότι, καθώς αναφέραμε, στην ταινία χωρούν
κοινωνιολογικές προεκτάσεις, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους πιασάρικους διαλόγους και στα μικρά, ασήμαντα σκηνικά των πρωταγωνιστριών. Ακόμη, αλγεινή εντύπωση μου έκανε η εμμονή των σκηνοθέτιδων σε ανά διαστήματα ξεκομμένα, στατικά κάδρα των κτηρίων της πόλης και η, ως εκ τούτου, απουσία συνοχής στο ντεκουπάζ-μοντάζ. Επομένως, ο σαθρός ρυθμός, η ασυνέχεια του σεναρίου και η εν γένει έλλειψη ανάπτυξης, κάνουν τη μόλις 86 λεπτών ταινία να είναι κοπιαστικό να παρακολουθηθεί με ενδιαφέρον στο σύνολο της διάρκειάς της.

Π. Ταγκ.

Κινηματογράφος Τριανόν, Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101 - ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), τηλ.: 210 8215469

Ο κινηματογράφος ΤΡΙΑΝΟΝ ανοίγει την οροφή του και υποδέχεται 4 αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου με συνοδεία ζωντανής μουσικής από τους Μιχάλη Μοσχούτη, Γιώργο Κατσάνο, Μπάμπη Παπαδόπουλο & Silent Move (Γιάννης Παξεβάνης – Βασίλης Τζαβάρας)

Τριανόν 16 & 17 Ιουλίου 2012

Ο κινηματογράφος Τριανόν διοργανώνει ένα διήμερο Φεστιβάλ κατά τη διάρκεια του οποίου θα προβληθούν 4 σημαντικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου με ζωντανή μουσική επένδυση.
Πέντε εξαιρετικοί μουσικοί της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής θα επιχειρήσουν να μας μεταφέρουν στην ατμόσφαιρα της εποχής με μια σύγχρονη ματιά.

ΩΡΕΣ ΕΝΑΡΞΗΣ: ΔE 21:00-22:15, TΡ  21:00-23:00

EIΣΙΤΗΡΙΑ: ΗΜΕΡΗΣΙΟ 10ευρώ/8ευρώ φοιτ.εκπαιδ.άνω 65, ΔΙΗΜΕΡΟΥ 16ευρώ/12ευρώ φοιτ.εκπ.άνω των 65, ΜΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ 8ευρώ/6ευρώ φοιτ.εκπ.άνω των 65

Πρόγραμμα:
Δευτέρα 16/7

A Man There Was (original title: Terje Vigen)
Αν και μικρό σε διάρκεια το ασπρόμαυρο και βωβό φιλμ του Σουηδού Victor Sjöström, δεν στερείται έντασης και συναισθήματος. Αντίθετα, κάποιες στιγμές, αν και γυρισμένες με τα πενιχρά μέσα της πλέον πρώιμης εποχής του κινηματογράφου, μπορούν να μείνουν χαραγμένες στη μνήμη του κοινού για πάντα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Terje Vigen, ενός ναυτικού που θρηνεί για την απώλεια της οικογένειάς του. Όταν οι συγγενείς του υπαίτιου για τον θάνατο των δικών του εξαρτώνται ξαφνικά από εκείνον, ο Terje θα έχει μία μοναδική ευκαιρία να τον εκδικηθεί. Θα μπορέσει όμως;

Σκηνοθεσία: Victor Sjöström (1917)
Διάρκεια: 53΄
Μουσική: Μιχάλης Μοσχούτης (κιθάρες, effects)


Metropolis
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία του κινηματογράφου και μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της έβδομης τέχνης. Μια πολιτική αλληγορία για την καταπίεση της εργατικής τάξης έναντι του κεφαλαίου, αλλά και της πενίας οραμάτων και ιδεών καθώς η ανθρώπινη πρόοδος περιορίζεται στον τομέα της τεχνολογίας και της κερδοσκοπίας. Παρόλα τα αρχέτυπα που χρησιμοποιεί ως σημεία αναφοράς, ο Fritz Lang και η τότε σύζυγος του Thea von Harbou με την οποία συνυπογράφει το σενάριο, εισήγαγαν νέες τεχνικές στον κινηματογράφο, αδιανόητες για την εποχή τους, αρχιτεκτονικές αντιλήψεις, και φουτουριστικές ιδέες που έβρισκαν την εφαρμογή τους σε εκπληκτικά κοστούμια και υποβλητικά φώτα, που μόνο ένα διαμάντι του φαντασιακού σινεμά θα μπορούσε να προσφέρει.

Σκηνοθεσία: Fritz Lang (1927)
Διάρκεια: 90’
Μουσική: Γιώργος Κατσάνος (πιάνο, organ theatre, theremin, electronics)


Τρίτη 17/7

The passion of Joan of Arc (original title: La Passion de Jeanne d'Arc Jeanne d'Arc lidelse og død )
Ο Δανός σκηνοθέτης βασίστηκε στα πραγματικά πρακτικά της δίκης (ιστορική επιμέλεια Pierre Champion) της Ιωάννας της Λωραίνης και με αιρετική για την εποχή διάθεση, δημιούργησε μια από τις πιο σημαντικές του ταινίες. Ο Dreyer σκιαγραφεί ένα περισσότερο μυστικιστικό πορτρέτο μιας γυναίκας - ηρωίδας που η δίκη της παραπέμπει στα Θεία Πάθη. Μία σπαραχτική τραγωδία, με τα κοντινά πλάνα των αμακιγιάριστων ηθοποιών και τα σχεδόν ανύπαρκτα σκηνικά να εντείνουν τον ρεαλισμό και την αμεσότητά της, που δε θα μπορούσαν να βρουν ιδανικότερη έκφραση από την ερμηνεία της Maria Falconetti. Ένα κινηματογραφικό αριστούργημα του βωβού –και όχι μόνο- κινηματογράφου, με υποβλητική ατμόσφαιρα και καθηλωτική ένταση, που παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς.

Σκηνοθεσία: Karl Dreyer (1928)
Διάρκεια: 110΄
Μουσική: Silent Move
(Γιάννης Παξεβάνης – Βασίλης Τζαβάρας) / κιθάρες, tapes, loops


The General
Ο Johnny Gray (Buster Keaton), είναι μηχανικός τρένου στον αμερικανικό Νότο, και αγαπά παράφορα μία γυναίκα, την Αnabelle και την ατμομηχανή του που φέρει το όνομα Ο Στρατηγός. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Johnny κρίνεται καταλληλότερος για μηχανικός παρά για στρατιώτης. Η Anabelle, απογοητευμένη επιβαίνει στον Στρατηγό και φεύγει ενώ ένας κατάσκοπος καταλαμβάνει το τρένο για να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό των Νοτίων, ένα και ιστορικά καταγεγραμμένο περιστατικό που έλαβε χώρα το 1862. Ο Johnny τότε ξεκινά έναν
αγώνα ζωής ενάντια όλων, για να κερδίσει πίσω τόσο την αγαπημένη του όσο και τον Στρατηγό. Με φόντο την τεταμένη συνθήκη ενός πολέμου, ο έρωτας και η αγάπη βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της ασυνήθιστης κωμωδίας. Γυρισμένη ως επί το πλείστον στις σιδηροδρομικές  γραμμές του Όρεγκον, η ταινία ξεδιπλώνει με χιούμορ και παράλληλα αγωνία το «δράμα» του ήρωα που με τη γενναιότητα, αλλά και την ελαφρότητα και αδεξιότητά του προάγει την αφήγηση με άψογο ρυθμό. Στην βωβή αυτή κωμωδία το αμερικανικό μπρουλέσκ φτάνει στο απόγειό του και εξυμνείται από την ερμηνεία του Keaton, που εδώ αποδεικνύει το μεγαλείο της υποκριτικής του δεινότητας, το καλοστημένο σενάριο αλλά και την αξιομνημόνευτη για την εποχή φωτογραφία.

Σκηνοθεσία: Buster Keaton (1926)
Διάρκεια: 107΄
Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος (ηλεκτρική, ακουστική κιθάρα, loops, fx)